«جا دائوجیونگ» استاد اقتصاد سیاسی بین‌الملل در دانشکده «مطالعات بین‌المللی» و «موسسه همکاری و توسعه جنوب-جنوب» دانشگاه «پکینگ» است. وی در مقاله‌ای که در وب‌سایت «سی جی تی ان» منتشر کرده به نشست اخیر «اوپک پلاس»، تصمیم جنجالی آن و واکنش آمریکا پرداخته است.

«اوپک پلاس» در نشست اخیر خود هدف جدیدی برای تولید نفتش اعلام کرد که عبارت است از کاهش دو میلیون بشکه نفت در روز. این تصمیم قرار است از ماه نوامبر اجرایی شود. این برای نخستین بار است که از زمان شروع پاندمی کرونا چنین کاهش تولیدی صورت می‌گیرد، دوره‌ای که طی آن کاهش چشمگیر در تقاضای نفت و قیمت آن به وجود آمد. طی دو سال گذشته، قیمت نفت احیاء شده و با توجه به تغییرات در دینامیک‌های عرضه و تقاضای جهان، نوسان داشته است.

اوپک پلاس در پاسخ به این انتقاد که تصمیم کاهش تولید ضربه‌ای به ایالات متحده و اقدامی در حمایت از روسیه است، طی بیانیه‌ای اعلام کرد این اقدام برای با ثبات‌سازی افت اخیر در قیمت‌های انرژی جهانی ضروری است.

برخی قانونگذاران در کنگره آمریکا در نظر دارند طرحی را در واکنش به تصمیم اوپک پلاس معرفی کنند که نیازمند این است که دولت «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا نظامیان ایالات متحده و سامانه‌های دفاع موشکی آن را از عربستان سعودی و امارات متحده عربی خارج کند.

به طور معمول، اقتصادهای صادرکننده نفت از طریق مجموعه‌ای از تدابیر با اعلامیه‌های صادر شده توسط اوپک پلاس خود را تنظیم می‌کنند. این تدابیر شامل برداشت نفت از ذخایرشان، مصرف صرفه‌جویی‌شده و سرمایه‌گذاری در منابع انرژی جایگزین است.

ممکن است تردیدکنندگان به حسن نیت تولیدکنندگان یا صادرکنندگان نفت در این زمینه اندک باشند. اما، تصمیم اخیر اوپک پلاس توجه زیادی به خود جلب کرد به ویژه در ایالت متحده آن هم در تنش‌های ژئوپلتیکی امروز.

روسیه قبل از جنگ با اوکراین روزانه حدود نصفِ 7.85 میلیون بشکه نفت خام و پالایش‌شده به اروپا می‌فروخت. اما جنگ و تصمیم اتحادیه اروپا برای پایان دادن به وابستگی خود به نفت و گاز روسیه به یک مخمصه ژئوپلتیکی برای اروپا تبدیل شد: روسیه از قیمت‌های بالای انرژی فسیلی جهان سود می‌برد چرا که کارکردی علیه تاثیر تحریم‌های اقتتصادی ضد مسکو دارد.

اما ایالات متحده که یک تولیدکننده و صادرکننده بزرگ نفت و گاز در جهان محسوب می‌شود، باید درگیری‌های دوگانه علیه فشارهای اقتصاد کلان را مدیریت کند که منجر به تورم شده و از سوی دیگر به اتحادیه اروپا در کاستن وابستگی آن به نفت و گاز روسیه بپیوندد.

علاوه بر این در نوامبر 2021، دولت بایدن تصمیم خود مبنی بر آزاد سازی 50 میلیون بشکه نفت از «ذخایر نفتی راهبردی» آمریکا را اعلام کرد.

دولت بایدن وقتی با تصمیم اخیر اوپک پلاس مواجه شد فکر می‌کرد با همراهی مثبت عربستان سعودی مواجه شود، کشوری که تاثیرگذارترین عضو اوپک پلاس محسوب می‌شود.

بایدن در اواسط جولای برای دیدار با «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی به شهر بندری جده در عربستان سفر کرد. این دیدار در واقعی نشان دهنده پایانی بود بر تحریم‌های آمریکا علیه ولیعهد جوان به دلیل ارتباطش با قتل «جمال خاشقجی» ستون‌نویس روزنامه «واشنگتن پست» در سال 2018.

بدین لحاظ، آنچه شاهد آن هستیم یک رقابت در زمینه تعریف امنیت است. ایالات متحده، از عربستان سعودی و به تبع آن دیگر اعضای اوپک پلاس انتظار دارد تا در رفتارشان در زمینه تولید نفت به تعریف آمریکایی تضمین شرایط مطلوب برای دگرگونی امنیت در اروپا،‌ توجه کنند. اما اقتصادهای صادرکننده نفت خود را دخیل در شرایط ژئوپلتیکی له یا علیه رویدادهای امنیتی، ورای نیازهای اقتصادی داخلی خود، نمی‌بینند.

برای نفع بردن از یک اقتصاد بین‌المللی پایدار، نتیجه ایده آل برای هر دو طرف این است که تعاملات خود را با این پس زمینه ذهنی مدیریت کنند که دگرگونی و تغییر قابل پیش بینی به جای تغییر انقلابی و ناگهانی، همچنان عنصری ضروری و حیاتی است.