تلاش‌های پکن برای ترویج طرح کمربند و جاده در منطقه اقیانوس آرام از سال 2016 مورد توجه زیادی قرار گرفته است. کشورهایی مانند جزایر کوک، ایالات فدرال میکرونزی، فیجی، نیوئه، پاپوآ گینه نو، ساموآ، تونگا و وانواتو توافقنامه همکاری با چین در این زمینه را امضا کرده‌اند.

ابتکار کمربند و جاده با هدف اتصال چین با دیگر کشورهای آسیا، آفریقا، اروپا، آمریکای لاتین و اقیانوس آرام پیشنهاد شده است.

چینی‌ها برای قرن‌ها در اقیانوس آرام زندگی کرده و برخی از قدیمی‌ترین مشاغل را در اقیانوس آرام اداره می‌کنند. اکنون مجتمع مسکونی، مؤسسات فرهنگی و آموزشی آنها در سراسر منطقه گسترش یافته است.

در سال 1976 یک آموزشگاه زبان چینی به نام «یات سن» در فیجی راه اندازی شد.  این نیز اولین آموزشگاه با تجهیزات هوش مصنوعی در فیجی است که اهدایی از شهر گوانگ جو، مرکز استان گوانگ دونگ چین است.

علاوه بر این، یک موسسه کنفوسیوس در دانشگاه اقیانوس آرام جنوبی نیز تاسیس شده است. مقامات دانشگاه اقیانوس آرام جنوبی اعلام کردند: این موسسه کنفوسیوس در سال 2012، برای پاسخگویی به تقاضا برای آموزش مهارت‌های زبان چینی در منطقه، به ویژه در بخش های تجاری و دولتی، تاسیس شد و تا کنون بیش از 4000 دانشجو در این موسسه زبان چینی را فرا گرفته‌اند.

شایان ذکر است که چینی‌ها یکی از منابع مهم گردشگری خارجی کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام محسوب می‌شوند که سال به سال گسترش یافته است.

«سودی میشرا»، رئیس دانشکده هنر، ارتباطات و آموزش اقیانوس آرام وابسته به دانشگاه اقیانوس آرام جنوبی گفت که در این دانشکده رشته زبان چینی ابتدایی دایر کرده است تا پاسخگوی نیازهای بازار باشد.

میشرا گفت: فیجی در تلاش است تا گردشگران چینی را برای بازدید از فیجی جذب کند و صنعت گردشگری به افرادی نیاز دارد که واقعا زبان چینی را بلد باشند تا بتوانند با مهمانان ارتباط برقرار کنند. همه استادان تدریس زبان چینی از کشور چین آمده‌اند.

در پاپوآ گینه نو، دولت در حال بررسی ایجاد یک کالج محلی برای تدریس زبان چینی است. این پیشنهاد منعکس کننده گسترش ارتباطات این کشور با چین و توسعه روابط دو جانبه است.

برخی از کارشناسان معتقدند که یادگیری زبان چینی صرف نظر از عوامل ژئوپلیتیک، برای کشورهای اقیانوس آرام مهم است.

«تیری واکاتاوا»، زبان‌شناس می‌گوید: «این فقط برای پیشرفت شخصی نیست، بلکه برای نوعی نگرش مثبت‌ نسبت به زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر است.»