برخی رسانه‌های ایران فاش کردند که بی بی سی فارسی و کانالش در تلگرام در جریان اعتراضات اخیر در تهران و برخی شهرهای ایران، معترضان را دعوت به آشوب و اغتشاش کرده و از آنها خواسته بود که فیلم‌های تخریب اموال عمومی را از طریق یک شماره تماس واتس‌اپ به آنها ارسال کنند.

بی بی سی فارسی حتی فیلمی از آتش زدن یک دادسرا و همچنین یک خودرو در خیابان ستارخان  که یک فیلم آرشیوی بود، به عنوان «فیلم‌هایی که تازه به‌دست‌شان رسیده» منتشر کرد.

باید گفت این رفتار بی بی سی اتفاقی نیست. بی بی سی این سری حیله‌های خود را قبلا در بسیاری از نقاط دیگر جهان تکرار کرده است. مثلا در چین، بی بی سی مدت‌های طولانی در مسائل مربوط به هنگ کنگ و شین جیانگ به انتشار اطلاعات تحریک آمیز و تحریفی پرداخته و این امر نیز مستقیما باعث منع پخش کانال جهانی بی بی سی در چین شده است.

البته برخی‌ها همچنان به شعار «استقلال، عدالت و بی طرفی» بی بی سی اعتماد کامل دارند و جرات زیر سوال بردن بی بی سی را ندارند.

حال برای بررسی به اصطلاح «بی طرفی» بی بی سی نگاهی به چگونگی برنامه‌سازی آنها بیاندازیم.

برخلاف برنامه‌های بی ‌بی‌ سی که برای داخل بریتانیا تهیه و پخش می‌شود، کانال‌ بین‌المللی بی‌ بی‌ سی اصلا تحت نظارت هیچ نهادی قرار ندارند و در واقع خارج از کنترل هستند.

در بریتانیا، همه رسانه‌ها تحت نظارت OFCOM (اداره ارتباطات بریتانیا) قرار دارد، به جز کانال بین‌المللی بی ‌بی‌ سی. کانال بین‌المللی بی ‌بی‌ سی در واقع معاف از هر مسئولیت حقوقی و مجازات‌های احتمالی در بریتانیاست. لذا، مهم نیست که چقدر گزارش‌های جعلی تولید کند و آیا قوانین کشورهای دیگر را نقض کرده و یا به تحریک شورش‌ها، نفرت، تبعیض و اختلافات در دیگر کشورها بپردازد. مهم این است که، دولت بریتانیا و سازمان‌های مجری قانون آن کشور از نقض قانون و شایعه‌سازی و اختلاف افکنی این ابزار رسانه‌ای چشم‌پوشی می‌کنند.

علاوه بر این، احتمالا روابطی بین بی بی سی و سازمان‌های اطلاعاتی بریتانیا نیز وجود دارد. گزارش‌ها حاکی از آن است که آژانس جاسوسی داخلی بریتانیا موسوم به MI5 به مدت چندین دهه غربالگری القایی را برای همه کارمندان بی‌بی‌سی انجام می داده و اینکه آیا این نوع بررسی هنوز هم  ادامه دارد یا خیر، معلوم نیست.

بی بی سی یک رسانه است یا ابزار سیاسی؟ از بی بی سی می‌توان ماهیت «آزادی مطبوعات» غربی را درک کرد. البته بی بی سی هنوز سعی می‌کند خود را رسانه‌ای مستقل و عادل و بی‌طرف جلوه دهد اما  برای برخی‌ها، تشخیص ماهیت آن و پایان دادن به اعتماد بیهوده و خرافاتی به آن، امری ضروری است.