در ده سال گذشته، تعداد مناطق نوآور در چین از 3 مورد به 23 مورد افزایش یافته است. این در حالیست که تعداد شرکت های فناوری پیشرفته در این کشور در این مدت نیز از 49 هزار به 330 هزار  در سال 2021 افزایش داشته است.

لازم به ذکر است این مناطق و شرکت ها در ده سال پیش عمدتا در شهرهای ساحلی شرقی قرار داشتند، اما حالا در سراسر چین فعالیت می کنند.

شهرک علمی و تحقیقاتی «جانگ جیانگ» واقع در شهر شانگهای طی ده سال گذشته بیش از 10 موسسه تحقیقات علمی از جمله «منبع نور شانگهای» و «مرکز ملی تحقیقات پروتئین» را برای راه اندازی تاسیسات تحقیقاتی به خود جلب کرده است.

منطقه جدید اقتصادی «تیان فو» از توابع شهر «چنگ دو» استان «سی چوان» واقع در جنوب غرب چین در سال 2014 به سطح منطقه اقتصادی جدید ملی رسیده و طی ده سال گذشته نیز شاهد استقرار تاسیسات بیش از 25 موسسه ملی تحقیقات علمی در خود بوده است.

پایگاه ملی صنعت اپتوالکترونیک چین که به «دره اپتیک چین» هم شهرت دارد، در شهر ووهان استان هوبی واقع در مرکز چین، در ده سال گذشته، از یک آزمایشگاه کوچک به یک دستگاه تحقیقات علمی بزرگ و جامع تبدیل شده است که دارای تاسیسات تحقیقاتی علمی بزرگ مانند دستگاه آزمایشی میدان مغناطیسی قوی پالسی و تعدادی آزمایشگاه کلیدی ملی است. در این محل، آزمایش های فضاپیمای باری «تیان جو-1» و ماهواره «تیان چین-1» با موفقیت انجام شده است.

چین از سال 2013 به این سو تعدادی ماهواره رصد با وضوح بالا را به فضا پرتاب کرده است. برحسب عکس هایی که با این ماهواره ها گرفته شده است، می توان تغییرات روی قلمرو چین را مشاهده کرد. البته باید گفت طبق این عکس ها، منطقه «چیان های» شهر شن جن آشکارترین تغییرات طی ده سال گذشته را داشته است. در سال 2021، این منطقه که تنها 120 کیلومتر مربع زمین دارد، توانست تولید ناخالص داخلی خود را به  175.57 میلیارد یوان برساند.

نوآوری های علمی و فنی نه تنها در حال تغییر دادن چین است، بلکه این کشور را به سمت توسعه آینده نگرانه نیز سوق می دهد. از میان دستاوردهای چین در توسعه آینده نگرانه می توان به شبکه خطوط آهن پرسرعت، شبکه مخابراتی G5، پروژه های فضایی سرنشین دار، پروژه اکتشاف مریخ و صنایع برتر خودروی متکی بر انرژی جدید و نمایشگر نوین آن، اشاره کرد.