قانون جدید امضا شده توسط بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، به نام تراشه و علم کاملا مخالف رقابت است و آن را از بین میبرد. این لایحه معادل با وضع تحریم‌‌های یکجانبه علیه صنعت جهانی نیمه‌رساناها از طریق چسباندن قرص‌های سمی است.

حامیان لایحه تراشه ها می گویند که این بودجه برای حفظ برتری فناوری آمریکا و تقویت مجدد صنعت تراشه عقب مانده این کشور لازم است و نگه داشتن مزیت رقابتی در یک بازار آزاد چیزی خوبی است. اگرچه اغلب مزایای حمایت گرایی دولتی از صنایع اقدام مشکوکی است، اما این مسیری است که بسیاری از کشورها در طی کردن آن تجربه زیادی دارند.

این لایحه یک سوال مهم را مطرح می کند، اینکه چرا آمریکا برتری فنی خود را از دست داده است؟ پاسخ به آن فراتر از مسائلی است که با هر راه حل کوتاه مدت بودجه‌ای قابل حل باشد. احتمالاً چند پاسخ به این سوال، شرایط کاری استثمارگرانه، کاهش سرعت جذب استعدادهای بین‌المللی و به طور کلی کاهش استانداردهای علمی و پژوهشی هستند تا جایی که اکنون چین مقالات تحقیقاتی بیشتری نسبت به ایالات متحده تولید می‌کند.

تعداد کمی از این مسائل می تواند با ایجاد مانع برای کار صنعت تراشه آن هم در یک محیط محافظت شده برطرف شود. باز این سوال باقی می ماند که آیا این لایحه باعث تشویق نوآوری میشود زیرا صنایع محافظت شده تمایل به چاق شدن و تنبل شدن دارند، حال آنکه رقابتی برای تحریک آنها وجود ندارد.

این مقررات ضد رقابتی نشان دهنده تازه ترین اقدام سیاست «اول آمریکا» است که بیشترین تأثیرش بر سازندگان تراشه‌های خارجی دوست آمریکا خواهد بود تا نسبت به تولیدکنندگان تراشه‌های سرزمین اصلی چین.

برای مثال، سازندگان تراشه‌های کره‌ای سامسونگ و اس کی هاینیکس گزارش دادند که لایحه تراشه‌ها، استراتژی سرمایه‌گذاری چین و اروپا را پیچیده می‌کنند. این قرص سمی، بازار تراشه‌های چینی را به شرکت‌های چینی واگذار می‌کند و سامسونگ را مجبور می‌کند تا در زمین بازی آمریکا شدیدتر با اینتل رقابت کند.

در حالی که مدیران ارشد فناوری می‌گویند عرضه مداوم تراشه‌ برای پیشرفت‌های فناوری‌هایی مانند 5جی و پزشکی بسیار مهم است، و بسیاری از آنها متقاعد نشده‌اند که تولید داخلی برای کسب‌وکارشان حیاتی است. بسیاری می گویند تداوم عرضه به جای تولید مستقر در ایالات متحده برای شرکت ها بسیار مهم است.

بازار تراشه های نیمه هادی بسیار گسترده تر از ایالات متحده است. این بخش بیشتر کشورهای دیگر جهان را شامل می شود و شامل اقتصادهای در حال توسعه است، جایی که تقاضا برای این محصولات با سرعت بیشتری نسبت به نرخ تقاضا در ایالات متحده در حال گسترش است. بنابراین «حذف نرده محافظ» از این بازارها در نتیجه اعمال جریمه تراشه ها هزینه‌ای است که تولیدکنندگان بزرگ غیرآمریکایی ممکن است تمایلی به پرداخت آن نداشته باشند.

حامیان این لایحه از اجبار برای شکست دادن پیشرفت‌های چینی ها صحبت می کنند. این پیشرفت‌ها در تولید تراشه و لایحه تراشه نشان می‌دهد که تنها راهی که ایالات متحده می‌تواند بوسیله آن رقابت کند، از بین بردن اصل رقابت است. این کار، شکست دادن رقیب، یا نوآورانه تر عمل کردن نیست. این کار در بهترین حالت خود سرمایه داری «مافیایی» است، جایی که رقابت با ابزارهای دیگر نابود می شود. البته نتیجه اجتناب ناپذیر آن کاهش نوآوری است زیرا رقابت از بین رفته است. این کار اضافه تر کردن هزینه است زیرا رقابت حذف شده است. این کار یعنی تولید یک محصول ضعیف، زیرا رقبا از رقابت منع شده اند.

مشخص شده است که این نوع از سیاست های ضد رقابتی، اقتصادها را نابود می کند، اما با این حال این راه حل های قدیمی با قدرت توسط رهبران مسن دنبال می شود.