«جوزف الیور مندو او» نام دانشجوی کامرونی است که در دانشگاه «پکینگ» مشغول به تحصیل است. او طی چند سال گذشته به مناطق زیادی در سراسر چین از جمله منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ سفر کرده است.

اما شین جیانگ از نظر او چگونه است؟

جوزف می‌گوید: وقتی به شین جیانگ رفتم حواسم به اوضاع و شرایط بود که چگونه است؟ همچنین درباره احساس مردم دقت می‌کردم. چیزی که متوجه شدم این بود که مردم کاملا خوشحال هستند.

وی افزود: مردم شین جیانگ باور دارند که دولت از آنها حمایت می‌کند و مراقب آنهاست.

این دانشجوی آفریقایی ادامه داد: ما به مکان‌های زیادی برای بازدید سر زدیم و تصاویر قبل و بعد آن اماکن را دیدیم و دگرگونی جاده‌ها و توسعه را لمس کردیم.

جوزف تاکید کرد: بنا بر این من شماری از روستاییان را دیدم که خوشحال بودند  و از تغییرات و توسعه ابراز رضایت کردند. بخاطر همین می‌گویم «وقتی کفش خودتان را می‌پوشید احساس راحتی می‌کنید».

دانشجوی دانشگاه پکینگ ادامه داد: با اینکه زمان سفر ما طولانی نبود ما به یک مزرعه پنبه هم سفر کردیم. همه چیز اتومات و مکانیزه شده بود به این معنا که فقط با یک کارگر هزاران هکتار مزرعه را می‌توان مدیریت کرد.