ضدیت با چین به بزرگترین نمونه "صحت سیاسی" در آمریکا تبدیل شده است. صحبت در مورد "رقابت با چین" به ابزاری برای سیاستبازان آمریکایی برای منحرف کردن توجه و توجیه سفر به عربستان تبدیل شده است. 

جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا این هفته از اسرائیل، کرانه باختری رود اردن فلسطین و عربستان سعودی بازدید خواهد کرد که اولین سفر او به خاورمیانه از زمان تصدی ریاست جمهوری است. بایدن چند روز پیش مقاله ای منتشر کرد و گفت که این سفر برای امنیت ایالات متحده «بسیار حیاتی» است و در عین حال بر «پیروزی در رقابت با چین» تاکید کرد. سی ان ان به صراحت اعلام کرد که بدون آشفتگی بازار جهانی نفت ناشی از درگیری روسیه و اوکراین، رئیس جمهور آمریکا ممکن بود اصلاً به خاورمیانه نرود.

در حال حاضر، افزایش شدید قیمت نفت، تورم شدید و ترس از رکود اقتصادی در ایالات متحده  فشار زیادی بر دولت بایدن در مواجهه با انتخابات میان دوره ای وارد کرده است. عربستان سعودی، تنها تولیدکننده با ظرفیت مازاد کافی برای ثبات بازار نفت، کلید معکوس کردن وضعیت کنونی است.

بایدن همچنین در آن مقاله به دلیل تحریفات سیاسی داخلی فعلی در ایالات متحده از چین نام برد و نشان داد که ضدیت با چین به بزرگترین نمونه "صحت سیاسی" در آمریکا تبدیل شده است. صحبت در مورد "رقابت با چین" به ابزاری برای سیاستبازان آمریکایی برای منحرف کردن توجه و توجیه سفر به عربستان تبدیل شده است. همچنین نشان دهنده تلاش ایالات متحده برای استفاده از خاورمیانه به عنوان صحنه ای برای رقابت استراتژیک با چین و روسیه است.

در بیش از یک سالی که از روی کار آمدن دولت بایدن می گذرد، نشانه هایی وجود دارد که جایگاه خاورمیانه در استراتژی جهانی ایالات متحده پائین آمده است. در عین حال، منطقه خاورمیانه به عنوان قطب ساخت و ساز «کمربند و جاده» به طور مستمر با همکاری با چین به نتایج جدیدی دست یافته است. این امر باعث حسادت سیاستبازان آمریکایی با تفکر بازی مجموع صفر می شود و آنها حتی بیشتر نگران این هستند که نفوذ آنها در خاورمیانه تحت تأثیر قرار گیرد. در چارچوب ترویج "جهانی شدن ناتو" توسط ایالات متحده، خاورمیانه نیز در رادار ایجاد بلوک سیاسی آمریکا قرار گرفته است. جهان عموماً بر این باور است که ایالات متحده در تلاش است تا یک اتحاد منطقه ای جدید ایجاد کند یا حتی "نسخه خاورمیانه ای ناتو" را برای مقابله با چین و ایران ایجاد کند.

با این حال، هیچ کشوری حاضر نیست از منافع خود به نفع سلطه ایالات متحده چشمپوشی کند و به عنوان نمایشگر و مهره شطرنجی باشد که «اگر مناسب بود از آن استفاده شود و اگر نبود آن را کنار بگذارد».