به عنوان اقدامی بی نظیر، ناتو در سند راهبردی مصوب نشست سران خود در مادرید در روز پنج شنبه به چین اشاره کرد و پکن را «چالش سیستماتیک برای اروپا-آتلانتیک» خواند. این تعریف تحریف کننده حقیقت، مدرک دیگر توطئه ناتو برای ایجاد دشمن خیالی و رویارویی بلوکی است و ثابت می کند که این خود ناتو به عنوان پس مانده شریر جنگ سرد است که صلح و ثبات جهان را تحت تهدید سیستماتیک قرار داده است.

این ماهیت ناتو طوری آشکار شده است که روزنامه له سویر بلژیک به عنوان روزنامه اروپایی به صراحت نوشته است: ناتو تنها پوششی برای هژمونی آمریکاست.

همان طور که این روزنامه اروپایی نوشته است، با نگاهی به فرایند تاسیس و گسترش ناتو، به سادگی می‌توان دریافت که این سازمان یکی از ابزارهای آمریکا برای پارتی بازی و ایجاد رویارویی بلوکی است.

در واقع، پس از پایان جنگ سرد، ناتو برای مدت طولانی هویت و اهداف خود را گم کرد و دچار «مرگ مغزی» شد. اما درگیری بین روسیه و اوکراین به ناتو فرصتی داد تا خود را از این حالت خارج کند. بنابراین، می بینیم که آمریکا با استفاده از این فرصت عجولانه به ترویج گسترش ناتو می پردازد و حتی می خواهد این الگو را در آسیا و اقیانوسیه تکرار کند طوری که با تعریف چین به عنوان یک دشمن خیالی ناتو، پتانسیل ادامه حیات ناتو را تامین کند.

با این حال، ما هم باید بدانیم که روند گسترش بلندمدت ناتو همیشه با شکاف های عمیق داخلی آن همراه بوده است. در این بزرگ ترین اتحاد نظامی جهان، آمریکا بدون شک نقش رهبری دارد و اروپا بیشتر یک پیرو آمریکا به نظر می آید. اما این برای اروپا بسیار واضح است که بین چین و اروپا نه تضاد منافع عمده وجود دارد و نه تضادهای ژئوپلیتیکی. به همین دلیل، در جدیدترین سند راهبردی ناتو، از یک سو به چین به عنوان یک «چالش سیستماتیک» اشاره شده اما از سوی دیگر، تاکید شده است که ناتو با «تعامل سازنده با چین برخورد باز» دارد. این نوع دورویی اتفاقا غیرمنطقی و پوچ بودن تعریف چین به عنوان چالش سیستماتیک برای ناتو در سند فوق را ثابت کرده است.

چین که هرگز در امور داخلی دیگر کشورها مداخله نداشته، ایدئولوژی صادر نکرده و یا به مدیریت درازدستانه، باج گیری اقتصادی یا تحریم یک جانبه نپرداخته، چگونه می تواند «چالش سیستماتیکی» برای ناتو باشد؟ برعکس، ناتو که ادعا می کند خود یک «سازمان دفاعی» است، در واقع با  گسترش مداوم خود به سمت شرق، نشان داد که تعهد واهی دارد. ناتو با دور زدن مکرر شورای امنیت سازمان ملل برای جنگ افروزی، تبدیل به یک سازمان متجاوز شده است.

در اجلاس اخیر سران ناتو در مادرید، اعضای آن با عضویت فنلاند و سوئد در این سازمان موافقت کردند. این نیز به معنای آن است که ناتو ششمین دور گسترش خود را آغاز کرده است. تاریخ این را ثابت کرده است که هر بار گسترش ناتو وضعیت امنیتی اروپا را وخیم تر می کند.

با این اوصاف، بسیار بدیهی است که چه کسی امنیت و صلح را به چالش کشیده است! این نکته آن قدر واضح است که ناتو جایی برای سفسطه ندارد. این سازمان که اروپا را به هم ریخته است، دیگر نباید انتظار داشته باشد که در آسیا و اقیانوسیه و جهان اختلال و آشفتگی ایجاد کند.