کاخ سفید پنجشنبه 12 می (22 اردیبهشت) طی بیانیه‌ای اعلام کرد شمار فوتی‌های ناشی از ویروس کرونا در ایالات متحده از یک میلیون نفر گذشته است.

«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا دستور داد پرچم آمریکا در تمام نقاطی که برافراشته می‌شوند برای گرامیداشت جانباختگان کرونا تا غروب 16 مه (26 اردیبهشت) به حالت نیمه افراشته باشند.

یک میلیون نفر در آمریکا به دلیل شیوع کرونا فقط در 27 ماه جان خود را از دست دادند. این یعنی بیش از تعداد فوتی‌های ناشی از ابتلا به ویروس ایدز طی 40 سال گذشته و حدود دو برابر شمار مرگ و میرها در آمریکا بین دو جنگ جهانی!

آمریکا با داشتن 4 درصد جمعیت جهان رکورد 16 درصدی فوتی‌های دنیا را به خود اختصاص داد و به این ترتیب از آمار دیگر کشورها فاصله‌ای بسیار زیاد گرفت.

البته نباید فراموش کنیم که این افراد نگون‌بخت که جان خود را از دست دادند در کشوری ساکن بودند که بهترین وضعیت پزشکی در جهان را دارد.

ایالات متحده اساسی‌ترین اصل حقوق بشر که زندگی هر انسان است را نمی‌تواند برای شهروندان خود تضمین کند پس چگونه سیاستمداران آمریکایی می‌توانند وانمود کنند جزو «مدافعان حقوق بشر» هستند؟

آنچه از ناکامی در مبارزه با اپیدمی کرونا وحشتناک‌تر است این است که دولت ایالات متحده برای لاپوشانیِ شکست خود اقدام به فرافکنی می‌کند و تقصیر را گردن دیگران می‌اندازد.

از زمان شروع اپیدمی کووید-19، برخی سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی سعی داشتند این موضوع علمی را به صورت یک خط نبرد میان شرق و غرب ترسیم کنند و طبق معمول چین نیز می‌بایست طرف «بازنده» این ماجرا می‌بود.

بر پایه این الگو، آنها ابتدا ادعا کردند که رویکرد ضد اپیدمی چین دچار هرج و مرج و آشفتگی شده و پس از آنکه خودشان بهای سنگینی بابت فوتی‌های بالا پرداخت کردند نمایش بزرگ فرافکنی و انداختن تقصیر به گردن دیگران را ادامه دادند.

اکنون درحالی که کشور خودشان هیچ گزینه‌ای جز از زیر بار مسئولیت فرار کردن ندارد، اظهارات غیرمسئولانه‌ای درباره چین مطرح می‌کنند، کشوری که همراه با آنها از مسئولیت خطیر حفاظت جان انسان‌ها شانه خالی نکرد.

پژوهشگران چینی و آمریکایی اخیرا نتایج تحقیقات خود را در مجله «نیچر مدیسین» منتشر کرده و ثابت کردند اگر چین رویکرد قاطعانه کووید صفر پویای خود را کنار می‌گذاشت بیش از 1.5 میلیون نفر به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست می‌دادند. چین با داشتن جمعیت 1.4 میلیارد نفری اگر سیاست کنترل و پیشگیری اپیدمی را آسان می‌گرفت شمار کثیری از سالمندانش کشته می‌شدند.

سیاست کووید صفر پویای چین به شکل موثری از قشر سالمند و گروه‌های آسیب‌پذیر که بیماری‌های مزمن دارند حفاظت کرده و کاملا فلسفه سیاسی حزب کمونیست مبنی بر اولویت داشتن جان انسان‌ها را منعکس نمود.

ذکر این نکته ضروری است که اپیدمی مهم‌ترین عامل به چالش کشیدن اقتصاد چین است نه سیاست پیشگیری و کنترل اپیدمی. داده‌های مرتبط نشان می‌دهد که در سه ماه اول سال جاری میلادی، تولید ناخالص داخلی ایالا متحده حدود 1.4 درصد افت کرد.

رشد اقتصادی از عوامل مهمی تاثیر می‌پذیرد اما رویکرد همزیستی با ویروسِ کشورهای غربی قطعا تاثیرات مثبت مورد انتظار را به بار نیاورده است.

در عوض، چین قاطعانه به سیاست کووید صفر پویای خود پایبند مانده است. در خصوص تدابیر موثر پیشگیری از اپیدمی اقتصاد چین انعطاف پذیری و انرژی بالایی داشته و به همین دلیل به زمین حاصلخیز مهمی برای سرمایه گذاران جهانی و منبعی برای ثروت‌زایی تبدیل شده است.

تولید ناخالص داخلی چین در سه ماه اول سال جاری در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 4.8 درصد افزایش نشان داد و حجم سرمایه گذاری خارجی نیز رشد 25.6 درصدی را تجربه کرد.

در حال حاضر اپیدمی جهانی هنوز فروکش نکرده و ویروس کرونا همچنان در حال جهش است و یک نااطمینانی بزرگ درباره مسیر پایانی این اپیدمی وجود دارد. وضعیت کلی اپیدمی در چین بهبود یافته اما هنوز پیچیده و جدی است.

برخی در ایالات متحده و کشورهای غربی رویکرد کووید صفر پویای چین را خلاف توسعه اقتصادی می‌دانند البته نه به دلیل علمی و منطقی بلکه بخاطر تعصبات ایدئولوژیکی.

ابرقدرت شکوهمند دنیا رتبه اول ناکام‌ترین کشور در مبارزه با اپیدمی کرونا را به خود اختصاص داده است. در همین راستا آمریکا بهتر است مشکلات سیستمیک درونش را مورد بازبینی قرار دهد و بطور جدی به حفاظت از جان و سلامت شهروندانش بپردازد به جای آنکه خود را معلمی بداند که نگران امور داخلی دیگر کشورهاست.