7 می 1999 یعنی 23 سال پیش ناتو به سرکردگی ایالات متحده، سفارت چین در یوگسلاوی سابق را بمباران کرد که در نتیجه آن سه خبرنگار چینی کشته و بیش از 20 دیپلمات چینی زخمی شدند. مردم چین هیچ گاه این جنایت خونین ناتو را فراموش نکرده‌اند و هرگز اجازه نمی‌دهند چنین رویدادی تکرار شود.

ناتو مدعی است یک «سازمان دفاعی» است اما این مزخرفات نمی‌تواند جهان را فریب دهد؛ سوالی که با تعریف ادعایی ناتو مبنی بر دفاعی بودن آن در ذهن مخاطبان شکل گرفته این است که آیا ممکن است بمباران سفارت چین و کشتن خبرنگاران چینی نیز دفاعی باشد؟ اگر به تجربیات یوگسلاوی سابق، عراق، افغانستان، لیبی و سایر کشورها در دو دهه گذشته نگاه کنیم، می‌بینیم ناتو در این کشورها جنگ به راه انداخته و خسارات و تلفات زیادی به بار آورده است اما کدام یک از این کشورها حتی یک عضو ناتو تعرض کرده است؟

ناتو محصول جنگ سرد است و طبیعتا به دنبال پایان جنگ سرد این گروه نظامی نیز باید موجودیت خود را از دست داده باشد. با این حال، ناتو به جای انحلال، بارها و بارها با مداخله و  دستکاری ایالات متحده گسترش یافته است. برای یافتن دلیل وجود و گسترش، دشمن آفرینی و بزرگنمایی تهدیدها به مهمترین وظیفه ناتو تبدیل شده و روسیه متأسفانه به یک «دشمن خیالی و ایده آل» ناتو تبدیل شده است. درک اینکه چرا پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه تلاش‌هایی برای نزدیک شدن به غرب انجام داد و حتی درخواست پیوستن به ناتو را مطرح کرد، اما قاطعانه از سوی این سازمان رد شد، دشوار نیست.

هدف واقعی ایالات متحده از ترویج مکرر گسترش ناتو تبدیل این پیمان به ابزاری مهم برای اجرای سیاست بلوک‌بندی و ابزاری نظامی برای حفظ هژمونی اش است. گسترش مکرر ناتو به سمت شرق تهدیدی جدی برای روسیه است و علت اصلی بروز بحران امروز اوکراین همین امر است. با این حال، ناتو نه تنها خواسته‌های اصلی روسیه را نادیده گرفت، بلکه سرعت گسترش را تسریع کرده است. بر اساس گزارش‌ها، فنلاند و سوئد به زودی در مورد درخواست عضویت در ناتو تصمیم خواهند گرفت. اگر ناتو به سمت شمال اروپا گسترش یابد و فنلاند و سوئد، دو کشور شمال اروپا که مدت طولانی سیاست  بی‌طرفی و عدم تعهد نظامی را اجرا کرده‌اند، در سیستم اتحاد نظامی خود بگنجاند، بدون شک تقابل ناتو با روسیه شدت می‌یابد و منجر به وخامت بیشتر وضعیت امنیتی منطقه دریای بالتیک و حتی  کل اروپا خواهد شد.

ناتو بارها و بارها گسترش یافته، اروپا را به هم ریخته و حالا هم می‌خواهد دست سیاه خود را به سمت آسیا و اقیانوس آرام دراز کند و کل جهان را به هم بریزد. «لیز تراس»، وزیر خارجه بریتانیا چندی پیش در سخنرانی از «ناتوی جهانی» حمایت کرده و گفت: «ناتو باید دیدگاهی جهانی داشته باشد و آماده مقابله با تهدیدات جهانی باشد».

آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که از ژاپن دعوت شده تا در نشست سران ناتو که ژوئن (ماه آینده) برگزار خواهد شد،‌ شرکت کند.

علاوه بر این، سرویس اطلاعات ملی کره جنوبی روز 5 مه (15 اردیبهت) اعلام کرد که به مرکز دفاع سایبری ناتو خواهد پیوست. نشانه‌های آشکاری از گسترش ناتو در جهت آسیا و اقیانوس آرام وجود دارد که بدون شک بزرگترین تهدید برای صلح آسیا و اقیانوس آرام و حتی کل جهان خواهد بود.

ایالات متحده زمانی تلاش کرد تا با جلب کشورهای خلیج فارس، «ناتوی خاورمیانه» یا «ناتوی عربی» را برای مهار «منطقه هلال شیعی» به رهبری ایران ایجاد کند. ایالات متحده سال‌هاست که در مورد تهدید ایران اغراق می‌کند تا کشورهای خلیج فارس را مجبور به پیوستن به «ناتوی خاورمیانه» کند. با این حال، با توجه به آنکه ایالات متحده در طول این سال‌ها در خاورمیانه آشفتگی به بار آورده، کشورهای منطقه در مقابل توطئه آمریکا هوشیارند. در دو دهه گذشته، طرح ایالات متحده برای ایجاد «ناتوی خاورمیانه» به نتیجه ای که آمریکا از آن انتظار داشت، نرسیده است. پس از آن ایالات متحده به منظور تمرکز بر به اصطلاح «رقابت قدرت‌های بزرگ»، به تدریج سرمایه گذاری منابع خود را در خاورمیانه کاهش داد. جالب اینجاست که بدون این تخریب کننده بزرگ، اخیراً  تنش‌ها در خاورمیانه به کاهش یافته است و برخی از کشورها مانند ایران و عربستان سعودی که مدتهاست روابط مطلوبی ندارند، تعاملات مثبتی را تجربه کردند.

رویه کشورهای خلیج فارس از افتادن در دام آمریکا و عدم مشارکت در «ناتوی خاورمیانه» شایسته الگوبرداری توسط سایر کشورهاست. ایالات متحده بارها گسترش ناتو را ترویج داده  و به دنبالش بریتانیا «ناتوی جهانی» را تبلیغ  کرده است؛  آنان می خواهند  ناتو را از یک سازمان نظامی «دفاع جمعی» به یک سازمان سیاسی و نظامی تهاجمی تبدیل کنند و از این طریق سیستم امنیت بین المللی که محوریت آن سازمان ملل متحد است و پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته، کاملا واژگون کنند.

بدیهی است اگراجازه داده شود چنین توطئه‌ای به نتیجه برسد، جهان هرگز دیگر روی صلح و آرامش به خود نخواهد دید. همه کشورها باید نسبت به آن هوشیاری داشته باشند، به ویژه کشورهایی که قصد دارند به ناتو بپیوندند باید محتطانه عمل کنند و این گوی آتشین را به سوی خود نکشانند.