آقای دکتر «محمد جمشیدی» استاد دانشگاه تهران در یادداشتی به بررسی ابتکار «کمربند و جاده» پرداخته و تاکید می‌کند: باید گفت که اجرای ابتکار «یک کمربند یک جاده» چین را به عنوان راس هرمی قرار خواهد داد که در آن بالاترین و پایین‌ترین بازیگران موجود در هرم هر کدام به نوعی منفعت می‌برند و این منفعت مشترک جمعی کمک خواهد کرد تا این کریدور بتواند ساختاری پیچیده از تمایل و مسئولیت پذیری در قبال یکدیگر را ایجاد کند.

متن یادداشت آقای جمشیدی را در زیر مشاهده می‌کنید:

باید تصریح داشت که ابتکار «یک کمربند یک جاده» طرحی بزرگ است که کشور چین از سال 2013 رسما پیگیر آن بوده تا «جاده ابریشم» قدیم را به عنوان حوزه تمدنی و نفوذ اقتصادی دیرینه خود احیا کند. در واقع، طرح راه ابریشم جدید از سال 2013 با ایجاد ارتباط ریلی بین چین و اروپا آغاز شده است. طرح راه ابریشم جدید، با بهتر است بگوییم راه‌های ابریشم جدید شامل سه راه یعنی راه آهن، راه جاده‌ای و راه دریایی است. احداث راه ریلی که هم اکنون مراحل اجرایی خود را طی می‌کند و در حال پایان است از استان «جه جیانگ» واقع در شرق چین آغاز می‌شود و تا شهر لندن در بریتانیا ادامه می‌یابد.

توجه به طرح بزرگ جاده ابریشم جدید چین و ابعاد مختلف اقتصادی و سیاسی آن موضوع شایان توجهی در جهان کنونی بوده و مشخص کردن ابعاد مختلف آن حائز اهمیت زیاد سیاسی و مطالعاتی است. به نظر می‌رسد ایده جاده ابریشم جدید رویکردی شایان توجه از سوی این کشور برای تبدیل شدن به قدرت برتری اقتصادی در سطح جهان است و این موضوع ممکن است واکنش‌های متعددی را از سوی آمریکا به دنبال داشته باشد.

یک بال طرح کمربند اقتصادی جاده ابریشم، از چین آغاز شده و از طریق آسیای مرکزی به اروپا منتهی می‌شود و بال دیگر جاده ابریشم دریایی قرن بیست و یکم، چین را در طول مسیرهای دریایی به آسیای جنوب شرقی،‌ آسیای غربی، خاورمیانه و آفریقا پیوند می‌دهد. به هر حال ایده جاده ابریشم جدید می‌تواند این کشور را در مسیری قرار دهد که در نهایت ممکن است به تفوق آن بر اقتصاد جهانی بینجامد.

باید گفت که اجرای ابتکار «یک کمربند یک جاده» چین را به عنوان راس هرمی قرار خواهد داد که در آن بالاترین و پایین‌ترین بازیگران موجود در هرم هر کدام به نوعی منفعت می‌برند و این منفعت مشترک جمعی کمک خواهد کرد تا این کریدور بتواند ساختاری پیچیده از تمایل و مسئولیت پذیری در قبال یکدیگر را ایجاد کند.

چین ساختارهای پولی و مالی شایان توجهی بری تحقق ابتکار «یک کمربند یک جاده» ایجاد کرده و توسعه این ساختارها می‌تواند در آینده نزدیک یوان را به ارز بسیار متعبر در سطح جهانی تبدیل سازد و به پشتوانه ذخایر ارزی خیره‌کننده این کشور، دلار با چالش جدی روبرو شود.