بر اساس گزارش «وضعیت جنگل‌های جهان 2020» که مشترکا توسط سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) و برنامه محیط زیست سازمان ملل منتشر می‌شود، جهان از سال 1990 تا 2020 حدود 420 میلیون هکتار از جنگل‌های خود را از دست داده‌ است.

عواملی چون توسعه کشاورزی، آتش سوزی‌های پی در پی،‌ بهره‌برداری فزون‌یافته از منابع معدنی و رشد سریع زیرساخت‌ها که بیشترشان در متنِ تمدن بشری نهادینه گشته، باعث شده کاهش جنگل و جنگل‌زدایی در سطح جهان سرعت بگیرد. این روند نگران کننده پوشش جنگلیِ جهان را به شکل قابل توجهی تهی کرده است.

گستردگیِ کاهش جنگل‌ها در سراسر جهان به عنوان یک عامل نگرانی، باعث شده تلاش‌های جهانی برای پرداختن به این چالش بیشتر شود و این همان اقدام هماهنگی است که درست بودن آن تاکنون به اثبات رسیده بود.

نرخ جنگل زدایی از 2015 تا 2020 حدود 10 میلیون هکتار (100 هزار کیلومتر مربع) در هر سال برآورد شده که با توجه به 16 میلیون هکتار در هر سال، کاهش خوبی را نشان می‌دهد.

در حالی که این اقدام قطعا پیشرفتی چشمگیر محسوب‌ می‌شود، شایان ذکر است که این دستاورد حیاتی بدون کمک مداوم و تاریخیِ چین هرگز محقق نمی‌شد.

تعهد دولت چین به افزایش پوشش جنگلی در سه دهه گذشته مثال‌زدنی و بی‌نظیر بوده است. یک مطالعه فائو در سال 2021 نشان داد در میان 236 کشور و قلمروهایی که تحت «ارزیابی فائو درباره منابع جنگلی جهان» قرار گرفتند، چین در افزایش مداوم و بالای پوشش جنگلی از سال 1990 تا 2020 بی رقیب بوده است. جنگل‌های کاشته‌شده از 170 میلیون هکتار در 1990 به 292.6 میلیون هکتار در سال 2020 رسیده و چین در این افزایش سهمی در حدود 30 درصد دارد.

در سطح منطقه‌ای، چین در دوره مذکور به تقریبا دو سوم جنگل‌های کاشته‌شده آسیا کمک کرده که این نیز یک موفقیت قابل توجه محسوب می‌شود اما باید گفت کمک چین فقط به جنگل‌های کاشته‌شده محدود نبوده است.

این کشور همچنین یک کمک کننده بزرگ به مناطق احیا شده طبیعی بوده که یک عامل دیگر برای توسعه مناطق جنگلی محسوب می‌شود. در سطح آسیا و جهان جنگل‌های احیا شده طبیعی به ترتیب شاهد کاهش 4.7 و 7.5 درصدی بوده است. اما این نتیجه با عملکرد چین در تضاد است چرا که این کشور یک رشد 19.5 درصدی را تجربه کرد و رشدی قابل توجه محسوب می‌شود چرا که چین را در میان فهرست چند کشور اندکی قرار داد که افزایشی چشمگیر در جنگل‌های احیا شده طبیعی در طی سه دهه گذشته به ثبت رساند.

کمک مداوم و استثنایی چین به افزایش پوشش جنگلی یک برگ برنده و عامل تغییردهنده بوده چرا که این اقدام یک سرمایه گذاری اساسی محسوب می‌شود که سود آن را تمام جهان در طی سه دهه گذشته دریافت کرده است.

چین تلاش‌های شایان‌توجهی با افزایش دامنه و گستره جنگل‌ها انجام داده است. پوشش جنگلی این کشور از 157 میلیون هکتار در سال 1990 به 220 میلیون هکتار در سال 2020 رسیده و به این ترتیب نسبت جنگل‌ها از 16.4 درصد به 22.9 درصد مناطق خشکی در دوره مذکور افزایش یافته است.

بر اساس اعلام سازمان ملل، تلاش‌ها و دستاوردهای چین در حوزه جنگل‌زایی به تحقق «هدف جنگل جهانی» (GFG) که تحت برنامه راهبردی سازمان ملل برای جنگل‌ها (2030-2017) و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل تعریف شده،  کمک کرده است.

چین با برنامه مدون جنگل زایی خود موسوم به TNSP محیط زیست بوم شمال این کشور را به شکل قابل توجهی بهبود بخشیده است. این تحول باعث افزایش تولید غلات شده و توسعه صنایع غذایی را پشتیبانی کرده است. متعاقب آن امنیت غذایی بهبود یافته و ده‌ها میلیون نفر از مردم محلی در چین از فقر نجات یافته‌اند.

شواهد فوق نشان می‌دهد رویکرد چین در حوزه افزایش پوشش جنگلی درس‌های مهمی برای کشورهای سراسر جهان دارد.