هیات منصفه شهر لوئیزویل ایالت کنتاکی آمریکا چند روز پیش، برت هانکیسون را از سه فقره شرارت جنایتکارانه در حمله به برونا تیلور شهروند آفریقایی تبار آمریکا که منجر به مرگ تیلور شد، تبرئه کرد. این پرونده چون مرتبط با موضوع حساس تبعیض نژادیست، بازتاب های زیادی در آمریکا به دنبال داشته است.

13 مارس 2020، پلیس شهر لوئیزویل برای جست و جوی مواد مخدر به زور وارد خانه تیلور شد و او و دوست پسرش که گواهی معتبر داشتن اسلحه را دارد، به اشتباه پلیس را متجاوزان غیرقانونی دانستند و از اسلحه برای دفاع از خود استفاده کردند و پلیس نیز به آن ها شلیک کرد و تیلور کشته شد.

لازم به ذکر است پلیس در خانه تیلور اثری از مواد مخدر پیدا نکرد. البته این هم بسیار معلوم است که تیلور بی گناه بود و بی جهت کشته شد.

در پرونده مشابه دیگری، در بامداد 2 فوریه، نیروی ویژه پلیس مینیاپولیس به روش تقریبا مشابهی وارد خانه امیر لاک، یک جوان آفریقایی تبار22 ساله شد و در حالی که امیرلاک که او نیز گواهی معتبر برای داشتن اسلحه داشت، افسران پلیس را به عنوان متجاوزان غیرقانونی دانست و قصد داشت برای دفاع از خود از اسلحه استفاده کند که به گلوله بسته و کشته شد.  این در حالیست که در واقع نام امیر لاک هرگز در فهرست افراد مورد بازجویی پلیس نبود و پلیس هنوز دلیل جست و جوی خانه امیر لاک را ارایه نکرده است.

پرونده های فوق و دیگر پرونده های مشابه همچون غده سرطانی در جامعه آمریکا موجود است که شامل تشدید گستاخانه خشونت ها با اسلحه، روش خشونت آمیز پلیس برای اجرای قوانین و تبعیض نژادیست که به طور جامع نمایان است. در این میان، دو مورد اول دو روی یک سکه است و بر یکدیگر تاثیرگذارند، اما این نمی تواند نادیده گرفتن حقوق بشر در اجرای قانون توسط پلیس آمریکا را پوشش دهد.

گزارش دانشکده حقوق دانشگاه شیکاگو منتشر شده در سال 2020  که بر اساس تحقیقات در سال 2018 انجام شده است، نشان داده که در 20 شهر برتر آمریکا، سیاست استفاده پلیس از زور با معیارهای بین المللی حقوق بشر مطابقت نداشته است. این گزارش در 10 ژوئن 2020 منتشر شد که چندی پیش از آن، پرونده های جورج فلوید و برونا تیلور رخ داده بود.

در قسمت خاصی از این گزارش هم به اختیارات بیش از حد پلیس آمریکا برای تصمیم گیری مستقل در اجرای قانون اشاره شده است. البته، «اختیار پلیس» یک امر متعارف دنیا است اما اختیارات پلیس آمریکا از حد عادی بسیار فراتر رفته است.

کلودیا فلورس استاد دانشکده حقوق دانشگاه شیکاگو گفت که در 20 شهر برتر آمریکا هیچ اداره پلیسی دارای خط مشی استفاده از زور منطبق با اصول حقوق بشر نیست اما برعکس، بسیاری از سیاست های موجود آن ها، صرف نظر از این که آیا مظنونان تهدیدی برای غیرنظامیان یا افسران پلیس هستند، به افسران پلیس اجازه می دهد تا به دلایلی مانند «تلاش مظنون برای فرار»، «دفاع پلیس از خود» یا «پیشگیری از جرم» از زور کشنده استفاده کنند و در دادگاه نیز از این دلایل برای دفاع از خود و مصونیت از محاکمه استفاده کنند.

 به همین دلیل است که در بسیاری از موارد، به ویژه مواردی که مظنونان آفریقایی تبار بوده اند و حتی بی گناه کشته شده اند، افسران پلیس قاتل هم یا تبرئه شده و یا مجازات خفیف دریافت کرده اند.

بدتر این است که تحت پوشش چنین ساختاری، نظریه وصف ناپذیر و غیرقابل بیان تبعیض نژادی پنهان شده است. البته هرگز کسی نمی گوید که خود نژادپرست است. بدین ترتیب بدون این که تصور واهی داشته باشیم به آمارهای مربوط رو می آوریم. جمعیت مردان آفریقایی 6 درصد از کل جمعیت آمریکا را تشکیل می دهد، در حالی که بیش از 40 درصد از کل جمعیت زندانیان آمریکا را آن ها تشکیل می دهند.

یک نظرسنجی توسط دانشگاه میشیگان نشان می دهد که در مواجهه با تهدیدی در همان سطح، پلیس آمریکا تمایل دارد بلافاصله به مظنونان آفریقایی تبار تیراندازی کند، در حالی که در مواجهه با سفیدپوستان، معمولا ابتدا اخطار صادر می شود و بعد، اگر هشدار نتیجه نداد، به تیراندازی روی می آورند. این وضعیت هم باعث شده است که میزان مرگ و میر مظنونان آفریقایی تبار 2.5 درصد بالاتر از سفیدپوستان باشد.