روستاییان چینی بیش از گذشته حس رفاه عمومی و امنیت را تجربه می‌کنند و این را مدیون حرکت چین به سمت دستیابی به رفاه مشترک هستند.

بهره وری اقتصادی در میان اهالی روستاها در چین در مسیر درستی در حال حرکت است، مسیری که از نظر کارشناسان، این کشور برای دستیابی به رفاه مشترک و ارتقاء احساس شادی و امنیت در میان مردمش در نظر گرفته است.

از نظر کاشناسان چینی از جمله فانگ جونگهوا، معاون سیزدهمین کنگره ملی خلق و مجلس ملی چین، دستیابی به رفاه مشترک نیاز به ایجاد ثروت بیشتر (کیک بزرگتر) و توزیع عادلانه آن دارد.

این نظریه‌ای است که تاکنون سهم زیادی در بهرمند سازی مردم این کشور داشته و باعث شده تا بسیاری از مناطق روستایی در ظرف چیزی کمتر از 30 سال زندگی فقیرانه روستایی را پشت سر بگذارند و در منطقه خودشان تبدیل به صاحبان ثروت شوند.

بطور مثال فانگلین یکی از روستاهای شهر تایجوئو واقع در شرق استان جه‌جیانگ است که هدفش کمک به تبدیل شدن این استان به الگویی برای نشان دادن سطح رفاه مشترک است.

این روستا که حدود 30 سال پیش یکی از فقیرترین روستاهای منطقه بوده و هیچ جاده آسفالته‌ای نداشته، توانسته است تا در مدت کمی به لطف اقداماتی از قیبل اصلاحات بازار و بازسازی مناطق روستایی، به یکی از غنی ترین سکونتگاه های منطقه تبدیل شود.

از طرف دیگر، اقداماتی نظیر کمکهای مالی به مناطق روستایی باعث شده تا مردم از سطح قابل توجهی از رفاه بهره مند شوند، مثلا: هر کدام از ساکنین روستای فانگلین در پایان سال گذشته سود سهامی برابر با 49 هزار یوآن یا معادل 7 هزارو 710 دلار دریافت کردند، در حالی که بعضی از آنها حتی تا میزان قابل توجه 70 هزار یوآن مزایای دیگری از قبیل حقوق بازنشستگی دریافت کردند.

علاوه بر این ساکنان این روستا که اکنون بیش از 20.8 میلیارد یوان گردش مالی سالانه دارد از مراقبت های پزشکی رایگان، آپارتمان‌های رایگان در زمان بازنشستگی و کمک هزینه سفر برخوردار هستند.

اقداماتی نظیر ایجاد صندوق رفاه عمومی و استفاده از پتانسیل‌های طبیعی مناطق روستایی برای جذب گردشگر نظیر محیط زیست و معماری باستانی و همچنین رونق تجارت کشاورزی نیز توانسته است تا سهم قابل توجهی در فقرزدایی از این مناطق داشته باشد.

به عبارت ساده‌تر بخش زیادی از رفاه مشترک زمانی حاصل می‌شود که بتوان منابع «خفته» را به سرمایه‌ای‌ برای توسعه تبدیل کرد و استعدادهای «نهفته» را پرورش داد و همچنین بتوان علاوه بر کم کردن شکاف بین مناطق شهری و روستایی و با حفظ جذابیت‌های طبیعی در دسترس، از آنها بهره اقتصادی مناسب را برد.

 یکی دیگر از کلیدهای تحقق رفاه مشترک، پرورش استعدادهای توانمند و جوان است، و این امر در عصر دیجیتال با بهره وری بیشتر از ابزارهای دیجیتالی که امروزه در دسترس همه مردم قرار گرفته، ضروری است. در حال حاضر این اتفاق در استان جه‌جیانگ چین در حال رخ دادن است.

یک ملت زمانی به آسایش میرسد که برای مردمش آسایش و امنیت و عزّت ملّی طلب کند. علاوه بر این باید قادر باشد تا با حفظ استقلال از قدرتهای سلطه‌گر جهانی بتواند عاملی برای شکوفایی استعدادهای جوان در میان مردمش باشد. عزت ملی، امنیت ملی، اقتدار ملی، پیشرفت همه‌جانبه همه اینها زمانی میسر خواهند شد که یک کشور بتواند اقتصادی قوی‌، مطمئن و متکی به خود داشته باشد و پیوند محکمی میان عموم مردم ایجاد کند.