آقای دکتر «محمد قادری» کارشناس مسائل بین‌الملل و روزنامه نگار در یادداشتی اختصاصی برای بخش فارسی رادیو و تلویزیون مرکزی چین به روند صعودی پیشرفت چین در دهه‌های گذشته اشاره کرده و تاکید می‌کند عملکرد چین به جهان ثابت کرد که آنچه در واقعیت جریان دارد بسیار متفاوت از تلاش های مبتنی بر عملیات روانی غرب است.

به عقیده وی حالا که المپیک زمستانی 2022 به پایان رسیده، یک بار دیگر چین توانسته بر تمام جنگ‌های روانی غلبه کند، و در حالی که جهان هنوز درگیر همه گیری است، یک رویداد ورزشی بین‌المللی را به نحوی مطلوب برگزار کند.

متن کامل یادداشت آقای قادری را در زیر مشاهده می‌کنید:

چندی پیش عکسی در رسانه های اجتماعی ایران دست به دست می شد که در آن یک ایستگاه حمل و نقل ریلی در چین را طی 25 سال مقایسه می کرد. در بخش اول یک قطار قدیمی بخار با سوخت ذغال سنگ در ایستگاهی شبیه به ایستگاه های دورافتاده قرن نوزدهم غربی نشان داده می شد. در عکس دوم که 25 سال بعد گرفته شده بود، همان ایستگاه چنان تغییر کرده بود که در نگاه اول با یک فرودگاه اشتباه گرفته می شد. قطار نیز به یک ترن برقی سریع السیر تغییر پیدا کرده بود. آنچه در دو عکس ثابت بود، راننده لوکوموتیو بود. چین پس از انقلاب دوران مائو، دنگ شیائوپینگ و شی جین پینگ، سه پرده از روند تحول در کهن ترین تمدن شرق آسیا هستند که در روندی مداوم نظم لیبرال را به چالش کشیده اند. فرایند توسعه چین، تائیدی بر نظریه تقدم توسعه اقتصادی بر توسعه سیاسی است در حالی که نظریه معکوس آن می تواند مثالی همچون آرژانتین را به ارمغان آورد که همچنان کشوری فقیر به نظر می رسد. در آرژانتین اگرچه توسعه سیاسی اتفاق افتاد، اما هیچگاه به توسعه اقتصادی دست نیافت.

هنگامی که دو سال پیش همه گیری کرونا آغاز شد، غرب فرصتی استثنائی را برای تخریب چین و همراه سازی جهانی بر علیه چین به دست آورد. اما عملکرد چین به جهان ثابت کرد که آنچه در واقعیت جریان دارد بسیار متفاوت از تلاش های مبتنی بر عملیات روانی غرب است. چین نه تنها به سرعت بر همه گیری غلبه کرد، بلکه اولین کشوری بود که بدون هیاهو به تولید واکسن پرداخت و در زمان کوتاهی نه تنها مردم خودش را بلکه بسیاری کشورهای دیگر را واکسینه کرد.

حالا که المپیک زمستانی 2022 به پایان رسیده، یک بار دیگر چین توانسته بر تمام جنگ های روانی غلبه کند، و در حالی که جهان هنوز درگیر همه گیری است، یک رویداد ورزشی بین المللی را به نحوی مطلوب برگزار کند. رویدادی که آغاز آن با امضای تفاهمنامه راهبردی چین و روسیه همراه بود و پیامی نمادین را مبنی بر افول نظم لیبرال بر جهان، مخابره کرد.

در حوزه سیاسی نیز چین به صورت مداوم و به دور از هیاهو در حال پر کردن خلأهائی است که آمریکا با تنش آفرینی در نقاط مختلف جهان ایجاد کرده است. روندی که با ویتنام شروع شد و حالا به افغانستان، عربستان و کشورهای آفریقائی رسیده است. دور از ذهن نیست روزی که کشورهای اروپائی نیز یک به یک از نظم آمریکائی فاصله بگیرند و روابطی راهبردی را باچین آغاز کنند.

اگر روزی هانتینگتون معتقد بود که جنگ نهائی میان چین و آمریکا صورت می گیرد و فوکویاما، لیبرالیسم را پیروز آن جنگ می دانست، امروز اما استمرار صبورانه چین و دست پاچگی عجولانه آمریکا باعث شده است تا شرایط در میدان عمل بسیار از صحنه تصویر شده توسط این متفکران آمریکائی فاصله بگیرد و بدون جنگی، نه تنها لیبرالیسم پیروز نباشد، بلکه چین در دور نمای آینده تصویر جهانی بدون نظم آمریکائی را نمایان سازد.