ورزشکاران زمستانی از قاره‌های مختلف با رنگ‌های پوست متفاوت اما با یک هدف مشترک یعنی رقابت روی یخ و برف در چین به المپیک زمستانی پکن آمدند. آنها با هم خندیدند، عکس گرفتند و همدیگر را برای تبریک یا دلداری دادن، در آغوش گرفتند.

بازی‌های المپیک زمستانی پکن که یکشنبه 20 فوریه (اول اسفند) رسما به پایان رسید به ورزشکاران سراسر جهان فرصت فهم متقابل و دوستی را هدیه داد. اما هنوز نواهای آسمانی مراسم افتتاحیه در گوشمان طنین می‌افکند که می‌خواندند: هزارن نفر از شما و من همه یک خانواده شدیم.

مفهوم دوستی زمانی خود را نشان داد که «اشلی کالدول» ورزشکار آمریکایی، «شو منگاتو» اسکی باز 31 ساله چینی را پس از اینکه شو مدال طلا را کسب کرد، در آغوش گرفت. کالدول که لحظاتی قبل مدال خوش رنگ المپیک را از دست داده بود اما با شادی ورزشکار چینی سهیم شد.

«لاکلان مک‌کردی» از یک رسانه استرالیایی در صفحه توئیتر خود نوشت: آن لحظه که کالدول، شو منگاتو را در آغوش گرفت واقعا خاص بود.

پس از اعلام رده‌بندی نهایی فینال مهارت‌های هوایی مردان اسکی آزاد، «ایلیا بوروف»، بازیکن کمیته المپیک روسیه و «الکساندر آبرامنکو» از اوکراین، برای تقسیم شادی خود، همدیگر را محکم در آغوش گرفتند.

این درحالی بود که  24  ژانویه (4 بهمن)، «وادیم گوزت» وزیر ورزش اوکراین گفته بود که ورزشکاران اوکراینی باید از ایستادن در کنار ورزشکاران روسی در المپیک زمستانی پکن خودداری کنند.

در حال حاضر اوضاع در شرق اوکراین بسیار  پیچیده و حساس است، لحظه‌ای که ایلیا بوروف و الکساندر آبرامنکو همدیگر را محکم در آغوش گرفتند، بهترین تفسیر از روح المپیک «اتحاد و برادری، رقابت منصفانه و درک متقابل» و بدون دستکاری سیاسی را ارایه دادند.

باوجود درخواست‌ شمار معدودی از سیاستبازان غربی برای بایکوت دیپلماتیک المپیک زمستانی پکن، این دوره از رقابت‌ها به پربیننده‌ترین بازی‌های زمستانی تبدیل شد؛ بیش از 100 میلیون آمریکایی در شبکه‌های ان بی سی یونیورسال آن را دنبال کردند و 2.5 میلیارد تبادل نظر و به اشتراک گذاری در شبکه‌های اجتماعی المپیک به ثبت رسید.

این تعجب برانگیز نیست چرا که همه مردم جهان آرزوی داشتن چیزهای خوب را دارند به ویژه در جهانی که بی ثباتی، نابرابری و پاندمی کووید-19 هنوز در حال آسیب زدن به بشریت است.

چهره‌های خندان ورزشکاران کشورها و مناطق مختلف جهان در مراسم اختتامیه و همچنین ویدئویی که آنها در طی برگزاری المپیک زمستانی در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشتند همگی دال بر یک مدرک همیشگی و انکارناپذیر است.

با گردهمایی ورزشکاران 91 کشور و منطقه جهان، این جشن ورزش‌های زمستانی یک جهان ایده آل را تجسم کرد یعنی جایی که ایمن، منصفانه و پراز دوستی باشد. المپیک زمستانی پکن به جهان گفت که می‌توان متحد بود و رقابت کرد اما به شیوه‌ای نجیبانه!

با اینکه المپیک زمستانی پکن به پایان رسیده اما خاطره خوش آن را ورزشکاران و تماشاچیان گرامی خواهند داشت چرا که در دوره دشوار کنونی، این رقابت‌ها روزنه امیدی را به جهان گشود.

هنگامی که تمام رقابت‌ها پایان یابد و همه به خانه‌های خود بروند، سرود المپیک زمستانی پکن همچنان در استادیوم‌های خالی طنین می‌افکند و می‌خواند: «همه ما به عشق نیاز داریم پس بیایید دست در دست هم بگذاریم؛ همه ما عشق را در سینه خود داریم پس بیایید همه دروازها را بگشاییم. با هم به سوی آینده‌ای مشترک برویم. با هم برای آینده.»