پس از گذشت کریسمس، سرایت کووید-19 در آمریکا طوری شتاب گرفته که حتی شمار ابتلای روزانه آن از یک میلیون مورد گذشته، وزیر دفاع ایالات متحده نیز مبتلا شده و شیوع بیماری در میان سناتورها و نمایندگان کنگره هم افزایش یافته است.

با این حال، رسانه‌های آمریکایی مانند شبکه «فاکس نیوز» به جای بررسی کارکرد دولت خود در مهار پاندمی، بار دیگر به فکر چین افتاده و اینطور گزارش دادند که اصرار چین بر سیاست «صفر مورد دینامیک» هرچند نتیجه داده اما این موفقیت چین به بهای «قربانی شدن» آزادی مردم به دست آمده است.

به ادعای رسانه‌های آمریکا این سیاست چین مردم کشورهای غربی را متقاعد کرده که آمریکا و اروپا شکست خورده‌اند و باعث ناراضایتی آنها از دولت و هرج و مرج اجتماعی شده است. این نوع منطق بسیار گیج‌کننده است.

اما سوال مهم اینجاست که سیاست ضد اپیدمی چین که بر اساس ویژگی‌های خودش طراحی و به اجرا گذاشته شده و نتیجه داده، چطور توانسته در جامعه آمریکا اختلال ایجاد کند؟ چرا چین در هر صورت متهم به انجام خطا می‌شود؟

سیاست «صفر مورد دینامیک» شامل تدابیر جامع است و هدف آن، شناسایی و قطع زنجیر آلودگی ویروس با بیشترین سرعت و «خاموش کردن آتش» در حالی که آن هنوز یک شعله کوچک است، می‌باشد. این سیاست نتیجه خوبی داده و مخصوصا اکنون که سویه امیکرون در سطح جهان در حال شیوع است، از نتیجه بسیار موفق‌تری برخوردار است.

به وضوح می‌توان شاهد بود که نیت اصلی این سیاست بسیار صادقانه است و با هدف بهره‌مندی عموم مردم از بهداشت حداکثری اجرایی شده،‌ اما وقتی پای رسانه‌های آمریکایی به وسط آمده، رنگ سیاسی به خود گرفته است.

البته اصلا جای تعجب ندارد که این رسانه‌ها بار دیگر این سیاست چین را با مفهوم «آزادی» مخلوط کرده‌اند. آنها طوری این سیاست پیشگیری کرونای چین را تعبیر کردند که گویا دستاوردهای آن به بهای آزادی مردم به دست آمده و در آمریکا، چون آزادی مثلا تضمین شده، نباید از موارد ابتلای روزانه جدید یک میلیونی تعجب کرد چون آن دلیل دارد و دلیلش هم این است که آزادی در آنجا تضمین شده است!

اما اگر این آزادی در آمریکا واقعا تضمین شده است، پس چرا رسانه‌های این کشور از این زاویه به اخراج یک مادر و فرزندانش از یک رستوران توسط پلیس نیویورک نگاه نکردند؟

پیشگیری یک بیماری همه گیر به حوزه بهداشت عمومی تعلق دارد در حالیکه مفهوم آزادی، مربوط به ارزش‌های اخلاقی و سیاست است. بنا بر این مخلوط کردن این دو برابر با سیاسی کردن مساله بهداشت عمومی است.

در خود آمریکا مساله مهار کرونا همیشه گرفتار مداخله های سیاسی بوده است. علاوه بر افزایش رفت و آمد مردم در تعطیلات کریسمس و سرایت سویه امیکرون، ناتوانی در اجرای کامل سیاست پیشگیری کرونا ناشی از عوامل سیاسی نیز یک علت مهم وخامت وضعیت کووید-19 در آمریکاست.

پیرامون یک مساله بسیار ساده‌ای مثل ضرورت ماسک زدن، در ایالات متحده بسیاری از افراد و سازمان‌های سیاسی نپوشیدن ماسک را به عنوان شاخص سیاسی خود برای تمایز از دیگران می‌دانند در حالی که سیاستمداران به خاطر نگرانی از از دست دادن آرای خود، به جای تبلیغ روش صحیح پیشگیری از کرونا، یا ساکت می مانند یا آن را تشویق می کنند. اگر آمریکا واقعا بخواهد وضعیت کرونا را کنترل کند، می‌تواند کوتاهی‌های خود در این زمینه‌ها جبران کند و اصلا نیازی به وارد کردن چین به این مساله ندارد.