چند روز قبل یک تاجر در منطقه «قورغاس» درمنطقه «شین جیانگ» با مشتریان روسی از طریق تماس ویدئویی ارتباط برقرار کرد؛ «نان روغنیهای کوچک بر اساس نیازهای شما تولید شده و امروز ارسال خواهد شد و پیشبینی میشود ظرف پنج
روز آینده به روسیه برسید.» «بسیار خوب، خیلی ممنونم! ما چند سفارش دیگر هم خواهیم داشت...» در همان روز، یک کامیون حاوی یک میلیون قرص نان خوشمزه از طریق مرز قورغاس برای نخستین بار به روسیه صادر شد و وارد بازاری اروپایی گشت.
« گوستاوو سابینو واکا ناروها» سفیر آرژانتین در پکن در نشست اخیر «توسعه شین جیانگ 2021» تجربه شخصی خود از سفر به شین جیانگ را بازگو کرده و گفت: «من از شرکتهای زیادی در شین جیانگ بازدید کردهام و مزه کباب بره، میوه و سبزیجات تازه و نان خوشمزه آن برایم دلچسب بود...رفاه و توسعه شین جیانگ چیزی است که باید آن را باور کرد.»
وی با بیان اینکه شین جیانگ نقش کلیدی در توسعه ابتکار «کمربند و جاده» دارد از همگان خواست تا از شین جیانگ دیدن کنند و با چشم خودشان حقایق بزرگترین استان چین را مشاهده کنند.
دولت چین از سال 2015 شین جیانگ را به عنوان منطقه محوری «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» معرفی کرد و به دنبال این اقدام شین جیانگ به یک کانال مهم برای تبادلات کشورهای مسیر ابتکار «کمربند و جاده» تبدیل شد.
درهای بازتر شین جیانگ نیروی محرکه قدتمندتر برای کشور صادراتمحور چین محسوب میشود. در حال حاضر همکاریهای خارجی شین جیانگ بیش از 50 کشور و منطقهً در امتداد مسیر «کمربند و جاده» را پوشش میدهد و اهالی شین جیانگ بزرگترین سودبرندگان از توسعه سیاست گشایش است.
بر اساس آمار در سه ماه اول سال جاری میلادی تولید ناخالص داخی شین جیانگ به بیش از یک تریلیون یوان رسید که نسبت به سال قبل 8.8 درصد رشد را نشان میدهد و همچنین سرانه درآمد خالص ساکنان نواحی شهری و روستایی به ترتیب 9 و 11.5 درصد رشد داشته است.
وقتی نگاهی به حقایق شین جیانگ بیاندازیم میبینیم دروغهای بزرگی مانند «کار اجباری» و «نسلکشی» که توسط نیروهای غربیِ ضدچین منتشر میشود کاملا نخنما و شبیه یک جوک بیمزه هستند.
دولت چین از سیاستهای موثر ضدتروریستی و همچنین سیاستهای گشایشی توسعهیافته برای توانمندسازی مردم این منطقه به منظور داشتن یک زندگی بهتر استفاده کرده است.
در مقابل اگر نگاهی به سیاستهای غرب و به عنوان مثال آمریکا بیاندازیم میبینیم ساکنان بومی ایالات متحده مجبور به زندگی در نواحی شدهاند که عاری از منابع طبیعی است. پس به چشم خود میبینیم که پدیده «تبعیض نژادی» و «کار اجباری» در سراسر ایالات متحده شایع شده است.
به وضوح پیداست که چه کشوری از حقوق بشر حمایت میکند و کدام کشور در حال نابودی آن است.