نشریه انگلیسی «اکونومیست» در تاریخ 13 نوامبر برابر با 22 آبان ماه، مقاله ای منتشر کرد با این عنوان: «چین از این پس به سیاست تحمل صفر در برابر اپیدمی کرونا پایبند خواهد بود».

بر اساس این مقاله، چین در طول اپیدمی کرونا در دو سال گذشته، در بحث بیهوده ای با جهان خارج سقوط کرده و تمرکزها بر این است که آیا این کشور بزرگ بابت اجرای سیاست «موارد صفر (کرونایی)» بهای سنگینی پرداخت می کند یا خیر! چین در تلاش است تا ویروس کرونا را ریشه کن کند نه فقط اینکه عامل بیماری کووید-19 را تحت کنترل خود در بیاورد. امروزه، برخی مکان ها در ده ها شهر چین به دلیل سویه بسیار مسری دلتای ویروس کرونا و سرمایی که باعث ابتلای مردم به عفونت های جدید شده است، بسته شده اند.

مقامات چینی اخبار رسانه های خارجی مبنی بر ناپایدار بودن اقدامات کنترل و پیشگیری کرونا توسط دولت پکن را رد می کنند؛ رسانه های رسمی تاکید دارند که اقتصاد چین قوی است و محدودیت های مسافرتی اعمال شده در این کشور آسیب هایی جزئی به همراه دارند.

اگر در این بین هدف پرداختن به میزان سختگیری های اعمال شده در روند اجرای سیاست «عفونت صفر» در چین باشد، نه مقامات چین و نه جهان خارج نمی توانند به گفتگو با یکدیگر در این زمینه بپردازند و در این بین آنچه اهمیت دارد این است که بررسی کرد که چه کسانی درد اجرای این قانون در چین را احساس کرده اند.

حقیقت این است که برای کمک به اینکه بیشتر مردم از یک زندگی منظم و عاری از ویروس کرونا برخوردار شوند، عده ای باید آزادی ها و حریم خصوصی و جایگاه خود را قربانی کنند و آنچه اهمیت دارد، منافع اکثریت مردم است.

در مقابل، سیاست کنترل اپیدمی کرونا به سبک آمریکایی باعث تلفات میلیون ها نفر شده است. این در حالیست که مردم بسیاری از کشورهای غربی اجرای حتی نیمی از قوانین مربوط به پیشگیری و کنترل کرونایی که در چین اجرایی می شوند را تحمل نمی کنند!

در چنین شرایطی، فداکاری دسته جمعی ملت چین یک نتیجه قابل توجه به دنبال داشته و آن این است که در چین به عنوان کشوری با جمعیت 1 میلیارد و چهار صد میلیون نفری، آمار رسمی تلفات ناشی از ابتلا به ویروس کرونا کمتر از 6 هزار نفر برآورد شده در حالیکه تلفات کرونا در آمریکا در حال حاضر نزدیک به 808 هزار نفر است آن هم در حالی که جمعیت آمریکا کمتر از یک چهارم جمعیت چین است.

حقیقت این است که اجرای قوانین سختگیرانه کنترل کرونا با هدف تامین منافع بزرگ، همچنان از حمایت آشکار مردم چین برخوردار است.

اجرای سیاست های سختگیرانه در چین زمان را برای سران این کشور خریده است تا آنها واکسن های کارآمد و داروهای ضد ویروسی را تولید کنند که شرایط را برای تامین ایمنی و باز شدن مجدد کسب و کارها تضمین می کنند.

سرمایه گذاری مستقیم خارجی چین تاکنون پرقدرت باقی مانده است آن همه به لطف احیاء و برون رفت زودهنگام اقتصاد این کشور از تاثیرات ناشی از اپیدمی کرونا.

تعداد کمی از شرکت های چند ملیتی چین را ترک کرده اند. برخی شرکت های خارجی نیز ممکن است فعالیت های خود را خارج از چین متمرکز کرده باشند اما همچنان به دنبال ادامه تجارت با این کشورند.

اتاق بازرگانی اروپا در شانگهای اعلام کرده است که بسیاری از شرکت ها بدنبال تنش های ژئوپلیتیکی و محدودیت های ایجاد شده ناشی از اپیدمی کرونا و قوانین جدید محدود کننده اشتراک داده های فرا مرزی، در حال برنامه ریزی جهت انتقال بیشتر زنجیره های تامین خود به چین هستند. طبق این گزارش، برخی شرکت ها احتمالا در حال حاضر مجبور می شوند دو سیستم متفاوت را مدیریت و اجرایی کنند که عبارت است از یک سیستم برای چین و یک سیستم برای بقیه جهان و این در حالیست که چنین رویکردی از سوی این شرکت ها بسیار گران و پرهزینه تمام خواهد شد.

با این حال این بدین معنا نیست که جهان در حال ترک چین است بلکه معنایش این است که چین در حال تبدیل شدن به یک دنیای مستقل است!