در طول چند روز گذشته، تیتر داغ رسانه های خبری درباره کشتارها و قتل های جمعی که تقریبا پشت سر هم در سراسر آمریکا اتفاق افتاده اند، بار دیگر تردیدهایی را نسبت به آزادی حمل سلاح در این کشور که یک حق بحث برانگیز اعطاء شده توسط قانون اساسی آمریکاست، به وجود آورده است.

وقتی در سال 1791 میلادی قانونگذاران آمریکایی به تصویب متمم دوم قانون اساسی این کشور پرداختند، احتمالا پیش بینی نمی کردند که بیش از 200 سال بعد، آنچه را که آنها آزادی فردی اساسی در نظر گرفتند، به مقصر و عامل اصلی جنایت های مربوط به تیراندازی در سراسر این کشور تبدیل خواهد شد و مردم بیشتری را به کام مرگ خواهد کشاند و خانوارهای بیشتری را به صورت روزانه در هم خواهد شکست.

دسترسی آسان به تسلیحات مرگبار، ضمانت شده توسط متمم دوم قانون اساسی آمریکا، باعث وقوع تراژدی های بسیار زیادی در این کشور شده است به طوری که برای مثال، کودکی 4 ساله خود را با سلاح می کشد و یک کودک 3 ساله دیگر تصادفی برادرش را هدف گلوله قرار می دهد و جان او را می گیرد؛ این دسترسی های آسان به سلاح در آمریکا صحنه های وحشتناکی در این کشور ایجاد کرده است به طوری که حتی معلمان آمریکایی برای حفاظت از جان خودشان در برابر دانش آموزانی که سلاح حمل می کنند، مسلح می شوند.

طبق آمار موجود، از سال 1972 میلادی تاکنون، روزانه به طور متوسط بیش از 80 نفر، از جمله حدود 12 کودک، در اثر شلیک گلوله در آمریکا کشته شده اند؛ ریشه این آمار سرسام آور را می توان در مشکلات فراگیر اجتماعی در آمریکا دنبال کرد. در طول سال های اخیر، گسترش شکاف ثروت و افزایش شکاف های اجتماعی در جامعه آمریکا باعث افراط گرایی برخی گروه های حاشینه نشین و توسل آنها به خشونت شده است.

تشدید درگیری های نژادی و افزایش فشار زندگی در اثر شیوع کرونا در آمریکا نیز از دیگر عواملی هستند که باعث افزایش جنایات خشونت آمیز و به ویژه تیراندازی با گرایش های نژادپرستانه شده اند.

باید گفت آزادی مالکیت سلاح باعث تشدید خشونت های اجتماعی می شود و یک دور باطل به راه انداخته است که باعث ترغیب هر چه بیشتر مردم به سمت خریداری هر چه بیشتر سلاح می گردد؛ در سه ماهه اول سال جاری میلادی (2021) فروش سلاح در آمریکا نسبت به دوره مشابه سال 2020 رشدی 18 درصدی را تجربه کرد و این در حالیست که این درصد رشد فروش سلاح در آمریکا بدون در نظر گرفتن آمار مربوط به معاملات زیرزمینی خرید سلاح گزارش شده است.

برآوردها نشان می دهد که جامعه آمریکا به طور کلی بیش از 400 میلیون سلاح دارد.

«مارکیس هریس-داوسون» نماینده جنوب لس آنجلس می گوید: «آمریکایی ها با خودشان در یک رقابت تسلیحاتی هستند.»

تیراندازی های مکرر در آمریکا ناتوانی و بی کفایتی دولت این کشور را برملا ساخته است به طوری که با وجود مخالفت های شدید داخل این کشور با حمل سلاح، واشنگتن نتوانسته است گامی در این زمینه بردارد؛ از جمله موانع اصلی در مسیر تلاش های مربوط به کنترل سلاح در آمریکا، وجود گروه های پرنفوذ ذینفع در این کشور است؛ تولید، فروش و استفاده از سلاح در آمریکا یک زنجیره عظیم صنعتی به وجود آورده است که سودهای فوق العاده ای نیز به همراه دارد. در این بین، گروه های ذینفع مربوطه تقریبا روی هر جنبه از سیاست گذاری آمریکا در زمینه سلاح نفوذ دارند.

برای مثال، انجمن ملی تفنگ آمریکا که میلیون ها عضو دارد و شامل تولید کنندگان و توزیع کنندگان پرقدرت سلاح است، این قابلیت را دارد که در روند برگزاری انتخابات عمومی و محلی و همچنین تعیین قضات دیوان عالی نفوذ کند.

آزادی حمل سلاح در آمریکا باعث شده است که مردم این کشور به صورت روز افزون احساس ناامیدی پیدا کنند؛ «شانن واتس» بنیانگذار گروه مدافع کنترل سلاح موسوم به «مادران خواهان اقدامند»  ، یک بار در پستی توئیتری نوشت: «این آزادی نیست. هیچ کشور دیگری این روند را تحمل نمی کند و ما هم مجبور به تحمل آن نیستیم.»

با این وجود، اصرارها به کنترل حمل سلاح در آمریکا بی نتیجه باقی مانده است و به نظر می رسد که موضوع کنترل سلاح در آمریکا حل نشدنی باشد. این در حالیست که بدون اتخاذ اقدامات مصمم، آمریکا در فاجعه هایی به مراتب بیشتر غرق خواهد شد.