«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا در جریان برگزاری هفتاد و ششمین مجمع عمومی سازمان ملل در حالی مدعی شد که کشورش هنگام اجرای سیاست خارجی خود از حقوق بشر دفاع خواهد کرد که تقریبا همان زمان بود که ویدئویی از تعقیب پناهجویان هائیتی توسط پلیس سوارکار مرزبان آمریکا در حالی که شلاق به دست داشتند، در شبکه های اجتماعی منتشر شد.

این حادثه در اردوگاه پناهجویان غیرقانونی در نزدیکی پلی در شهر «دل ریو» واقع در ایالت «تگزاس» آمریکا رخ داده است. تصاویر و ویدئوی منتشر شده مربوط به این حادثه در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که ماموران پلیس آمریکا با چیزی شبیه به شلاق در دستشان، پناهجویان را تعقیب می کنند.

یکی از کابران فضای مجازی در اظهار نظر خود بعد از تماشای این عکس ها و ویدئو نوشت که این صحنه یادآور آزار سیاه پوستان در دوران برده داری آمریکاست!

این در حالیست که آمریکا اخیرا بزرگ ترین عملیات مربوط به اخراج پناهندگان طی دهه های گذشته را آغاز کرده است.

در طول ماه های اخیر، تعداد بسیار زیادی از اهالی هائیتی که شمار آنها 14 هزار نفر تخمین زده شده با عبور از رودخانه «ریو گرانده» از مکزیک وارد شهر «دل ریو» شده و در حوالی پل بین المللی در ریو ساکن شده اند تا در آنجا درخواست پناهندگی بدهند.

متعاقبا، ایالات متحده از 19 سپتامبر (28 شهریور) شروع به اخراج آنها کرد و قصد دارد این گروه از پناهجویان را یا با هواپیما به خارج از آمریکا برگرداند یا به آن سوی مرز براند.

هائیتی در منطقه کارائیب واقع شده یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. سرانه تولید ناخالص داخلی تنها  800 دلار بوده و تقریبا 40 درصد از جمعیت آنها یعنی حدود 4.6 میلیون نفر فاقد خوراک کافی و نیازمند به کمک‌های بشردوستانه فوری هستند.

دلایل فقر و عقب ماندگی هائیتی پیچیده و متنوع است اما مداخله و تاثیرگذاری مستمر آمریکا بر آن کشور یکی از دلایل اصلی محسوب می شود. پس از استقلال هائیتی، ایالات متحده با پیروی از «دکترین مونرو»، مداخله در امور داخلی این کشور واقع در «حیاط خلوت» خود را آغاز کرد. ایالات متحده از سال 1915 تا 1934 هائیتی را اشغال کرده و در سال 1994 دوباره به آن کشور لشکرکشی کرد. از زمان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده به دنبال تحمیل اصطلاحات دموکراتیک بر هائیتی بوده که دقیقا در این دوره، شاهد جایگزینی پیاپی رئیس جمهور و یا دولت هائیتی شده و به طور کلی، وضعیت این کشور همیشه در آشفتگی به سر برده است.

آمریکا از یک سو از مداخله گری در هائیتی دست بر نمی دارد اما از سوی دیگر در برابر پناهندگان هائیتی که برای فرار از فقر، بلایای طبیعی، درگیری و ناامنی به آمریکا رفته بودند، مسئولیت‌پذیری حقوق بشری و مهربانی لازم را نشان نمی دهد.

به عنوان مثال در سال های 1991 و 1992 گارد ساحلی آمریکا از ورود 41 هزار و 342 هائیتیایی به خاک ایالات متحده جلوگیری کرد؛ در دوره ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا نیز وی دستور ساخت دیوار مرزی با مکزیک را داد از ورود پناهندگان جلوگیری شود و حالا نیز در زمان بایدن شاهد اخراج پناهندگان این کشور فقیر منطقه کارائیب از شهر دل ریو هستیم.

«فیلیپو گراندی» کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان معتقد است که اخراج مستقیم تعداد زیادی از مهاجران توسط ایالات متحده مغایر حقوق بین المللی است. وی افزود: از تصاویر شرایط اسفناک در منطقه ریو جایی که بیش از ۱۴ هزار نفر از پناهجویان هائیتی پس از سفری دشوار از کشورهای گوناگون (قاره) آمریکا تجمع کرده اند، متاسفم.

گراندی تصریح کرد مقامات آمریکا در این اخراج گسترده، سیاست موسوم به «عنوان ۴۲» را به کار بسته اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد به صورت خودکار، مهاجران غیر قانونی که از طریق مرزهای جنوبی وارد این کشور شده  و هنوز در خوات پناهندگی ارائه نداده اند را اخراج کنند.

نشریه «لا وانگواردیا» چاپ اسپانیا در گزارشی با انتقاد از فیلم‌ ها و عکس‌ های منتشر شده در روزهای اخیر از مرزبانان سوار بر اسب آمریکایی در حال تعقیب و آزار و اذیت مهاجران هائیتی نوشت: انتشار این تصاویر به رسوایی بزرگ اجتماعی و سیاسی در واشنگتن تبدیل شده است.

در ایالات متحده نیز رئیس انجمن ملی پیشرفت افراد رنگین پوست (NAACP) نیز این رویداد را بحران انسانی و «انعکاس دهنده تاریک ترین لحظاتی از تاریخ آمریکا» توصیف کرد.

ذکر این نکته ضروری است که بایدن در تبلیغات انتخاباتی خود قول داد سیاست های بازتر در قبال مهاجران اتخاذ کند. اما پس از اینکه سنای آمریکا لایحه بودجه ای برای کمک به دادن حق شهروندی به مهاجران آن کشور را رد کرد، بحث درباره عدم اجرای این تعهد بایدن شدت گرفته است. حتی برخی معتقدندد سیاست های ترامپ در قبال مهاجران در دوره بایدن ادامه خواهد یافت.

با وجود واکنش شدید به حادثه «شلاق زدن» پناهجویان هائیتیایی در شهر دل ریو، دولت بایدن هیچ نشانه ای از سازش را از خود نشان نداده است.

«الخاندرو مایورکاس» وزیر امنیت داخلی آمریکا سه شنبه گذشته در جلسه استماع سنا گفت وزارت خانه تحت کنترل وی قصد دارد طی 10 روز آینده اردوگاه پناهندگان دل ریو را تخلیه کن.

روشن است ایالات متحده انگیزه چندانی برای پذیرش پناهجویانی که از کشورهای نزدیک خود وارد می شوند نشان ندارد، چه برسد به پناهندگان سوریه و افغانستان که به خاطر جنگهایی که آمریکا آغاز کرده، بی خانمان شده اند. در مورد جنگ سوریه ایالات متحده به سادگی مسئولیت پذیرش پناهندگان را به گردن کشورهای اروپایی انداخته و فقط وعده پذیرش 10 هزار پناهنده را داده بود. در خصوص افغانستان نیز اگرچه بایدن وعده پذیرش 60 هزار مهاجر افغان را داد اما آنها بیشتر محدود به افرادی هستند که با ارتش آمریکا در افغانستان همکاری کرده اند و این رقم نسبت به 11 میلیون پناهجوی افغان که در این 20 سال به وجود آمده اند، ناچیز است.