دانشگاه نرمال شانگهای در ماه سپتامبر بی نهایت ساکت و آرام بود. موزه تاریخی «زنان تسلی بخش» چین در سرزمین اصلی این کشور با محور حفظ مدارک و شواهد مربوط به شرایط غم انگیز زنان تسلی بخش، تحت تاثیر پیامدهای ناشی از همه گیری ویروس کرونا هنوز باز نشده است.

آثار متنوع مربوط به ایستگاه زنان تسلی بخش ارتش ژاپن، جمع آوری شده توسط پرفسور«سو جی لیانگ» مدیر مرکز تحقیقات درباره زنان تسلی بخش چین در دانشگاه نرمال و تیم او در طول 30 سال گذشته، همگی در این موزه نگه داری می شوند که از جمله این آثار عبارتند از: گذرنامه ای که بازماندگان قربانی هنگام سفر به ژاپن برای طرح شکایت از آن استفاده کردند و اسناد بازماندگان قربانی برای حضور در جلسه دادرسی خارج از کشور و کیفرخواست مربوط به درخواست غرامت از ژاپن و ...

این موزه در تاریخ 22 اکتبر سال 2016 میلادی افتتاح شد؛ در چندین سال گذشته، بیش از 500 کلکسیون جدید به این موزه اضافه شده اند از جمله نقشه ها، عکس ها، لوازم تسلی بخش و ...برخی کلکسیون های این موزه فوق العاده کمیاب و نادر هستند درست مانند آن کلکسیون هایی که دو سال پیش از توکیو جمع آوری شده اند که عبارتند از دو وسیله جلوگیری از بارداری استفاده شده توسط نیروی دریایی ژاپن با مهر نیروی دریایی ژاپن روی بسته بندی خارجی آن.

«سو جیلیانگ» مدیر مرکز تحقیقات درباره زنان تسلی بخش چین در دانشگاه نرمال می گوید که این موزه در حال حاضر حدودا 3 هزار قلم در کلکسیون خود نگه داری می کند و تعداد بسیار زیادی از آثار نمایشی و مطالب تاریخی ثابت می کنند که سیستم زنان تسلی بخش یک جنایت ملی در ژاپن در طول جنگ و یک اقدام ضد بشری بوده است.

خارج از این موزه و در چمن مقابل ساختمان «ون‌یوان»، مجسمه ای از یک دختر صلح طلب و تسلی بخش چینی-کره ای قرار دارد که نماد هزاران قربانی اجرای سیستم زنان تسلی بخش توسط ارتش ژاپن در طول جنگ جهانی دوم است.

بر اساس تحقیقات انجام شده، در طول جنگ جهانی دوم حدود 200 هزار زن در چین توسط ارتش ژاپن بازداشت شده اند و از آنها به عنوان برده جنسی در ارتش ژاپن استفاده شده است.

در این بین، شانگهای زادگاه سیستم جنایتکارانه زنان تسلی بخش ارتش ژاپن در طول جنگ جهانی دوم محسوب می شود که در عین حال شهری بود که بیشترین ایستگاه های تسلی بخش برای ارتش ژاپن در آن قرار داشت؛ بر اساس تحقیقات انجام شده، مستندات و اسرار مربوط به 172 ایستگاه تسلی بخش در شانگها، مدارکی قطعی محسوب می شوند مبنی بر جنایات سیستم زنان تسلی بخشی که توسط نظامی گری های ژاپن در چین به وقوع پیوسته اند.

در طول سال های اخیر تیم های تحقیقاتی بارها از هونان، هاینان، شانشی و سایر مکان ها بازدید کرده اند. تائید شده است که در حال حاضر 14 قربانی سیستم زنان تسلی بخش ارتش ژاپن، در سرزمین اصلی چین همچنان زنده هستند.

مدت های طولانی است که انکار، توجیه و کم اهمیتی ژاپن به موضوع زنان تسلی بخش همچنان متداول و شایع است و از جمله اقدامات ژاپنی ها در این بین عبارت بوده است از نامیدن بازماندگان سیستم زنان تسلی بخش به عنوان روسپی هایی که پول جمع می کردند و خود را می فروختند و همچنین حمله به اعتبار شهادت و سایر مستندات آنها.

در تاریخ 27 آوریل سال جاری میلادی بود که جلسه کابینه دولت ژاپن در بیانیه ای دفاعی به صراحت استفاده از عبارت «زنان تسلی بخش همراهی کننده ارتش»، در کتاب های درسی آینده را منع کرد؛ از طرف دیگر، در تاریخ 8 سپتامبر سال 2021 نیز وزارت آموزش و پرورش، فرهنگ، ورزش، علوم و فناوری ژاپن درخواست های طرح شده از سوی 5 ناشر جهت اصلاح و حذف عبارت های «زنان تسلی بخش» در کتاب های درسی را تائید کردند.

جنگ «تاریخ» چیست؟

جو یی تیان رئیس مؤسسه توسعه اجتماعی دانشگاه علم و فناوری شرق چین که مدت ها مشغول مطالعه درباره موضوع زنان تسلی بخش ارتش ژاپن است، توضیح داده است که ماهیت و اصل جنگ تاریخی منتشر شده در آوریل 2014، انکار تعمدی حقایق تاریخی از جمله وجود زنان تسلی بخش و مسئولیت های جنگی ارتش ژاپن است. بر این اساس، جنگ تاریخی که به صورت مشترک توسط حزب حاکم ژاپن و نیروهای راست ترویج شد، روند آشکاری از استکبار ژاپن در تجدید نظر طلبی در تاریخ محسوب می شود.