«جان کری» نماینده ویژه آمریکا در امور اقلیمی اخیرا به سفر خود به چین پایان داده است؛ برخی رسانه های غربی اینطور تصور می کنند که کری بدون رسیدن به هیچ گونه موفقیتی در جریان این سفر به آمریکا بازگشته اما اینطور نیست و بدون شک بزرگ ترین دستاورد کری در این سفر، راهی جهت برون رفت از مشکلات موجود در روابط بین چین-آمریکا بوده است.

«شی شن‌هوا» نماینده ویژه چین در امور تغییرات اقلیمی در جریان سفر کری، با وی ملاقات و گفتگو کرد و تعدادی از مقامات سطح بالای چین نیز به برگزاری نشست های ویدئویی با کری پرداختند؛ چین و آمریکا در این بین در زمینه همکاری های مرتبط با تغییرات اقلیمی و بیست و ششمین کنفرانس مربوط به کنوانسیون چارچوب تغییرات اقلیمی سازمان ملل تبادل دیدگاه کردند.

ملاحظه می شود که اگرچه روابط بین چین و آمریکا وارد برهه سختی شده است، اما انتظار می رود که مقابله با تغییرات اقلیمی به عرصه مهم همکاری بین این دو کشور تبدیل شود.

در حال حاضر چین و آمریکا هر کدام فهرست خواسته های خود در ارتباط با مدیریت تغییرات اقلیمی را دارند؛ کری امیدوار است که چین سرعت و عمق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اش را افزایش دهد در حالیکه چین نیز امیدوار است که آمریکا یک طرح اساسی جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ارائه کند و در عین حال بودجه به مراتب بیشتری را در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار دهد و به این کشورها در دستیابی به تکنولوژی های پاک کمک کند.

همکاری چین و آمریکا در عرصه تغییرات اقلیمی در تحلیل نهایی باید بر اساس توافق پاریس صورت گیرد؛ چین به حق توسعه و انتخاب همه کشورها احترام می گذارد و حق خود چین برای توسعه و انتخاب نیز باید مورد احترام قرار بگیرد و این همان چیزی است که در وهله اول هنگام گفتگوی چین و آمریکا در زمینه تغییرات اقلیمی باید به آن پرداخته شود.

از طرف دیگر، آمریکا باید نسبت به این موضوع که همکاری در عرصه تغییرات اقلیمی را نمی توان از جو کلی حاکم در روابط بین چین و آمریکا جدا کرد، آگاهی بیشتری پیدا کند.

در جریان سفر کری به چین، پکن صراحتا تاکید کرد که اگر آمریکا اقداماتی عملی را در راستای بهبود روابط چین و آمریکا پیش نگیرد، در این صورت همکاری های اقلیمی این دو کشور نیز بی نتیجه باقی خواهد ماند؛ با این اوصاف، آمریکا باید تلقی چین به عنوان تهدید و مخالف را کنار بگذارد و از سرکوب چین دست بردارد.

این دو «باید» برای آمریکا در کنار دو فهرست خواسته های چین و آمریکا در ارتباط با مدیریت تغییرات اقلیمی و سه عامل اصلی تعریف شده از سوی «وندی شرمن» معاون وزیر خارجه آمریکا در جریان سفر وی به چین در ماه جولای، تفکر کلی مربوط به تسکین در روابط چین و آمریکا را تشکیل می دهند و پیش نیاز همکاری کارآمد و مؤثر بین چین و آمریکا هستند و اینکه آیا واشنگتن می تواند این پیش شرط ها را تامین کند یا خیر، به چگونگی پیشرفت گام بعدی همکاری هایش با پکن بستگی دارد.

همکاری بین چین و آمریکا به نفع هر دو کشور و تقابل میان آنها نیز به ضرر هر دوی آنهاست و این همان حقیقتی است که تاریخ و واقعیات مکررا اثبات کرده اند!

چین و آمریکا در حال حاضر فضای همکاری در عرصه های دو جانبه و متقابل مانند تغییرات اقلیمی، جلوگیری و مهار اپیدمی کرونا، احیای اقتصاد و مجموعه ای از مسائل مهم بین المللی و منطقه ای را دارند اما این نوع همکاری باید به صورت دو طرفه و بر اساس سود متقابل پیش رود.

در این بین، تنها با نگاه عینی و منطقی آمریکا به چین و روابط بین واشنگتن و پکن است که آمریکا می تواند مانع موجود در مسیر همکاری های بین این دو کشور را از میان بردارد و در غیر این صورت، جاده همکاری های بین چین و آمریکا محکوم به طی کردن سفری پر زحمت و دشوار خواهد بود.

اکنون توپ این بازی در زمین آمریکاست!