هواپیمای حامل «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا در حالی به سمت قطر و اروپا به پرواز در می آید که واشنگتن در تلاش است اعتبار آمریکا را بعد از تحقیر در افغانستان نجات دهد؛ این در حالیست که آمریکا مشکلاتی را که به وجود می آورد به حال خود رها می کند و از دیگران می خواهد تا این مشکلات را رفع و رجوع و حل کنند.

بعد از خروج شتاب زده و شرم آور آمریکا از افغانستان که به تلفات سنگین میان غیرنظامیان محلی و وقوع حملات تروریستی در این کشور ختم شد، واشنگتن تصمیم گرفته است تا دیپلمات ارشد و رئیس دفاعی اش را به خاورمیانه و اروپا اعزام کند تا از متحدانش بخواهد تا در دردسرها و مشکلاتی که آمریکا برای جهان به بار آورده است، شریک شوند!

تحلیلگران چینی بر این باورند که واشنگتن نباید آشفتگی هایی که به بار می آورد به مشکلی برای دیگر کشورها نیز تبدیل کند و سیاست متناقض آمریکا در قبال چین که در عین حال که بدنبال همکاری با پکن است، همزمان فشارها بر چین را نیز افزایش می دهد، نیز هزینه های جدیدی را بر آمریکا تحمیل خواهد کرد.

بر اساس گزارش «عرب ویکلی» (Arab Weekly)، «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا روزهای دوشنبه و سه شنبه به قطر که قطب اصلی تخلیه حدود 100 هزار تبعه افغان در روزهای پایانی ماموریت نظامی 20 ساله آمریکا در افغانستان بوده است، سفر می کند؛ از طرف دیگر، عرب ویکلی به نقل از پنتاگون از سفر روز یکشنبه «لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا به قطر، بحرین، کویت و عربستان سعودی و متحدان نظامی آمریکا در خلیج فارس خبر داده است.

بلینکن بعد از قطر، عازم پایگاه هوایی آمریکا در رامشتاین آلمان می شود و انتظار می رود که در آنجا با «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان دیدار کند و در نشست مجازی وزرای 20 کشور در رابطه با افغانستان نیز مشارکت داشته باشد؛ این در حالیست که آلمان به خانه موقت هزاران افغان تبدیل شده و وزیر خارجه آمریکا نیز تاکید کرده است که تمام این 20 کشور در کمک به جابه جایی و اسکان مجدد افغان ها و پاسخگو نگه داشتن طالبان نسبت به تعهداتش سهم دارند!

«جو یانگ بیائو» (Zhu Yongbiao ) رئیس مرکز مطالعات افغانستان در دانشگاه لانژو در مصاحبه با گلوبال تایمز گفت این سفرهای مقامات آمریکایی بیشتر شبیه اقدامی برای نجات شهرت رو به افول آمریکا میان شرکا و متحدانش و جلوگیری از به بار آمدن شرمندگی های بیشتر برای واشنگتن و ماست مالی کردن ناکامی و شکست تحقیرآمیز آمریکا در افغانستان و نهایتا فرار آمریکا از زیر بار مسئولیت هایش در مدیریت مشکلات مرتبط با افغانستان است.

جو در عین حال گفت که انتقال مهاجران افغان، کمک های بشردوستانه و پیش شرط های مربوط به تائید رژیم جدید طالبان در افغانستان احتمالا از موضوعات اساسی گفتگو بین آمریکا و متحدانش در خاورمیانه خواهند بود.

«لیو جونگ مین» (Liu Zhongmin ) استاد مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه مطالعات بین الملل شانگهای نیز در گفتگو با گلوبال تایمز گفت که مسئولیت اصلی با آمریکاست و این کشور باید به شیوه ای فعال هر گونه عواقب ناشی از خروج شتاب زده خود از افغانستان را عهده دار گردد؛ بر اساس باور لیو، اما آنچه در حقیقت به نظر می رسد این است که‌ آمریکا بدنبال این است که مشکلاتی که به وجود آورده است را به مشکلاتی برای کل منطقه و حتی باقی جهان تبدیل کند و همه کشورهای مرتبط با خود را وادار کند تا آشفتگی هایی که به بار آورده است را رفع و رجوع کنند!

بر اساس گزارش «عرب ویکلی» و «صدای آمریکا»، متاسفانه به دلیل هژمونی و سلطه جویی آمریکا، متحدان این کشور احتمالا نمی توانند درخواست های غیر مسئولانه آمریکا را رد کنند؛ قطر در حال حاضر قطب کلیدی حمل و نقل عظیم هوایی آمریکا از کابل و اولین نقطه فرود مهاجران افغان محسوب می شود و بزرگ ترین مرکز تخلیه 100 هزار افغان در روزهای پایانی ماموریت نظامی 20 ساله آمریکا در افغانستان بود.

کارشناسان چین تاکید دارند که ایجاد ائتلاف با آمریکا برای کشورهایی از جمله قطر که بهای سنگینی بابت آشفتگی های ایجاد شده توسط واشنگتن پرداخته است، بدشانسی محسوب می شود؛ این در حالیست که تعداد بسیار زیاد پناهندگان افغان بار سنگینی را روی دوش قطر و سایر کشورهایی گذاشته اند که این پناهجویان را پذیرفته اند.

آمریکا نه تنها بدنبال کمک گرفتن از متحدانش است بلکه از قدرت های اصلی که از نگاه آمریکا رقیب و دشمن در نظر گرفته می شوند، از جمله چین و روسیه، نیز خواسته است تا آشوبی که در افغانستان به راه انداخته است را آرام کنند.

«لی هایدونگ» استاد مؤسسه روابط بین الملل در دانشگاه روابط خارجی چین می گوید: «کاملا مضحک است که شاهدیم که آمریکا در حالیکه بر اساس گزارش های منتشر شده بدنبال جلب حمایت چین بابت مسائل مرتبط با افغانستان و تغییرات اقلیمی است، اما رقابت و تقابل استراتژیک شدید خود با چین را حفظ می کند.»

نباید فراموش کرد که بلینکن سه دسته بندی و اقدام در زمینه سیاست آمریکا در قبال چین را عنوان کرده است به این ترتیب: «در جایی که می توانیم باید با چین همکاری کنیم و جایی که باید، رقابت کنیم و جایی که باید، تقابل کنیم!»

«لی هایدونگ» بر این باور است که با نگاهی به اظهارات تا اقدامات آمریکایی ها می توان به خوبی درک کرد که سیاست آمریکا در قبال چین اساسا یک تناقض گویی است که نشان می دهد که آنچه آمریکا حقیقتا خواهان آن است، این است که شاهد این باشد که چین در قبال قلدری و زورگویی های آمریکا امتیاز می دهد و برای تامین کمک بی قید و شرط در هر زمینه ای که آمریکا درخواست می دهد نیز مصالحه می کند آن هم در شرایطی که این سیاست مشکل ساز آمریکا در قبال چین صرفا باعث ایجاد موانع و دردسرهای بیشتر برای آینده آمریکا خواهد شد.