آمریکا برای مدت های بسیار طولانی است که مدعیانه خود را چراغ راهنمایی حقوق بشر در جهان معرفی می کند اما این در حالیست که حقایق موجود ثابت می کند که این کشور نه تنها در حفاظت از حقوق بشر بسیار ضعیف عمل کرده است بلکه در جنبه های مختلف به نقض حقوق بشر می پردازد.

یکی از مشکلات گسترده و عمیقا ریشه دار در زمینه نقض حقوق بشر در آمریکا، مشکل قاچاق انسان است!

از دیدگاه بسیاری از افراد، نقطه شروع مهم برده داری در آمریکا به آگوست سال 1619 میلادی برمی گردد که زمانی بود که بیش از 20 اسیر آفریقایی برای اولین بار وارد «پوینت کامفرت» (Point Comfort ) در ویرجینا، مستعمره انگلیس شدند؛ این مردان و زنان آفریقایی از خانه هایشان در آفریقا ربوده و مجبور شده بودند تا سوار یک کشتی شوند و ماه ها به سمت مکانی نامعلوم در حرکت باشند. از این لحظه سرنوشت ساز بود که حکایت 400 سال سرشار از تراژدی، نابرابری و ظلم در آمریکا آغاز شد.

«توماس جفرسون» سومین رئیس جمهور آمریکا در اعلامیه استقلال این کشور نوشته است: «همه انسان ها برابر آفریده شده اند»؛ این در حالیست که او در طول زندگی اش، بیش از 600 نفر را به بردگی گرفت! جفرسون حتی میزان عملکرد و بازدهی بردگان در مزارع خود را اندازه گیری می کرد؛ او در نامه ای خطاب به رئیس جمهور «جرج واشنگتن»، سود و ضرر مزارع کشاورزی خود را شمرده و گفته بود که هر سال 4 درصد از تولد کودکان سیاه پوست سود می برد!

امروزه، با گذشت بیش از 150 سال از برچیده شدن رسمی برده داری، قاچاق انسان همچنان در آمریکا رواج دارد.

وزارت امور خارجه آمریکا نیز تائید کرده است که آمریکا، کشور مبداء، ترانزیت و کشور مقصد زنان، مردان، افراد تراجنسیتی و کودکانی- اعم از شهروندان آمریکا و اتباع خارجی- است که در معرض قاچاق های جنسی و کار اجباری اند.

سؤالی که مطرح می شود این است که قاچاق انسان تا چه اندازه در آمریکا جدی است؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که موارد مربوط به کار اجباری و قاچاق انسان در آمریکا در طول 5 سال گذشته در کل 50 ایالت این کشور و واشنگتن دی سی گزارش شده و بیش از 100 هزار نفر سالانه برای کار اجباری به آمریکا قاچاق می شوند که نیمی از این افراد به بیگاری‌خانه ها فروخته می شوند و یا اینکه به بردگی خانوارها در می آیند؛ تعداد موارد گزارش شده در ارتباط با انسان های قاچاق شده به آمریکا از بیش از 3 هزار و 200 نفر در سال 2012 به بیش از 8 هزار و 500 نفر در سال 2017 میلادی رسیده و افزایشی چشمگیر داشته است.

در این بین، زنان و کودکان سهم چشمگیری در موارد قاچاق های انسانی در آمریکا دارند و بسیاری از آنها قربانی قاچاق جنسی هستند؛ بر اساس گزارش 2020 ارائه شده از سوی یک سازمان اطلاعاتی مبارزه با قاچاق انسانی در آمریکا موسوم به «دلیور فاند» (DeliverFund)، سالانه بین 15 الی 50 هزار زن و کودک مجبور به بردگی جنسی در آمریکا می شوند.

«لورا ریسو» متخصص «اف بی آی» در زمینه رسیدگی به پرونده قربانیان قاچاق انسان می گوید که آمریکا مقصد شماره یک قاچاق های جنسی در جهان است و کم سن ترین قربانی که به او مراجعه کرده، تنها 10 سال داشته است.

آنچه در پس زمینه قاچاق های گسترده انسانی در آمریکا وجود دارد،‌ اجرای ضعیف قانون و عدم وجود سیستم قضایی است.

«لوئیس کابزا دباکا» (Luis Cabeza deBaca) سفیر کبیر سابق آمریکا در زمینه مبارزه با قاچاق انسان می گوید شدت مشکل قاچاق انسان، کاستی ها و شکاف سیستماتیک در سیستم حکومتی آمریکا را برملا می کند.

یک مورد معمول در این زمینه، «جفری اپستین» میلیاردر آمریکایی است که مدت ها مشغول قاچاق جنسی بوده است ولی با این حال به دلیل روابط نزدیکی که با افراد مشهور، هنرمندان و سیاستمداران دارد، سال هاست که سیستم قضایی آمریکا با مدارا با وی برخورد می کند.

قاچاق انسان صرفا نوک کوه یخ نقض های حقوق بشر آمریکا محسوب می شود؛ آمریکا با این سوابق وحشتناک حقوق بشری به هیچ عنوان در جایگاه اخلاقی برای قضاوت درباره وضعیت حقوق بشر سایر کشورها نیست.

اولویت برتر برای واشنگتن نباید تامین منافع سیاسی شخصی و یا حفظ هژمونی آمریکایی به بهانه حقوق بشر باشد بلکه واشنگتن باید تامین نیازهای مردم آمریکا و ارتقاء حقوق اولیه جهت بقا و توسعه مردم را پیش بگیرد.