شی جین پینگ، رئیس جمهوری خلق چین، 26 مرداد/ 17 اوت، ریاست دهمین نشست کمیته مرکزی مالی و اقتصادی را بر عهده گرفت. در این نشست کمک های واقعی و قاطعانه به رفاه مشترک، جلوگیری و از بین بردن خطرات بزرگ مالی و اقتصادی و انجام اقدامات لازم برای ثبات و توسعه مالی و اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. شی جین پینگ در این نشست تأکید کرد که رفاه مشترک نیاز اساسی سوسیالیسم و ​​ویژگی مهم مدرن سازی چین است و باید بر اندیشه توسعه با محوریت مردم پایبند باشد و به پیشرفت با کیفیت بالا برای رسیدن به رفاه مشترک کمک کند. امور مالی و اقتصادی، هسته اقتصاد مدرن و یکی از عوامل توسعه و امنیت است. در این راستا باید اصول بازار و قانون رعایت و با اقدامات هماهنگ از خطرات بزرگ پیشگیری شود.
لی که چیانگ نخست وزیر شورای دولتی، وانگ یانگ رئیس  کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و وانگ هو نینگ و هان جن، اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در این نشست حضور داشتند.
در این نشست اشاره شد که پس از اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز، حزب کمونیست چین عمیقاً تجربیات تاریخی مثبت و منفی را جمع بندی کرد و متوجه شد که فقر بخشی از سوسیالیسم نیست و با در هم شکستن محدودیت های نظام سنتی به برخی از مردم و برخی مناطق اجازه داد که زودتر ثروتمند شوند و آزادی و توسعه نیروی تولیدی اجتماعی را به پیش برد.  از  هجدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، کمیته مرکزی حزب تحقق تدریجی رفاه مشترک برای همه مردم را در موقعیت مهم تری قرار داده است و در جنگ فقرزدایی پیروزی شد و جامعه ای از هر نظر با رفاه نسبی را ایجاد کرد و شرایط مناسب برای رسیدن به رفاه مشترک را فراهم کرده است. چین در حال سفر به سوی هدف صدساله دوم حرکت می کند و با تغییرات و تضادهای اصلی جامعه سازگار می‌شود تا نیازهای رو به افزایش مردم به زندگی بهتر را تحقق می‌بخشد. تلاش برای رسیدن به رفاه مشترک برای همه مردم باید نقطه اصلی رساندن ملت به خوشبختی باشد و از این طریق پایه های حکومت درازمدت حزب محکم شود.
این نشست تأکید کرد که رفاه مشترک رفاه همه مردم است و رفاه در هر دو جنبه مادی و معنوی زندگی مردم را شامل می‌شود و تنها رفاه چند نفر و یا برابری‌طلبی یکسان و یک شکل نیست. رفاه مشترک به صورت مرحله ای ایجاد خواهد شد. باید به پیشرفت تدریجی و منظم پایبند بود و ماهیت بلندمدت، سخت و پیچیده رفاه مشترک را کاملاً ارزیابی کرد و با تشویق مناطق مختلف با یافتن مسیرهای مؤثر و مطابق با شرایط محلی خود، تجربیات شان را جمع بندی و به تدریج  آن را اجرا کنند.