در جریان برگزاری چهل و هفتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل، سومین دور از گزارش ملی ارزیابی حقوق بشر استرالیا مورد بررسی قرار گرفت در حالیکه نمایندگان کشورهای چین، روسیه، سوریه و سایر کشورها به همراه آژانس پناهندگان سازمان ملل درباره نقض های حقوق بشر استرالیا ابراز نگرانی کردند.

این نشست در عین حال این سیگنال روشن و صریح را به جهان صادر کرد که سابقه حقوق بشر استرالیا که خود را معلم حقوق بشر توصیف می کند، حقیقتا یک کتاب قطور خونبار است.

در ابتدا بهتر است به وضعیت حقوق بشر در استرالیا نگاهی بیندازیم که با گذشت صدها سال، آزار و اذیت مردم بومی در این کشور همچنان ادامه دارد؛‌ با این حال، وقتی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل سوابق مربوط به وضعیف حقوق بشر استرالیا را محکوم کرد، مقامات و رسانه های استرالیایی خود را به نشنیدن زدند!

مسئله بومیان، صرفا نوک یک کوه یخ در تاریخچه سیاه حقوق بشر این کشور محسوب می شود؛ نژادپرستی فراگیر در جامعه استرالیا در طول سال های اخیر باعث ایجاد خشونت های پایان ناپذیر در این کشور شده است.

بر اساس تحقیقات انجام شده توسط یک سازمان غیر انتفاعی ضد نژادپرستی در استرالیا، مسلمانان و چینی تبارها و مردم بومی در این کشور بزرگ ترین گروه هایی هستند که هدف حملات نژادپرستانه قرار می گیرند.

این در حالیست که سیاستمداران استرالیایی در این رابطه نیز خود را به ندیدن زده اند و چشمان خود را به روی این حقایق بسته اند!

برخی سیاستمداران استرالیایی نسبت به وضعیت حقوق بشر مردم این کشور بی تفاوت هستند و در عین حال جنایت های جدی حقوق بشری را علیه اتباع خارجی مرتکب شده اند.

در نوامبر سال گذشته میلادی (2020) بود که خبر کشتار بی رویه غیرنظامیان افغانستان به دست ارتش استرالیا افشا شد. بر اساس یک گزارش تحقیقاتی منتشر شده توسط وزارت دفاع استرالیا، نظامیان این کشور 39 غیرنظامی افغان را به قتل رسانده اند.

افشای جزئیاتی همچون بریدن گلوی دو پسر بچه 14 ساله توسط ارتش استرالیا و پرت کردن آنها به داخل رودخانه اخباری وحشتناک هستند که جامعه بین الملل به شدت آنها را محکوم کرده است.