در پی کشف بیش از هزار و 100 گور دست جمعی در محل سابق تعدادی از مدارس شبانه روزی کلیسای کاتولیک برای کودکان بومی کانادایی، در هفته‌های اخیر بسیاری از کانادایی های خشمگین اقدام به تخریب، حمله و آتش زدن چندین کلیسا در سراسر این کشور کردند که در واکنش به آن جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا این اقدامات را «غیر قابل قبول» خواند و محکوم کرد.   

ترودو با وجود آنکه خواستار آشتی بین تمام کانادایی‌های بومی و غیر بومی شد، رفع این مشکلات را نیازمند چند سال زمان دانست و به نظر می‌رسد که سخنان او تا کنون هیچ کمکی به فروکش کردن خشم  بومیان کانادایی، به ویژه نسبت به کلیسای کاتولیک نکرده است. کلیسای کاتولیک در کانادا مسئول اصلی بیش از نیمی از مدارس شبانه روزی ساخته شده بین دهه 1840 تا 1990 بوده است که از آنها برای "همانندسازی" دست کم 150 هزار کودک بومی از میان گروه های قومی موسوم به «ایندییَن»، اینوییت و متی استفاده می‌شد. بسیاری بر این باورند که سه گور دست جمعی از بقایای اجساد کودکان بومی کانادایی  در ماه‌های گذشته تنها نوک کوه یخ را نشان می دهد. کلیسای کاتولیک تا کنون هرگز برای آنچه که به باور بسیاری نسل کشی سازمان یافته و پاک‌سازی فرهنگی نظام مند خوانده می‌شود، عذرخواهی نکرده است.

از قضا این بخش تاریک از تاریخ کانادا درست زمانی در برابر جهان قرار گرفته که دولت ترودو به همراه برخی از متحدان خود در تلاش برای جلب توجه جامعه بین‌المللی نسبت به مسئله به اصطلاح نقض حقوق بشر در شین جیانگ چین است و در عین حال به هیچ وجه اهمیت نمی‌دهد که تنها به بازیچه‌ای در دستان واشنگتن برای اجرای راهبرد مهارِ چینِ ایالات متحده تبدیل شده باشد.

علاوه بر این، تلاش شرم‌آورانه ترودو برای مبری کردن کانادا از مسئولیت و فرار از این وضعیت آشفته با متوجه کردن تمام تقصیرها به سوی پاپ و واتیکان نشان از آن دارد که ارائه یک جدول زمانی پنج یا شش ساله برای آشتی بین کانادایی های بومی و غیربومی نیز در نهایت راه به جایی نخواهد برد.