در تاریخ 21 ماه مه برابر با 31 اردیبهشت ماه (روز جمعه)، دولت چین کتاب سفید «آزادی صلح آمیز و شکوفایی و توسعه تبت» را منتشر کرد؛ این کتاب سفید دستاوردهای توسعه و پیشرفت تبت در طول 70 سال گذشته را به طور کامل به نمایش گذاشته است.

داده ها و مطالب تاریخی مفصل و دقیق ارائه شده در این کتاب سفید، تمام انواع دروغ پردازی های نیروهای ضد چینی غرب در ارتباط با مسائل مرتبط با وضعیت حقوق بشر تبت را نقش بر آب و فرصتی برای جهان فراهم کرده است تا شاهد تصویری واقعی و سه بعدی از تبت باشند.

از دوران باستان، تبت بخشی جدایی ناپذیر از چین محسوب شده است؛ با این حال، از زمان مدرن، این منطقه خودمختار چین توسط کشورهای غربی هدف هجوم و تخریب قرار گرفته است.

در تاریخ 23 ماه مه سال 1951 میلادی بود که چین آزادسازی صلح آمیز تبت را اعلام کرد و از آن زمان بود که این منطقه خودمختار چین حرکت خود را در مسیر رسیدن به دستاوردهای درخشان آغاز کرد.

داده ها بهترین آینه (منعکس کننده واقعیات) هستند! تولید ناخالص داخلی تبت در سال 1951 میلادی صرفا معادل 129 میلیون یوان برآورد شد و این در حالیست که این رقم در سال 2020 میلادی از مرز 190 میلیارد یوان فراتر رفت.

در سال 2020 میلادی بود که درآمد سرانه قابل استفاده و تصرف پذیر ساکنان شهری و روستایی تبت نسبت به سال 2010، دو برابر شد؛ سرانه درآمد قابل استفاده ساکنان روستایی نیز رشد دو رقمی خود را به مدت 18 سال متوالی حفظ کرده و رتبه اول را در کشور چین به خود اختصاص داده است؛ امید به زندگی در تبت نیز از 35.5 سال ثبت شده در سال 1951 میلادی، به 71.1 سال در سال 2019 میلادی رسید.

در عین حال، فرهنگ سنتی عالی و آزادی باورهای مذهبی در تبت نیز به طور کامل محافظت شده و توسعه یافته است؛‌ زبان مردم تبت اولین زبان اقلیت چینی محسوب می شود که دارای استانداردهایی بین المللی است و مجوز عبور از شاهراه اطلاعات جهانی را کسب کرده است.

در حال حاضر، بیش از هزار و هفتصد مکان به منظور انجام فعالیت های مذهبی مربوط به آئین بودایی و تقریبا 46 هزار راهب و راهبه در تبت وجود دارد.

شادی و خوشبختی مردم بزرگ ترین حق بشر محسوب می شود؛ بر اساس آنچه در کتاب سفید «آزادی صلح آمیز و شکوفایی و توسعه تبت» آمده است، قبل از اعلام آزادی صلح آمیز در تبت، بیش از 90 درصد از مردم این منطقه خودمختار چین هیچ مسکن و خانه ای از خودشان نداشتند و هیچ ضمانتی جهت تامین مواد غذایی و پوشاک مورد نیاز آنها وجود نداشت.

در سال 2020 میلادی بود که سرانه زیربنای مسکونی کشاورزان و دامداران تبت به 41.46 متر مربع و سرانه زیربنای مسکونی ساکنان شهری این منطقه خودمختار در چین به 33.4 متر مربع رسید؛ از طرف دیگر، شاخص شادی مردم تبت نیز به طرز چشمگیری رشد داشته است.

در اینجا سؤالی که به ذهن خطور می کند، این است که نیروهای ضد چینی مستقر در غرب در مواجه با این حقایق، با چه اطمینانی درباره وضعیت حقوق بشر تبت صحبت می کنند؟

حقیقت این است که موضوع تبت یک مسئله قومی و یا مذهبی و حتی یک موضوع حقوق بشری نیست بلکه یک اصل مهم از اصول مربوط به حق حاکمیت و تمامیت ارضی چین است.

نیروهای ضد چینی غرب برای مدت های طولانی به مداخله ادامه دار خود در امور تبت پرداخته اند تا از این طریق، ثبات جامعه تبت را تضعیف کنند؛ هدف غربی ها این است که موضوع تبت را به اهرمی جهت مهار چین تبدیل کنند و بنابراین، طرح مسائل مرتبط با حقوق بشر و مذهب مردم تبت، یک ظاهرسازی از سوی غربی هاست.

امروزه با گذر هر روز، تبت همچنان در حال تغییر است و هیچ مجالی برای دردسرسازی نیروهای ضد چینی در تبت وجود ندارد و تردیدی نیست که هر گونه تلاش غربی ها برای مهار چین از طریق تبت به بهانه حمایت از وضعیت حقوق بشر ناکام باقی خواهد ماند.