پس از آنکه دفتر مهندسی فضایی سرنشین دار چین زمان بازگشت لاشه موشک حامل «لانگ مارچ-5 بی وای 2» به جو و مکان فرود آن  را اعلام کرد، هیاهوی رسانه های غربی درباره «تهدید لاشه موشک چینی» نیز به پایان رسید.

البته بهتر است پیش از همه چیز، به این گزافه پردازی رسانه های غربی درباره موشک حامل «لانگ مارچ-5 بی وای 2» نگاهی بیاندازیم. بدترین جنبه این گزافه پردازی مربوط به این دروغ است که می گوید این موشک حامل چینی «یکی از بزرگترین اجسامی است که در دهه‌های اخیر بدون هدایت و کنترل وارد جو زمین شده است».

باید دانست شاتل فضایی کلمبیای آمریکا که در سال 2003 در هوا متلاشی شد، 105 تن وزن داشت؛ آزمایشگاه فضایی Skylab که در سال 1979 از فضا به جو بازگشت حدود 76 تن وزن داشت؛ مرحله دوم موشک ساتورن 5 نیز 36.2 تن وزن داشت. اینها همه موشک های آمریکایی بودند و بسیار بیشتر از موشک 18 تنی «لانگ مارچ-5 بی وای 2» وزن داشتند.

با این حال، نباید از پایان این هیاهوی آمیخته با دروغ و استاندارد دوگانه خوشحال شویم چراکه در این هفته تعداد اندکی از رسانه های ایرانی با ریتم رسانه های غربی همنوا شدند و مردم نیز همین را شنیدند.

«بدون هدایت و کنترل بودن لاشه موشک چینی» حرف بیهوده ای است. لاشه موشک اصولا نیروی محرکه ندارد پس چگونه می تواند «تحت کنترل قرار گیرد»؟ عرف بین المللی این است که با محاسبات دقیق، لاشه به جو بازگشت و سوخته و بقایای آن به یک منطقه غیرمسکونی و بی ضرر سقوط کند.

شاید کسانی بخواهند موشک فالکون 9 شرکت SpaceX را با موشک «لانگ مارچ-5 بی وای 2» مقایسه کنند. اما باید دانست آنچه برای استفاده مکرر بازیافت می شود، مرحله اول موشک است که از جو خارج نشده است. لاشه مرحله دوم آن پس از انجام ماموریت خود، همانند لاشه موشک «لانگ مارچ-5 بی وای 2» دوباره از جور عبور می کند و در نهایت بر روی زمین سقوط می کند. اما شاهد این بوده ایم که یک هیاهوی رسانه ای درباره موشک فالکون 9 انجام شده است.

در واقع بازگشت لاشه موشک «لانگ مارچ-5 بی وای 2» چین موضوع کاملاً عادی و منطبق با عرف بین المللی است و باید گفت هیاهوی رسانه های غربی درباره آن تنها یک هدف خاص دارد و آن چین هراسی در میان مردم جهان است.

نباید انتظار داشته باشیم مخاطبان تمام دانش های تخصصی و علوم مختلف را داشته باشند تا اطلاعات صحیح یا غلط در گزارش های رسانه ای را تشخیص دهند. لذا، این رسانه ها هستند که باید موضع عینی و منصفانه را در پوشش اخبار جهان حفظ کنند. اما آنچه جای تأسف دارد این است که در یک هفته گذشته، تعداد اندکی از رسانه های فارسی زبان در پوشش موضوع موشک «لانگ مارچ-5 بی وای 2» چین با رسانه های غربی کاملا همگام و هماهنگ عمل کرده و موضع مستقل و منصفانه خود را کنار گذاشتند.

در حقیقت، پوشش اخبار موشک «لانگ مارچ-5 بی وای 2» تنها یکی از موارد است. در هنگام پوشش گزارش های مربوط به هنگ کنگ، تایوان، دریای جنوبی چین و شین جیانگ، تعداد اندکی از رسانه های فارسی زبان به طول کامل به رسانه های غربی تکیه می کنند.

حقایق درباره این مسائل مانند «اقدامات ماجراجویانه جدایی طلبان تایوان»، «دخالت آمریکا به عنوان کشوری خارج از منطقه در امور دریای جنوبی»، «عدم کار اجباری در شین جیانگ» و «معرفی شدن شورشی های جنایتکار هنگ کنگ به عنوان مدافعان حقوق بشر توسط غربی ها» به دلیل آنکه در رسانه های غربی منعکس نمی شود، توسط رسانه های فارسی زبان که در پوشش اخبار بین المللی به رسانه های غربی تکیه دارند، به مردم فارسی زبان از جمله مردم ایران معرفی نمی شود.

توصیه می شود این رسانه های فارسی زبان که تعداد آنها چندان زیاد نیستند، در پوشش تحولات بین المللی به عنوان بلندگوی رسانه های غربی در کشورهای فارسی زبان از جمله ایران عمل نکنند.