در روزهای اخیر برخی از رسانه‌های غربی به جوسازی درباره خطر از کنترل خارج شدن بقایای موشک حامل لانگ مارچ در جو زمین پرداخته‌اند که چندی پیش بخش اصلی ایستگاه فضایی چین را با موفقیت به فضا برد. گروهی از این رسانه ها حتی ادعا می‌کنند که بقایای این موشک حامل، بزرگترین شیء ساخته دست بشر به شمار می‌رود که وارد جو زمین شده است.

اما در حقیقت قطر بخش اصلی بدنه این موشک 5 و طول آن 33 متر است و از لحاظ وزن و اندازه به مراتب کوچکتر از کابین ذخیره بیرونی شاتل فضایی آمریکا با قطر 8.4 و طول 47 متر است که از سال 1981 تا 2011 میلادی 135 بار به فضا پرتاب شده است.

در طول تقریباً 30 سال گذشته، این شاتل فضایی آمریکایی 135 بار به فضا پرتاب شده اما رسانه‌ها هیچ وقت درباره "تهدید امنیتی" آن گزارشی منتشر نکرده‌اند. پس چرا اکنون راجع به پرتاب موشک لانگ مارچ چین جوسازی می‌کنند؟

با نگاهی به وضعیت کنونی صنعت فضاپیمایی جهان متوجه می‌شویم که "تهدید فضایی" واقعی از سوی خود آمریکاست؛ جایی که به دنبال اجرای یک پروژه فضایی به نام "زنجیره ستارگان"، شرکت‌های خصوصی فضاپیمایی آمریکا در طول سال‌های گذشته 42 هزار ماهواره را  به فاصله 550 کیلومتری فضای نزدیک کره زمین پرتاب کرده‌اند و پروژه شرکت اسپیس ایکس (SpaceX) آمریکا حتی در چند نوبت تنها با استفاده از یک موشک 60 ماهواره را به فضا فرستاده و از سال 2019 میلادی تا کنون 1565 ماهواره به فضا پرتاب کرده است.

بسیاری از اخترشناسان جهان نسبت به برخورد این ماهواره‌ها با یکدیگر و تأثیرات منفی آن بر رصد ستارگان و ایجاد آلودگی در فضا ابراز نگرانی می‌کنند. انجمن اخترشناسی آمریکا در ماه ژوئن سال 2019 با انتشار بیانیه‌ای ابراز امیدواری کرد که با تلاش مشترک همه طرف‌ها، خطرهای پروژه "زنجیره ستارگان" مورد ارزیابی قرار بگیرد.

همچنین گفته می‌شود که این پروژه آمریکایی امنیت ایستگاه فضایی بین‌المللی را نیز به خطر انداخته و تنها در سال 2020، ایستگاه فضایی چند بار مجبور به تغییر مسیر خود شده تا از برخورد با ماهواره‌های "زنجیره ستارگان" جلوگیری کند.

با این حال، رسانه‌های اصلی آمریکا همواره درباره خطرهای این پروژه سکوت کرده‌اند که نشان می‌دهد جوسازی رسانه‌های غربی درباره خطر از کنترل خارج شدن بقایای موشک لانگ مارچ چین نیز یکی دیگر از نمونه‌های آشکار معیارهای دوگانه غرب است.