اجلاس وزرای خارجه گروه 7 اخیراً در لندن به پایان رسید. همانطور که انتظار میرفت، چین بار دیگر به «قهرمان پنهان» این رویداد تبدیل شد. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در این نشست اظهار داشت که هدف آمریکا مهار یا سرکوب چین نیست بلکه تلاش برای حفظ نظم بین المللی بر اساس «قوانین» است. این واقعاً پوچ است! ایالات متحده به عنوان بزرگترین تخریب کننده نظم بین المللی از کجا این اعتماد به نفس را پیدا کرده که از سایر کشورها بخواهد از نظم بین المللی پیروی کنند؟ «نظم بین المللی» به قول آمریکا، در خدمت چه کسانیست؟

از زمان روی کار آمدن دولت جدید ایالات متحده در ژانویه امسال، این کشور همیشه از «قوانین» و «نظم بین المللی» داد سخن میدهد طوری که گویا امریکا پرچمدار چندجانبه گرایی شده است. اما پس از تکرار این حرفها به مدت چندین ماه، جامعه جهانی پی برده است که قوانینی که ایالات متحده مدعیست، «قوانین سلطه جویانه» یا قوانین ویژه «حلقه کوچکیست» و آنچه ایالات متحده چندجانبه گرایی مینامد، چیزی بیش از پارتی بازی سیاسی یا تحکیم روابط با متحدان نیست.

فقط یک نظام بین المللی در جهان وجود دارد و آن، نظام بین المللی با محوریت سازمان ملل است. در جهان نیز فقط یک مجموعه قوانین جهانی وجود دارد و آن هنجارهای اساسی روابط بین الملل بر اساس منشور سازمان ملل است. این همان قوانین بین المللیست که آمریکا و دیگر کشورهای غربی باید پیروی کنند.

در آغاز سال جاری رهبران گروه 7 با صدور بیانیه ای مشترک قول دادند که «سال 2021 را به نقطه عطفی در چندجانبه گرایی تبدیل کنند». با این حال، حقایق ثابت میکند که به اصطلاح چند جانبه گرایی گروه 7 چیزی بیش از قوانین بین المللی به تعریف چند کشور معدد نیست. به عبارت دیگر، میخواهند نظم مورد نظر چندین کشور معدود را جایگزین نظام بین المللی کنند.

جهان امروز به چندجانبه گرایی واقعی نیاز دارد. همانطور که شی جین پینگ رئیس جمهور چین در تماس با آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل در 16 اردیبهشت تأکید کرد: «همه کشورها باید مطابق با اهداف و اصول منشور سازمان ملل عمل کنند. آنها نباید به یک جانبه گرایی و سلطه طلبی روی آورند و به نام چندجانبه گرایی، به پارتی بازی و ایجاد تقابل ایدئولوژیک بپردازند. چنین صدایی همان چیزیست که جهان هنگام رسیدن به یک دوراهی جدید به آن نیاز پیدا میکند.