در سال های متمادی، بسیاری کشورهای غربی در اتهامات خود علیه چین همواره از اصطلاحاتی مانند "ستم دیدگان شین جیانگ" استفاده کرده اند و  با استناد به عباراتی مانند "عدم آزادی"، "نقض حقوق بشر" و حتی "نسل کشی" داستان هایی از خود روایت می کنند. آن دسته از اویغورهای به گفته آن ها "ستم دیده" که مهمان دایمی رسانه های غربی می شوند، چه کسانی هستند، واقعیات چیست؟

یک اندیشکده چینی با انجام تحقیقاتی متوجه شد که کشورهای متهم کننده غربی از حدود 12 هزار نفر در این راستان نام برده‌اند. اما در حقیقت، 1342 نفر از آن ها وجود خارجی ندارند، یعنی آدم های ساختگی هستند، 238 نفر براثر بیماری و یا علل دیگر فوت کرده اند، 3244 نفر به علت تهدید امنیت ملی، شرکت در حملات تروریستی و یا جرم های دیگر زندانی هستند؛ 264 نفر در خارج از چین زندگی می کنند و 6962 نفر دیگر در چین اقامت می کنند.

بسیاری از این "شاهدان" از سوی نیروهای مخالف در غرب استخدام شده و با دروغ بافی درباره سرگذشت خود از "ستم دیدگی" یا "بازداشت" سخن می گویند و در صدد هستند تا با جلب حس همدردی، هویت پناهجو در غرب به دست بیاورند و یا به منافع مالی برسند.

گلی تورسون که مکررا مهمان رسانه ها و محافل سیاسی غربی است، به یک "ستاره" در غرب تبدیل شده است. گلی تورسون و همسر و دو فرزندش در ماه آوریل سال 2018 به آمریکا رفتند و سپس در نشست استماع کمیته امور چین در کنگره آمریکا شرکت کردند. او بارها به رسانه های غربی گفته که توسط پلیس در اردوگاه زندانی شده، به اجبار داروهای ناشناخته دریافت کرده و دربازداشتگاه شکنجه شده و حتی شاهد مرگ 9 زن در اردوگاه بوده است. او همچنین ادعا کرده که پسرش در بیمارستان کودکان ارومچی شین جیانگ جان باخته و هیچ کس علت بستری شدن پسرش در بیمارستان را به او اطلاع نداده است.

اما واقعیت چیست؟ نخست این که گلی تورسون واقعا در سال 2017 به علت ایجاد نفرت قومی و تبعیض نژادی به مدت کوتاهی بازداشت شد، در زمان بازداشتش به علت ابتلا به بیماری عفونی به بیمارستان منتقل شد و پس از تنها 20 روز حبس، آزاد شد.  بعد از آن هیچ محدودیتی برای زندگی و مسافرت او ایجاد نشد. از سال 2010 تا 2017  میلادی، او 11 بار به کشورهایی چون مصر، امارات، تایلند و ترکیه سفر کرد.

دوم این که، گلی تورسون هیچ وقت به مرکز آموزش مهارت های حرفه ای شین جیانگ که به گفته او و رسانه های غربی اردوگاه کار اجباری است، نرفت. او در گفت و گو با رسانه های غربی اعلام کرد که در "اردوگاه کار اجباری" مواد مخدر و داروی ناشناخته به او تزریق شده و او را عقیم کرده اند، این یک دروغ محض است.

او همچنین گفته که برادر کوچکش اکبر تورسون در مرکز آموزش مهارت های حرفه ای زیر شکنجه کشته شده است. اما چندی بعد برادر خودش اکبر تورسون این دروغ را تکذیب کرد.

سوم این که، گلی تورسون مدعی شده که یک پسرش در جریان درمان در بیمارستان ارومچی کشته شده است. اما حقیقت این است که هر دو فرزندش سالم هستند و همراه  او و همسرش به آمریکا رفته اند.

فرهاد جداتی اهل شهر یی نینگ شین جیانگ یک دروغ پرداز معروف دیگر در غرب است که در ماه مارس سال 2019 با مایک پمپئو وزیر خارجه وقت آمریکا دیدار کرد. او در سال 2011 به آمریکا رفت و فعالیت های ضد چین ترتیب داد. یکی از دروغ های او این است که مادرش میناور تورسون 12 ماه در اردوگاه و 3 ماه در زندان به سر برده است. اما در حقیقت، فرهاد جداتی، پدر، برادر و دو خواهرش به آمریکا مهاجرت کردند، اما مادرش میناور تورسون همچنان در شین جیانگ زندگی عادی خود را دارد و تقریبا هر روز با پسرش به صورت آنلاین صحبت می کند.

همچنین افراد زیادی که به خاطر نقض قانون در چین مجازات هستند، توسط سیاستمداران، اندیشکده ها و رسانه های غربی تبدیل به "ستم دیدگان" شده اند و از آن ها به عنوان ابزاری برای سیاه نمایی ها، اتهام زنی ها و سرکوب چین استفاده می شود.

برخی سیاستمداران، اندیشکده ها و رسانه های غربی با استفاده از نفوذ بالای خود در میان افکار عمومی جهانی، به آسانی با دروغ پردازی چین را بی اعتبار می سازند. آن ها برای تحقق اهداف مغرضانه خود همواره به روش های پست رو می آورند.