گزارش روزهای گذشته حاکی از آن است که ارتش آمریکا مدعی شده کشتی های این کشور پس از آنکه سه قایق تندروی سپاه پاسداران ایران در خلیج فارس به آن نزدیک شدند، تیرهای هشدار شلیک کرده اند.

«ربکا ریبارچ» سخنگوی ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا گفت که دوشنبه این سه قایق تندرو سپاه تا فاصله ۶۸ یارد (تقریبا معادل ۶۲ متری) کشتی گشتی آمریکایی «یو اس اس فایربولت» نزدیک شدند.

این سخنگو نیروی دریایی آمریکا مدعی شده قایق‌ های ایرانی علی‌رغم هشدارهای مکرر به سمت این کشتی آمریکایی نزدیک شدند. «یو اس اس فایربولت» در نهایت تیرهای هشدار شلیک کرد که پس از آن قایق‌های سپاه پاسداران ایران فاصله‌ای ایمن عقب نشینی کردند.

این اولین باری است که نیروی دریایی آمریکا در تقریبا چهار سال اخیر به سوی یک شناور ایرانی شلیک کرده است. اما این تنها یک موردی از تقابل کشتی های دو طرف در خلیج فارس محسوب می شود.

مقام‌های نیروی دریای آمریکا گفتند که تعدادی از قایق‌های تندرو و یک کشتی سپاه پاسداران 13 فروردین ماه سال‌جاری به کشتی‌ های گارد ساحلی ایالات متحده در خلیج فارس نزدیک شده و اقدام به انجام مانور خطرناک کرده‌اند.

یک سال پیش نیز خبری مشابه نیز منتشر شده بود که بر اساس آن، 11 قایق تندروی ایران به کشتی های نیروی دریای و گارد ساحلی آمریکا در آبهای خلیج فارس نزدیک شده و با آنها تقابل کرده بودند.

در همه این حوادث آمریکا به طور پیوسته مدعی شد که کشتی های ایران مزاحم فعالیت های «عادی» کشتی های آمریکایی شده اند اما سئوال اینجا است که کدام طرف مزاحم شده است؟

ارتش آمریکا  10 هزار کیلومتر دورتر از ایالات متحده کشتی های جنگی و گارد ساحلی خود را که فقط قرار است در نزدیک آمریکا مشغول گشت زنی باشند به خلیج فارس اعزام کرده و از طریق تنگه هرمز که به مانند حیاط مقابل خانه ایرانیان است عبور می دهد و با قایق های تندروی ایران به مقابله می پردازد. به نظر می آید این آمریکاست که بیشتر در حال مزاحمت است نه ایران.

آمریکا به منظور حفظ هژمونی و منافع منطقه ای همواره حضور نظامی قدرتمند خود را در منطقه خلیج فارس تقویت کرده است. ایالات متحده در این راستا در کشورهای اطراف خلیج فارس مانند عربستان سعودی، کویت، مصر، قطر و بحرین پایگاه های نظامی فراوانی ایجاد کرده است.

پایگاه ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده، در بحرین است؛ در پادگانی که آمریکا برای ساختش دو میلیارد دلار هزینه کرده است. پرسنل نیروی هوایی آمریکا نیز در پایگاه هوایی «شیخ عیسی» که به 7000 نفر می رسد و فرودگاه «المحرق» در بحرین مستقرند. 

در کویت 13 هزار نظامی آمریکایی در دو پایگاه هوایی و یک پایگاه نیروی دریایی مستقرند؛ مقر فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا در پایگاه هوایی «العدید» قطر است که میزبان بیش از 13 هزار سرباز آمریکایی است.

البته حضور نظامی آمریکا در اطراف ایران محدود به پایگاه های فوق نیست و فهرست کردن تمام آنها زمان بر است.

آمریکا اخیرا حتی زیردریایی هسته ای خود را در این آب ها مستقر کرده است که ابزار جنگی خطرناک تر از ناو هواپیمابر تلقی می شود.

ایران طبیعتا با حضور نظامی آمریکا مخالف است و آن را مانع ثبات و امنیت منطقه می داند. آقای «محمدباقر قالیباف» رئیس مجلس شورای اسلامی ایران گفته است حضور نظامیان خارج از منطقه در خلیج فارس نه تنها امنیت را حفظ نکرده بلکه باعث تهدید و ناامنی در منطقه شده و فرصت های توسعه اقتصادی منطقه را برهم زده است.

همان طور که در افغانستان بسیاری از مردم معتقدند حضور ارتش آمریكا مانعی بر سر راه آشتی داخلی در افغانستان است، در منطقه خلیج فارس نیز آمریکا به نوعی مانع توقف درگیری ها وتنش ها تلقی می شود.

حضور نظامی آمریکا به عنوان یک کشور خارج از منطقه، در خلیج فارس قطعا برای حفظ ثبات و امنیت منطقه نیست بلکه برای حفظ منافع ایالات متحده صورت گرفته است.

آمریکا اگر تصمیم بگیرد از یک طرف در منطقه حمایت کند، این اقدام آن باعث افزایش تنش و برخورد خواهد شد و به تشدید ناآرامی می انجامد. در واقع این انباشت طولانی مدت بی عدالتی ریشه تنش منطقه ای محسوب می شود. به منظور رسیدن به امنیت تام در منطقه خلیج فارس ضروری است کشورهای این منطقه روابط خوب همسایگی و دوستانه را در قابل یکدیگر توسعه دهند. مسائل منطقه خلیج فارس باید توسط خود کشورهای این منطقه حل شود نه به دست کشورهای خارج از این حوزه به ویژه کشوری زورگو و سلطه جو.