شی جین پینگ، رئیس جمهوری خلق چین در ویدیو کنفرانس تغییرات اقلیمی 22 آوریل با تأکید بر لزوم ایجاد "جامعه ای با سرنوشت مشترک برای بشر و طبیعت"، اصول و پیشنهادهایی را برای تحقق این هدف مطرح کرد که به ویژه درباره پایبندی بر چندجانبه گرایی، انجام وظایف مشترک و متفاوت برای مقابله بشر با تغییرات اقلیمی می توانند بسیار الهام بخش باشند.

در نشست هفتاد و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل، شی جین پینگ، رهبر چین اعلام کرده بود که چین تلاش می کند تا سال 2030، میزان تخلیه دی اکسیدکربن خود را به اوج برساند و تا قبل از سال 2060 به هدف کربن- خنثی برسد که این زمان نسبت به زمان تعهد داده شده از سوی کشورهای پیشرفته برای تحقق چنین هدفی به مراتب کمتر است و آمادگی چین برای تلاش مضاعف در این راستا را نشان می دهد.

به گفته کارشناسان، چین به عنوان یک کشور مسئولیت شناس، برنامه مشخصی برای کاهش تخلیه آلاینده ها دارد و با نشان دادن عزم راسخ خود برای حفظ محیط زیست و مقابله با تغییرات اقلیمی باعث افزایش اعتماد جامعه جهانی برای مقابله مشترک با این مساله شده است.

شایان ذکر است سران کشورهای غربی نیز در نشست یاد شده اهداف خود برای کاهش تخلیه آلاینده ها را اعلام کردند. جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده تعهد داد که آمریکا تا سال 2030 میزان انتشار گازهای گلخانه ای را 50 تا 52 درصد نسبت به سال 2005 کاهش دهد که یک تعهد مثبت است اما مهمتر از آن عملکرد این کشورها خواهد بود.

در چند سال گذشته، روند مقابله جهانی با تغییرات اقلیمی با موانعی رو به رو شد  که علت اصلی آن خودداری کشورهای غربی از جمله آمریکا از انجام وظایف خود در این زمینه بود، به ویژه آنکه دولت پیشین آمریکا با خروج از توافقنامه پاریس مشکلاتی را برای همکاری جهانی در این راستا ایجاد کرد.

اکنون نیز که پس از روی کار آمدن دولت بایدن آمریکا به توافقنامه پاریس بازگشته، بسیاری از تحلیلگران بین المللی بر این باورند که هدف آمریکا قرار گرفتن در جایگاه هدایت مقابله با تغییرات اقلیمی در جهان است.

اما از مساله تغییرات اقلیمی نباید به عنوان ابزاری برای تحقق اهداف سیاسی استفاده کرد و چندجانبه گرایی گزینشی نیز نمی تواند یک چندجانبه گرایی واقعی باشد. 

رییس جمهوری چین در نشست یاد شده از کشورهای پیشرفته خواست با برنامه گسترده تر و اقدامات بیشتر از جمله در زمینه های مالی و فناوری و همین طور توانمندسازی و پشتیبانی از کشورهای در حال توسعه، از ایجاد محدودیت های تجاری مربوط به محیط زیست پرهیز کنند، چرا که چنین چیزی خواسته مشترک همه کشورهای در حال توسعه است.