دولت آمریكا اخیراً اجرای یک طرح زیرساختی به ارزش 2 تریلیون دلار را مطرح کرده است؛ «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا به منظور جلب حمایت ها جهت اجرای این طرح، در تاریخ 7 آوریل برابر با 18 فروردین ماه طی سخنرانی خود تاکید کرد که این طرح به آمریکا کمک می کند تا مقابل چین پیروز شود و ثمربخشی سیستم دموکراتیک را به اثبات می رساند.

به عبارت دیگر می توان گفت اینطور به نظر می رسد که هدف اصلی برنامه های زیرساختی بایدن، بهبود سفرهای مردم آمریکا و یا افزایش سرعت دسترسی مردم به اینترنت و تضمین تامین نیازهای آب و برق مردمی که در شرایط آب و هوایی سخت زندگی می کنند، نیست بلکه بایدن صرفا به دنبال رقابت با چین و دفاع از ایدئولوژی واشنگتن است.

از طرف دیگر، دولت بایدن نه تنها درصدد ساخت پروژه های بزرگ زیرساختی در آمریکا است بلکه می خواهد «نسخه دموکراتیک» و یا «نسخه هندو-اقیانوس آرام» در مقابل ابتکار «کمربند و جاده» چین را نیز ارائه کند. این طرح زیرساختی دولت آمریکا یک طرح ضد چین و با هدف مقابله با زیرساخت های چین ارائه شده است که اول انگلیس و بعد ژاپن را به سمت جبهه خود جلب می کند و شیوه رفتاری آمریکا به حساب می آید.

زیرساخت های آمریکا قدیمی شده اند و دو حزب جمهوریخواه و دموکرات و مردم آمریکا در این رابطه با یکدیگر اتفاق نظر دارند؛ دولت جدید آمریکا از زمان شروع به کار خود، اهمیت زیادی برای زیرساخت ها قائل شده و بدنبال احیای مجدد اقتصاد و ارتقاء فرصت های شغلی بوده که این روند، یک رویکرد منطقی محسوب می شود.

اما در حال حاضر، آمریکا از همه لحاظ با چین دچار حس رقابت شده است به طوری که احزاب آمریکا چه با تصویب طرحی موافق باشند و چه مخالف، در همه حال درصدد هستند چین را معیار قرار دهند.

با این حال، این طرح پیشنهادی بایدن، با مخالفت سریع حزب جمهوریخواه آمریکا مواجه شد به طوری که حتی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق این کشور نیز چنین طرحی را «هدیه به چین» توصیف کرده بود.

در اینجا چه عاملی به منظور اتفاق نظر احزاب دموکرات و جمهوریخواه جهت تصویب این طرح نیاز است؟

از دید برخی سیاستمداران آمریکایی، تنها راه موجود، دشمن تراشی و ادعای وجود دشمنی که امنیت ملی آمریکا را تهدید می کند، کافی است درست همانطوری که در برهه ای از زمان، اتحاد جماهیر شوروی سابق بهترین دشمن آمریکا توصیف شد.

در چنین شرایطی، اگر دشمنی برای آمریکا وجود ندارد،‌ بهترین راه ساخت یک دشمن است. در حال حاضر نیز از نظر واشنگتن، چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، مناسب ترین دشمن خیالی آمریکا محسوب می شود.

روزنامه «چیائو بائو» (یواس چاینا پرس) چاپ آمریکا در تحلیلی نوشت وقتی بایدن پروژه های بزرگ زیربنایی را مطرح کرد از چین به عنوان «یک دشمن خیالی» یاد کرد و «تقابل با چین» را برجسته نمود؛ البته برای این موضوع دلایلی وجود دارد. هنگامی که «تندروی علیه چین» در آمریکا یک «سیاست درست» تعبیر می شود، تاکید بایدن بر این موضوع چیز جدیدی نیست. با این همه این اقدام برای دولت بایدن به صورت آشکارا ضروری یا مقرون به صرفه نیست.

 نکته اینجاست که تاکتیک ساخت دشمن خیالی پیش بینی می کند برنامه های زیربنایی بایدن احتمالا مانند دو رئیس جمهور قبلی نتواند به پیشرفت واقعی برسد. زیرا سیاستبازان و رسانه های مخالف چین در آمریکا به خوبی می دانند چین به مانند اتحاد جماهیر شوروی سابق نیست که یک دشمن تهدید کننده امنیت ایالات متحده به شمار آید و پکن فقط یک رقیب سرسخت محسوب می شود.

افکار عمومی بهتر است به این موضوع فکر کنند که بیش از 10 سال است که از زمانی که آمریکا خواسته راه آهن سریع السیر راه اندازی کند می گذرد اما چرا تا کنون حتی نتوانسته یک کیلومتر هم بسازد؟ آیا این ناکارآمدی ارتباطی به چین دارد؟ ترامپ پس از آنکه وارد کاخ سفید شد بسیاری از سیاست های «باراک اوباما» را متوقف کرد؛ بایدن پس از روی کار آمدن نیز بسیاری از سیاست های ترامپ را کنار گذاشت ،  آیا در این موضوع هم چین مقصر است؟

روزنامه «چیائو بائو» بر این باور است در زمینه زیرساخت ها، مزایای همکاری تکمیلی میان ایالات متحده و چین در حوزه پیشبرد زیرساخت ها ممکن است بسیار بیشتر از تلقی کردن چین به عنوان یک «دشمن خیالی» باشد.

در واقع، اگر ایالات متحده واقعاً در توسعه زیرساخت های خود به نقطه اوج برسد، چین نسبت به آن خرسند خواهد بود. انجام بیشتر این نوع اقدامات صحیح در ایالات متحده موجب افزایش تقاضای بازار در آن حوزه و همچنین به نفع بهبود اقتصاد جهانی خواهد بود.

چین به عنوان «دیوانه زیرساخت» معروف شده است پس می تواند شریک خوبی در این طرح باشد نه یک مخالف البته اگر واشنگتن هم تمایل داشته باشد.

(تحلیلگر: لوئو لایی ان )