وزارت امور خارجه چین روز گذشته (جمعه 26 مارس برابر با 6 فروردین ماه) از تصمیم خود برای تحریم 9 شخصیت و 4 نهاد انگلیسی که با بدخواهی و سوء نیت اقدام به نشر اکاذیب و شایعه پراکنی و داده های غلط می کنند، خبر داد؛ این رویکرد چین به وضوح به جهان نشان می دهد که این کشور هیچ گاه بدرفتاری هایی که توسعه شین جیانگ را بی اعتبار کند و مداخله در امور داخلی چین محسوب شود، تحمل نخواهد کرد.

نیروهای ضد چین در غرب همواره تلاش کرده اند تا توسعه وضعیت حقوق بشر ساکنان منطقه خودمختار ایغور شین جیانگ چین را زیر سؤال ببرند و آن را بی اعتبار کنند؛ در این میان، یکی از کارت های بازی مهم غربی ها و نیروهای ضد چینی، تلاش برای بی اعتبار کردن شین جیانگ از طریق شایعه پراکنی و ادعای وجود کار اجباری در صنعت مزارع کشت پنبه این منطقه بوده است.

حقیقت این است که برچسب «بیگاری» را نمی توان به چین چسباند؛ سازمان بین المللی کار نیز صراحتا در اساسنامه خود تاکید کرده است که بیگاری به معنای تهدید به مجازات و مجبور کردن فرد به انجام کارها و خدماتی است که به صورت داوطلبانه علاقه ای به انجام آن ندارد.

نکته قابل توجه این است که چنین وضعیتی در شین جیانگ وجود ندارد!

بر اساس تازه ترین داده های منتشر شده از سوی وزارت کشاورزی شین جیانگ، نرخ برداشت مکانیکی پنبه در شین جیانگ به 69.83 درصد رسیده و 95 درصد از پنبه شمال شین جیانگ به صورت مکانیکی برداشت می شود.

کاربران فضای مجازی در شین جیانگ نیز طی روزهای اخیر تصاویر و ویدئوهای بسیار زیادی از مکان های برداشت پنبه در این منطقه خودمختار چین منتشر کرده اند که نشان می دهند ارابه های برداشت پنبه بسیار مکانیزه هستند و تقریبا هیچ فردی در مزارع برداشت پنبه دیده نمی شود!

از طرف دیگر، برداشت پنبه در شین جیانگ کسب و کاری است که بازدهی اقتصادی بسیار عظیمی برای مردم محلی به دنبال دارد و حتی افراد سایر استان های چین به شین جیانگ می آیند تا کار کنند و پول در بیاورند.

با این اوصاف، دیگر چه نیازی به بسیج اجباری کارگران در شین جیانگ وجود دارد؟!

نکته دیگر این است که بر اساس اظهارات مقامات محلی شین جیانگ، برداشت کنندگان پنبه و پنبه کاران در این منطقه قراردادهای کاری اشان را بر اساس برابری و به صورت داوطلبانه و به شیوه ای توافقی امضا می کنند.

به طور کلی می توان گفت که تقریبا در یک فصل 50 روزه برداشت پنبه در شین جیانگ، برداشت کنندگان می توانند در این بازه زمانی کوتاه، بیش از ده هزار یوان درآمد داشته باشند.

بر همین اساس است که پنبه کاران شین جیانگ از شایعاتی که نیروهای ضد چین در غرب درباره آنها می سازند و حقایق را وارونه جلوه می دهند، بسیار عصبانی اند؛ «میگیت تیمیت»   یک کشاورز پنبه در منطقه «آکسو» شین جیانگ است که با عصبانیت می گوید: «کسانی که شایعه پراکنی می کنند، هدفشان تلاش برای حفاظت از حقوق ما نیست بلکه می خواهند پنبه های کشاورزان ما در مزارع بپوسد و دیگر کاری برای انجام دادن و غذایی برای خوردن نداشته باشیم و باز هم به همان روزهای قبل فقر خود باز گردیم. ما قاطعانه با چنین روندی مخالفت می کنیم».

اظهارات این کشاورز پنبه در شین جیانگ ریاکاری و توطئه های نیروهای ضد چینی غربی که بدنبال سوء استفاده از صنعت پنبه شین جیانگ به عنوان سوژه بهانه تراشی هایشان علیه چین هستند را برملا می کند.

موضوع دیگر این است که غربی های ضد چین با جعل و انتشار همه نوع اطلاعات دروغ، بدنبال بی اعتبار کردن شین جیانگ و متهم ساختن چین هستند تا بهانه ای برای اعمال آنچه به اصطلاح تحریم می گویند، علیه چین دست و پا کنند.

از طرف دیگر، از آنجایی که پنبه یک صنعت اصلی در شین جیانگ به حساب می آید، نیروهای ضد چینی در غرب می خواهند که با کمک ابزارهای مختلف، شین جیانگ را از زنجیره جهانی صنعت پنبه حذف کنند تا اقتصاد این منطقه خودمختار در چین مختل شود و غربی ها از این طریق فرصتی برای ایجاد اختلال در شین جیانگ و سرکوب توسعه و پیشرفت چین فراهم سازند.

باید توجه داشت که اینگونه توطئه های مطرود و نکوهش پذیر غربی ها هیچ گاه راه به جایی نخواهد برد و صرفا این نکته را برای جهانیان روشن می سازد که آن دسته از کسانی که هر روز بدنبال بی اعتبار کردن چین و ادعای نقض حقوق بشر در این کشور هستند، همان هایی اند که تلاش می کنند زندگی شاد مردم شین جیانگ را نابود کنند.