«مولیسا» دانش آموز 10 ساله برتر کلاسش در دبستان «کاشغر» در منطقه خودمختار شین جیانگ چین است که به دلیل کسب نمرات امتحانی عالی، جوایز زیادی را دریافت کرده است؛ او یک برادر کوچک تر 6 ساله دارد که قرار است سپتامبر سال جاری (2021) به مدرسه برود.

این دو کودک زندگی ساده و در عین حال شادی داشتند اما ناگهان روند زندگی آنها با رسیدن مهمانان ناخوانده مختل شد.

مولیسا به خاطر می آورد که آن سه مهمان ناخوانده در حالی که عکسی از پدر او در دست داشتند، خودشان را هم کلاسی های پدر مولیسا معرفی کردند و به او گفتند که پدرش در حال حاضر در استرالیاست و اگر او می خواهد پدرش را ببیند، می تواند با آنها برود اما مولیسا به آنها گفته است که می خواهد همچنان در کاشغر بماند و دوست ندارد به خارج برود.

بعدها مشخص شد که این سه مهمان ناخوانده، گزارشگران شبکه تلویزیونی «سی ان ان» بودند و بدنبال آن نیز انتشار تصویری از دختر بچه ای گریان خبرساز شد و «سی ان ان» در توصیف این عکس مدعی شد که مقامات شین جیانگ مانع از این شده اند که این کودک برای دیدن پدرش از کاشغر خارج شود!

«ماموتجان عبدوالرحیم» (Mamutjan Abdurehim) پدر مولیسا در سال 2009 میلادی و بعد از تکمیل تحصیلاتش در دوره کارشناسی ارشد، در شین جیانگ ازدواج کرد؛ طبق گفته های پدر بزرگ مولیسا، پدر این دختر بچه از سال 2009 تا 2013 میلادی، سالی یک بار به خانه می آمد اما در سال 2015 میلادی بود که همسرش «محرم آبلات» (Muharram Ablat) همراه دو فرزندش به کاشغر بازگشت و در سال 2019 میلادی به اتهام تحریک نفرت های قومی بازداشت شد.

از آن زمان بود که کودکان این زوج شین جیانگی نزد پدر بزرگ و مادر بزرگ اشان زندگی کردند.

مولیسا می گوید: «من به مادرم گفتم که دلتنگم. برادرم نیز همین را گفت اما مادرم می گفت که حالش عالی است و نگران او نباشیم. من می خواهم وقتی مادرم به خانه بازگشت، جوایزی که از مدرسه گرفته ام را به او نشان دهم. من فکر می کنم که او از دیدن جایزه های من خیلی خوشحال خواهد شد».

پدر بزرگ پدری مولیسا می گوید که حقوق بازنشستگی ماهانه او هزار و 900 یوان است و او با این پول از عهده حمایت مالی خانواده اش بر می آید؛ او می گوید که همراه همسرش تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارند و صورت حساب های بیمارستانی آنها توسط بیمه پرداخت می شود.

پدربزرگ مولیسا با اشاره به اینکه نیازی به پرداخت شهریه نوه هایش ندارد چرا که این بچه ها 15 سال به صورت رایگان تحت آموزش های الزامی قرار دارند، می گوید که در حال حاضر تنها آرزوی او این است که پسرش به خانه بازگردد.

پدر «ماموتجان عبدوالرحیم» ضمن دلتنگی برای پسرش خطاب به وی می گوید: اگر درست تمام شده است به خانه بازگرد؛ من و مادرت پیر شده ایم و اینجا خانه توست. دو کودکت نیز اینجا هستند. ما هیچ مشکلی در زندگی نداریم ولی این تو هستی که باید کودکانت را بزرگ کنی».