گفتگوی راهبردی میان مقام‌های بلندپایه چین و ایالات متحده که اخیراً در آلاسکا برگزار شد، توجه گسترده رسانه های کشورهای مختلف را برانگیخت و واکنش جدی چین به اتهامات بی اساس مقام‌های  آمریکا در قسمت آغازین این گفتگو به سوژه داغ رسانه های بین المللی تبدیل شد.

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در آغاز گفتگو ضمن اظهار نظر غیرمسئولانه در مورد شین جیانگ، هنگ کنگ و تایوان چین، اتهاماتی نظیر «حمله سایبری» و « مجبور ساختن کشورهای دیگر در تجارت» را بر سر چین گذاشت.

 یانگ جه چی عضو دفتر سیاسی و مدیر دفتر امور خارجه کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در واکنش به بیانات طرف آمریکا خاطر نشان کرد که این مسئله در "مدیریت درازدستانه" و "ظلم" ایالات متحده است. ایالات متحده شاخه های امنیتی ملی خود را با توسل به زور یا هژمونی مالی گسترش داده است، موانعی برای فعالیت های تجاری عادی را ایجاد کرده و برخی کشورها را به حمله به چین  تحریک کرده است.

وانگ یی مشاور امور خارجه و وزیر امور خارجه چین در این مورد اشاره کرد که طرف آمریکا در سخنان آغازینش ادعا کرد که برخی کشورها معتقدند چین آنها را به کاری وادار کرده است. ایالات متحده باید بفهمد که آیا این اظهارات خود آن کشورهاست یا فرضیات ذهنی ایالات متحده. اگر ایالات متحده به خاطر اینکه برخی كشورها متحدان آمریکا هستند حرفهای یک جانبه شان را گوش کند و حتی از گفتار و كردار نادرستشان حمایت كند، توسعه عادی روابط بین الملل بعید به نظر میرسد.

در سالهای اخیر ، سیاستمداران آمریکایی مانند  پمپئو اغلب در صحنه های بین المللی درباره به اصطلاح "رذایل اقتصادی" و "دیپلماسی اجباری"چین صحبت کرده اند. پس از روی کار آمدن دولت بایدن، مقامات آمریکایی به ادامه این تهمت ها ادامه دادند.

در نهایت چه کسی "دیپلماسی اجباری" اجرا می کند ؟ مناسب ترین فرد برای پوشیدن این کلاه ایالات متحده تنها ابرقدرت جهان امروز است. ایالات متحده به قدرت در صحنه های بین المللی  "مدیریت درازدستانه" را اجرا می کند و کشورهای دیگر را مجبور به "انتخاب طرف و ایستادن در کنار هم" می کند و اوضاع جهان را به هم می زند. در حقیقت این "دیپلماسی اجباری" است.

ایران یکی از بزرگترین قربانیان " مدیریت درازدستانه" ایالات متحده است. در دو سال گذشته ، ایالات متحده "دیپلماسی اجباری" و سیاست زورگویی را تا حد امکان در سرکوب ایران انجام داده است. برای ترغیب ایران به سازش، دولت ترامپ با تهدید به تحریم  مالی و سایر روش ها  کشورهای دیگر را  به قطع وارد کردن نفت خام ایران مجبور کرده ست . با وجود   تأثیر اپیدمی کرونا  ، ایالات متحده درخواست های قوی جامعه جهانی برای لغو تحریم ها علیه ایران را نادیده گرفت ، در عوض ، این کشور همچنان به افزایش تحریم ها ادامه داد که  بحران انسانی را ایجاد کرده و  شریک  ویروس کرونا محسوب میشود.

متحدان ایالات متحده نیز قربانی "مدیریت درازدستانه " هستند. اخیراً کره جنوبی و ایران در موضوع  پرداخت نفت خام درگیر شده اند. یک نفتکشی کره جنوبی توسط ایران در خلیج فارس بازداشت شد و 7 میلیارد دلاری مبلغ نفت خام ایران برای مدت طولانی در بانکهای کره جنوبی منجمد شده است. کره قصد دارد این مشکل را حل کند ، اما به دلیل مدیریت درازدستانه ایالات متحده ناکام مانده است.  

. کشورهای اروپایی نیز تحت فشار "دیپلماسی اجباری" ایالات متحده قرار دارند. ایالات متحده روسیه را به عنوان یک هدف مهار  و اروپا را به عنوان نگهبان سیستم متحدان خود می داند. بر اساس گزارش خبرگزاری ماهواره روسیه در 18مارس ، آنتونیو بلیکن وزیر خارجه آمریکا در بیانیه ای درخواست کرد شرکت های  شرکت کننده در ساخت پروژه خط لوله گاز طبیعی " Nord Stream 2 " را متوقف کنند ، در غیر این صورت  با خطر تحریم های ایالات متحده روبرو می شوند. این اقدام ایالات متحده به منافع آلمان و سایر کشورها آسیب جدی وارد کرده و باعث نارضایتی شدید در بسیاری از کشورهای اروپایی شد.

در هر حال ،  کلاه "دیپلماسی اجباری" را نمی توان بر سر چین گذاشت. برعکس، چین نیز قربانی "مدیریت درازدستانه" و "دیپلماسی اجباری" ایالات متحده است. ایالات متحده به کانادا دستور داده است که منگ وانجو، شهروند چینی را به طور غیرقانونی دستگیر کند، بدون هیچ خط پایانی شرکت های فناوری چین مانند هواوی  را سرکوب کرده، بطور گستاخانه در امور داخلی چین شامل هنگ کنگ و شین جیانگ  دخالت کرده و کشورهای دیگر را واگذار به ایجاد «حلقه کوچک » ضد چین می کند.

شبیه دزدیست که فریاد دزد! دزد! سرداده است، این یکی از حیله های همیشگی کشورهای زورگو است، آنان چین را به صرفنظر از منافع حقوقی خود وادار می کنند، در حالی که چین حرفهایشان را گوش نمی کند و بطور معقول به آنان پاسخ می دهد، آنان چین را به «گرگ جنگجو» و« دیپلماسی اجباری» تهمت می زنند. در نهایت درباره این که چه کسانی دیگران را وادار به کاری میکنند، مردم جهان قضاوت عادلانه ای دارند و در تاریخ نیز نتیجه عادلانه ای خواهد داشت.