«هو شیجین»  سردبیر روزنامه «گلوبال تایمز» چین اخیرا پستی با موضوع نسل کشی در توئیتر منتشر کرده که به سوژه داغی در این شبکه اجتماعی تبدیل شده است.

هو در پست توئیتری خود نوشته است: «نسل کشی چیست؟ قتل عام بومیان آمریکایی و استرالیایی، مجبور کردن مستعمرات به صحبت کردن به زبان های انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی و تغییر شیوه زندگی آنها. اینها همگی نسل کشی محسوب می شوند. درسته؟»

  برخی از کاربران فضای مجازی با انتشار اظهار نظرات خود زیر این پست توئیتری سردبیر گلوبال تایمز، اظهارات «هو شیجین» را تائید کردند اما برخی دیگر از کاربران اینترنت نیز از اینگونه اظهار نظر «هو شیجین» بسیار ناراحت شدند؛ علاوه بر اتهامات شدید الحنی که در این بین علیه سردبیر گلوبال تایمز مطرح شد، یک نظریه دیگری نیز وجود دارد که طرفداران خاص خودش را دارد؛ در این نظریه ادعا می شود که نسل کشی مزخرف دیرینه صرفا موضوعی است که در تاریخ و گذشته انجام و دوره آن سپری شده است اما با این حال این نسل کشی امروزه همچنان در چین ادامه دارد.

از طرف دیگر، بسیاری از کاربران فضای مجازی اخیرا در واکنش به گزارشی با محور «شین جیانگ» که در «فیس بوک» شبکه فارسی زبان رادیو بین المللی چین منتشر شده است، به اظهار نظرات خود پرداخته اند؛ برای مثال، یک کاربر فضای مجازی به نام «قهار امانت» (Qahar Amanat) نوشته است:

«من برای همه چیز از جمله سختکوشی، تلاش های هوشمندانه و بی وقفه و خرد چینی ها ارزش و احترام قائلم اما از شیوه رفتار این کشور با مسلمانان اویغور ناامیدم و می خواهم بدانم علت ترس شما از این مسلمانان چیست و چرا می خواهید آنها را زندانی کنید؟»

برخی کاربران نیز به بیان استدلال های طرح شده از سوی رسانه های غربی پرداختند و از چین خواستند تا نسل کشی مسلمانان اویغور در شین جیانگ را متوقف کند.

قبل از پاسخ به این سؤالات کاربران فضای مجازی، باید در ابتدا جواب این سؤال را درک کنیم که نسل کشی به چه معناست؟

هنگام صحبت درباره نسل کشی، ممکن است فردی به صورت غریزی و بدون هیچ گونه استدلال آگاهانه به یاد فیلم معروف «فهرست شیندلر» بیفتد.جنایات نازی های آلمان در جریان جنگ جهانی دوم برای نابودی یهودیان بسیار ترسناک است.

بعد از جنگ جهانی دوم بود که سازمان ملل، برای اولین بار در سال 1948 میلادی نسل کشی را در یک کنوانسیون بین المللی گنجاند و آن را نابودی عمدی کل و یا جزئی از یک گروه خاص قومی، نژادی و یا مذهبی توصیف کرد.

بدیهی است که این اتهام نسل کشی بسیار شدید است و جنایتی علیه بشریت محسوب می شود بنابراین چگونگی تعریف نسل کشی باید کاملا مطابق با استانداردهای مربوطه و شیوه های بین المللی صورت گیرد و در این بین شواهد دقیق و جامعی وجود داشته باشد.

برخی سیاستبازان و رسانه های غربی مدعی وجود نسل کشی در شین جیانگ می شوند اما نمی توانند حتی یک مدرک جامع و دلیلی قطعی در رابطه با ادعاهای خود ارائه کنند.

جمعیت اویغورهای شین جیانگ در طول 40 سال گذشته از بیش از 5 میلیون نفر به بیش از 12 میلیون نفر رسیده و حدودا دو برابر شده است؛ مجموعه های اقتصادی شین جیانگ در طول 60 سال گذشته افزایشی بیش از 200 برابری داشته اند و متوسط امید به زندگی در این منطقه خودمختار چین از 30 به 72 سال رشد داشته است. آیا کسی شاهد این گونه نسل کشی بوده است؟  

برخی دیگر می گویند که نسل کشی صرفا به معنای کشتار مستقیم نیست بلکه شامل عقیم سازی اجباری نیز می شود؛ برای مثال، «آدریان زنز» محقق آلمانی تصویری از ساکنان اویغور شین جیانگ که در حال دریافت مشاوره های رایگان پزشکی هستند ارائه کرده و مدعی شده است که این تصویر به اجرای کامل و دقیق برنامه های تهاجمی و مداخله ای روز افزون علیه افزایش جمعیت خانوارهای اویغورهای شین جیانگ مربوط می شود.  

با این حال این به اصطلاح مدرک محقق آلمانی درباره شین جیانگ سریعا هدف انتقاد قرار گرفت و برخی کاربران فضای مجازی تاکید کردند که افراد سالمندی که در این تصویر دیده می شوند، برای داشتن فرزند بیش از حد مسن شده اند.

درک این موضوع چندان سخت نیست که کشورهایی که در حال حاضر مشغول متهم کردن چین به نسل کشی هستند و از جمله آمریکا، کانادا، استرالیا و انگلیس، دقیقا خودشان از جمله کشورهایی هستند که نسل کشی تاریخی را در پرونده هایشان ثبت کرده اند.

روز شکرگزاری در آمریکا و کانادا محبوبیت دارد ولی با این حال نظریه های مختلفی درباره ریشه تعطیلات روز شکرگزاری مطرح است؛ یکی از این نظریه ها این است که اولین مهاجران انگلیسی و کسانی که وارد قاره آمریکا شدند درصدد تشکر از سرخپوستانی برآمدند که به آنها کمک رسانی کردند. با این حال وقتی این مهاجران انگلیسی به قاره آمریکا رسیدند، 5 میلیون سرخپوست وجود داشت و بعد از صدها سال سپاسگزاری این مهاجران انگلیسی، تعداد این سرخپوستان آمریکایی به 250 هزار نفر در آغاز قرن بیستم رسید.

عده دیگری نیز هستند که استدلالشان این است که نسل کشی در غرب صرفا در تاریخ این کشور صورت گرفته و تمام شده است! باید گفت که چنین نظریه ای تا حدود 50 درصد درست است اما باید در نظر داشت که تاریخ همچنان در جریان است و به طور کامل تمام نشده است!

امروزه تبعیض های نژادی علیه آسیایی تبارها در آمریکا روز به روز در حال تشدید است که ریشه تمامی این تبعیض های نژادی، ناکامی آمریکا در تامل عمیق و نابودی کامل نسل کشی در تاریخ این کشور است.

علاوه بر این، رفتار با بومیان کانادایی نیز اساسا بهتر نشده است به طوری که زندانیان بومی در کانادا حدود 60 درصد از کل بازداشتی های این کشور را تشکیل می دهند.

استرالیا در قرن بیستم همچنان به دنبال اجرای سیاست استرالیای سفید بوده تا نابودی فرهنگی مردم بومی را اجرایی سازد.

امروزه تبعیض نژادی علیه آسیایی تبارهای آمریکا روز به روز بیشتر می شود و این در حالیست که مقامات این کشور نه تنها هیچ تعریفی از نسل کشی واقعی ندارند بلکه مدعی اند که اویغورهای شین جیانگ که جمعیت آنها رشدی چشمگیر داشته است، نسل کشی شده اند!

مقامات آمریکایی با این ادعاها در حال توهین به بهره هوشی و شعور چه کسی هستند؟

سیاستمداران و رسانه های غربی مکررا دروغ بزرگ نسل کشی در شین جیانگ را تکرار می کنند و بیهوده در تلاشند تا هدف تکرار هزار باره یک دروغ و تبدیل آن دروغ به واقعیت را محقق سازند و به هژمونی کلامی برسند.

با این حال نباید فراموش کرد که دروغ به هر شکل دروغ است و اگرچه ممکن است برای لحظه ای فرد را فریب دهد اما نمی تواند باعث گمراهی یک عمر فرد شود؛ این دروغ های غربی ها علیه چین نیز ممکن است برخی افراد را گمراه کند اما نمی تواند همه را فریب دهد.

(تحلیلگر: لوئو لایی ان)