«وانگ ون یینگ» کارگر 47 ساله ای است که در یک شرکت خدمات خانه داری در شهر «شی ان» واقع در استان «شا آن شی» مشغول به کار است و حقوق او بر حسب تعداد ساعات کاری اش محاسبه می شود؛ مقامات استان محل کار این کارگر چینی از تصمیم خود برای افزایش حداقل دستمزد ماهانه خبر داده اند و به این ترتیب انتظارات «وانگ ون بینگ» نیز بالاتر رفته است.

در شهر «هاربین» واقع در استان «هی لونگ جیانگ» نیز سیاست مشابهی اتخاذ خواهد شد؛ این خبر باعث خوشحالی «لیو گانگ» کارگر پیک رسان یکی از سوپرمارکت های این شهر شده است چرا که دستمزد او نیز بر اساس تعداد پیک هایی که انجام می دهد محاسبه می شود و او پایه حقوق ندارد و بنابراین، افزایش دستمزد می تواند کمک شایانی به رفاه زندگی این کارگر چینی کند.

اخیرا حداقل پرداختی های دستمزد کارگران در بسیاری از استان های چین افزایش پیدا کرده است؛ در این میان، استان های «شا آن شی»، «جیانگ شی» و «هی لونگ جیانگ» میزان این افزایش حقوق و جدول زمانی مربوط به اجرای آن را مشخص کرده اند و این در حالیست که در برخی دیگر از استان ها و شهرها مانند «تیان جین» و استان «جی لی»، ارتقاء حداقل پرداختی های مربوط به دستمزد کارگران در دستور کار قرار گرفته شده است.

سیستم تضمین پرداخت حداقل دستمزد، یک سیستم تامین اجتماعی و شغلی در چین محسوب می شود و افزایش ادامه دار در حداقل استاندارد پرداختی ها به کارگران به یک تضمین مهم درآمدی برای افزایش قشر کارگر کم درآمد در این کشور تبدیل شده است.

مقامات چین از سال 2012 میلادی تاکنون مکررا معیار حداقل پرداخت دستمزدها را افزایش داده اند؛ به عنوان مثال، حداقل دستمزد پرداختی در استان «جیانگ شی» به 1850 یوان در ماه (7 میلیون تومان) رسیده و افزایش یافته است؛ در این بین، شهر شانگهای بالاترین معیار پرداخت حداقل دستمزد در چین را داراست و این معیار در حال حاضر 2480 یوان (9.5 میلیون تومان) در ماه است.

کارشناسان معتقدند که افزایش معیار حداقل دستمزد در برخی مناطق چین نشان می دهد که اقتصاد کلی این مناطق رو به بهبود است و دولت های محلی نیز به توسعه آینده اقتصادی این مناطق، اطمینانی کافی دارند.

این در حالیست است که چین از تحقق کامل هدف رفع فقر مطلق در این کشور خبر داده و آن را دستاوردی بزرگ و مهم عنوان کرده است؛ بر این اساس، از سال 2012 میلادی تاکنون، 98 میلیون و 99 هزار نفر از جمعیت فقرزده در روستاهای سراسر چین از فقر نجات پیدا کرده اند.

حزب حاکم چین درصدد است تا همزمان با صدمین سالگرد تاسیس خود، جامعه ای مرفه ایجاد کند و رفع فقر مطلق یکی از دستاوردهای مهم در جریان دسترسی به این هدف به شمار می آید؛ اگرچه رفع فقر مطلق در چین به صورت عملی محقق شده است اما تلاش ها به منظور کاهش فاصله و شکاف میان فقیر و غنی در این کشور و همچنین تحقق دسترسی به ثروت برای همگان در چین همچنان ادامه دارد.

این دستاورد در حالی به دست آمده است که چین 100 سال پیش یعنی در زمان تاسیس حزب کمونیست، کشوری فقیر و عقب مانده و نیمه مستعمره محسوب می شد و کشورهای متجاوز غربی در آن زمان امتیازات زیادی در شهرهای چین داشتند و در واقع چین فاقد حاکمیتی کامل بود؛ اما امروزه تحول آشکاری که در طول این بازه زمانی 100 ساله در چین رقم خورده، بر همه عیان است.