اجلاس سالانه مجلس ملی نمایندگان خلق چین 15 اسفند گشایش یافت. همین روز، گزارش کار دولت برای بررسی نمایندگان، خطاب به آنان قرائت شد. این گزارش ضمن جمعبندی دستاوردهای چین در پنج سال و به ویژه سال گذشته، برنامه هایی نیز درباره اجرای دستورکار اولویتدار سال 2021 و اهداف و وظایف اصلی در طول دوره چهاردهمین برنامه پنجساله در بر دارد.

این برنامه ها و دستور کارهای دولت چین همواره مورد توجه پژوهشگران اقتصادی، سیاسی و روابط بین الملل بوده است. فریدون مجلسی کارشناس مسائل سیاسی که در دوران پیش از انقلاب اسلامی سرکنسول ایران در واشنگتن بود، در مصاحبه با خبرنگار رادیو بین المللی چین به تشریح برخی از یافته های پژوهشی خود در خصوص کارنامه حزب حاکم چین پرداخت.

وی در ابتدای سخنان خود با صراحت گفت: رئیس جمهور چین، شی جین پنگ عملکرد موفقی در زمینه رشد اقتصادی این کشور داشته است. انگیزه چینی ها در مشارکت تولید، موجب تحول بزرگ اقتصادی، و به وجود آمدن نسل جدیدی از مدیران شد که حرف های مهمی برای گفتن داشتند. مقامات حزب کمونیست چین نیز کوشیدند تا با استفاده از روش های موفق بین المللی، توسعه چین را رقم بزنند.

دیپلمات سابق ایران ادامه داد: در زمانی که برخی احزاب سیاسی چین فقط به ایده آل های خودشان فکر می کردند و حزب کمونیست چین نقطه عطف تاریخی ای را برای چین به وجود آورد و این کشور راه خود را برای رسیدن به توسعه اقتصادی آغاز کرد. به نحوی که در حال حاضر بیش از یک سوم جمعیت چین از استاندارد های زندگی اروپایی برخوردار هستند.

وی با استناد به آمار ارائه شده از سوی لی که چیانگ، نخست وزیر چین در اجلاس سالانه مجلس ملی نمایندگان خلق چین یادآور شد: بر اساس سیر صعودی رشد اقتصادی و جمعیت 3 برابری آن در مقایسه با جمعیت کشور امریکا، گمان می رود این کشور تا سال ۲۰۳۰ به اقتصاد اول جهان تبدیل شود و این رشد بدین معنی است که درامد سرانه چین به یک سوم درآمد سرانه امریکا خواهد رسید.

مجلسی افزود: وقتی توسعه تدریجی زندگی بیش از  400 میلیون چینی به خصوص در حاشیه اقیانوس کبیر (از پکن تا شانگهای) و همچنین سرعت توسعه عمرانی (راه ها، تونل ها، کشاورزی و..) را ملاحظه می کنیم متوجه می شویم  چین که زمانی صادر کننده نفت بود امروز علاوه برتولید نفت، بزرگترین وارد کننده سوخت های فسیلی نیز هم هست. این سطح از تغییرات نشان دهنده آن است که توسعه کافی برای رسیدن به این جایگاه جهانی در چین در حال رخ دادن است.

وی فقرزدایی و عدالت اجتماعی را دو هدف مهم حزب حاکم چین برشمرد و تصریح کرد: چین با تمام بزرگی و وسعتش در حال وارد کردن مواد خام از اقصی نقاط دنیا و افریقا و اروپا است تا بتواند دو سوم دیگر جمعیت کشورش را به استاندارد زندگی مردمی که در حاشیه اقیانوس کبیر ایجاد شده برساند زیرا نمی تواند معیارهای دو گانه ای را در داخل کشور داشته باشد که یک سوم جمعیت در سطح بالای رفاه زندگی کنند و بقیه در رنج و فقر باشند . اگر عملکرد چین در بندر گوادر در پاکستان و نزدیکی چابهار ایران را بررسی کنیم متوجه می شویم که چین اولا این بندر را  به عنوان پایگاه بزرگ بهرمندی و تبادل با بازار 200 میلیونی پاکستان برای خود ایجاد کرده و از طرفی آن را به پایگاه تجاری برای فروش یا خرید کالا های خود از آسیای میانه و مناطق دیگر متمرکز کرده است. زیرا بندر گوادر می تواند رقیب بزرگی برای بازارهای امارات باشد. بازار عظیمی که بسیار معتبرتر و قابل اتکا تر از بازارهایی دبی است که طی سی سال اخیر به دست اورده اند. دنیا به سرعت تحت تاثیر تحولات چین قرار می گیرد زیرا چین برنامه 6 درصد توسعه را برای خود در نظر گرفته است و تحقق این رشد به لحاظ مختلف برای تمام کشورهای دنیا بسیار معنی دار است.

دیپلمات سابق ایران ادامه داد: رسانه های غربی با انتشار اخبار نادرست قصد زیر سوال بردن حزب حاکم چین و سیاست های این کشور را داشتند زیرا احساس می کنند که  در حال از دست دادن دو قرن انحصار صادرات در جهان هستند. در دهه های گذشته در کشور ما محبوب ترین کالاهای مصرفی متعلق به آلمان ،ایتالیا و امریکا بود اما در گذر زمان، سیاست های حزب حاکم چین باعث شد تا به تدریج بازار های جهانی و ایران را تصاحب کنند.

وی افزود: در سال های نه چندان دور اجناس منطه تایوان چین که بیش از خاک اصلی چین توسعه اقتصادی را آغاز کرده بود در بازار ایران به عنوان رقیب کالاهای ژاپنی خود نمایی می کرد اما امروز نه تنها منطقه تایوان بلکه کالاهای هیچ کشوری در برابر کالا های چینی تاب رقابت ندارند. این در حالی است که کالاهای چینی با کیفیت بهتر و قیمت ارزانتر در صدد کنار زدن رقیبان خود هستند قطعا این ها مسائلی اساسی است که غرب را نگران می کند.

مجلسی درخصوص سیاستهای اقتصادی حزب حاکم چین نیز گفت: تصور من این است که جهان در اینده به سمت اقتصاد حمایتی باز می گردد. اقتصادی که امریکا و اروپا دشمن آن بودند زیرا می دانستند اقتصاد حمایتی با وضع سدهای گمرکی می تواند جلوی رقابت صادراتی آنها را بگیرد اما الان که کشورهای غربی و امریکا رقابت های صادراتی شان را در برابر چین ، برزیل و حتی هند را از دست داده اند نگران منافع در حال از دست رفتن خودشان هستند.روند تغییرات توسعه اقتصادی چین بازارهای صادراتی آنها را به مخاطره انداخته است.