خاک سطح ماه که توسط ماهکاو چینی «جانگ ئه-5» در اواخر آذرماه به زمین برگردانده شده بود در موزه ملی چین برای عموم به نمایش گذاشته شده است. این اولین بار است که مردم چین اشیای فیزیکی را که توسط ماهکاو کشور خود به زمین منتقل شده، از نزدیک می بینند. این در حالیست که مریخکاو چینی «تیان ون -1» که قبلاً وارد مدار مریخ شده بود نیز آماده شده تا سه ماه بعد روی سطح مریخ فرود آید.

این دستاوردهای علمی و فنی چین در واقع بخشی تفکیک ناپذیر از تأکید همیشگی این کشور بر تقویت ابعاد دانش و فن در چین است.

حزب حاکم چین علم و فناوری را نیرو محرکه تولید می داند و بر اساس این باور در سال های اخیر اهمیت فوق العاده ای به این اصل داده و شعار ساخت کشوری قدرتمند در حوزه علم و دانش را مطرح کرده است.

از پیشرفت های علمی چین در سال 2020 می توان به نتایج مهم تحقیقاتی در حوزه مقابله با ویروس کرونا، انتقال خاک سطح ماه به زمین توسط ماهکاو «چانگ ئه-5»، کاوش زیردریایی تحقیقاتی «فن دو» در عمق 10 هزار متری دریا، تشخیص مراحل کلیدی انتقال ژنتیکی انسان، تولید بلورهای فِروالکتریک شفاف با پیزوالکتریک ولتاژ بالا و اندازه گیری مجدد ارتفاع قله اورست اشاره کرد.

دستاوردهای علمی و فنی چین در سال های قبل هم شامل تکمیل شبکه ناوبری ماهواره ای «بی دو»، آغاز به کار نخستین راکتور هسته ای نسل سوم جهان و راه اندازی تلسکوپ «چشم آسمان» بوده است.

نکته غیرقابل انکار این است که همه این دستاوردها ارمغان داشتن یک جامعه باثبات و مرفه در چین محسوب می شود اما داشتن همین جامعه باثبات و مرفه در زمان تاسیس حزب کمونیست در صد سال پیش غیرقابل تصور بود.

صد سال پیش که چین در حال رها شدن از دوره سلطنت فئودالی بود همزمان هدف دست اندازی و تجاوز کشورهای امپراتوری غربی قرار می گرفت، در جنگ ها پی در پی شکست می خورد و پیمان های نابرابر را به ناچار می پذیرفت و غرامت جنگی می پرداخت؛ در نتیجه حاکمیت ملی و ارزی آن در حال از دست رفتن بود.

گرچه نخبگان چینی در آن زمان برای تغییر سرنوشت ملت خود راه های مختلفی را امتحان کرده و به راه هایی مانند صرفا وارد کردن تجهیزات نظامی، انحام اصلاحات مشروطه و حتی تغییر دادن فرهنگ سنتی روی آوردند، اما همه این تلاش ها به دلایل مختلفی با شکست مواجه شد. بهبود اوضاع در چین مشاهده نمی شد و فقر و ضعف داخلی به دلیل وجود جنگ سالاران، این کشو را در آستانه تجزیه و اختلاف شدیدتر قرار داده بود.

سرانجام، حزب کمونیست چین در سال 1921 تاسیس شد و از آن پس، این کشور مسیری کاملا متفاوت را تجربه کرد. با ابتکار و تلاش این حزب، چین در نهایت بر متجاوزان ژاپن غلبه کرد و تا سال 1949، کشور را مجددا متحد نموده و وابستگی به کشورهای بیگانه را پایان داده و جمهوری خلق چین را تاسیس نمود و از آن به بعد راه پیشرفت و سازندگی در پی گرفته شد به گونه ای که مردم چین امروز شاهد زندگی نسبتا مرفه هستند.

طبق نظرسنجی کارگروه چین شناسی دانشگاه «هاوارد»، در 20 سال اخیر میزان رضایت مردم چین از حزب حاکم این کشور دائما رو به افزایش بوده است. طبق این نظرسنجی که بین سال های 2003 تا 2016 میان 31000 نفر از جمعیت شهری و روستایی چین انجام شد، در سال 2016، 93 درصد جواب دهندگان از دولت مرکزی راضی و 70 درصد از آنها از دولت های محلی راضی بودند که این میزان نسبت به سال 2003، 44 درصد افزایش یافته است.

با آنکه می توان دستاوردهای علمی و فنی چین در سال های اخیر را در گرو وجود یک جامعه باثبات و مرفه دانست اما باید به این نکته توجه کرد که  این امر تقریبا پیش شرط توسعه یک کشور در همه زمینه هاست و داشتن چنین جامعه ای در چین، به تاسیس حزب کمونیست چین در صد سال پیش بر می گردد.