شی جین پینگ رهبر چین اعلام کرده است چین در نبرد با فقر مطلق به پیروزی رسیده است طوری که تمام جمعیت فقیر 98 میلیون و 99 هزاری در روستاها از فقر مطلق رهایی یافته و عنوان «شهرستان فقیر» یا «روستای فقیر» از تمام 832 شهرستان و 12800 روستای فقیر پاک شده است.

از بین بردن فقر و گرسنگی مهم ترین هدف تعیین شده توسط سازمان ملل برای تحقق توسعه پایدار است. این در حالیست که از سال 1978 میلادی به این سو 770 میلیون نفر در چین از فقر رهایی یافته اند. طبق استاندارد بانک جهانی، 70 درصد جمعیت جهان که از فقر رهایی یافته اند به چین اختصاص دارد.

می توان گفت این دستاورد چین به روند جهانی کاهش فقر اطمینان زیادی بخشیده است. روزنامه لس آنجلس تایمز در این باره نوشت: فقرزدایی در چین دستاورد قابل ستایش است؛ در چین با ساخت جاده و شبکه های آبرسانی جدید و ارایه امکانات آموزشی و پزشکی به مناطق دورافتاده، زندگی بسیاری از مردم بهبود یافته است.

تجربیات چین در فقرزدایی برای کل جهان قابل استفاده است. پس از جنگ جهانی دوم هرچند دستاوردهایی در فقرزدایی در کشورهای در حال توسعه به دست آمده اما بسیاری مشکلات عمیق در این جریان هنوز حل نشده و باقی مانده و راه حل مناسبی برای آن وجود نداشته است. با این حال، راه فقرزدایی چین از هر دو لحاظ راهبردی و اجرایی نوآوری هایی زیادی در بر داشته است. اگرچه با توجه به تفاوت ها میان کشورها، نمی توان گفت این تجربیات می تواند بدون هیچ تغییر در کشورهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد اما به هر حال می توان آن را به عنوان نوعی راه حل عمومی دانست.

چین در روند جهانی کاهش فقر نیز سهم خود را دارد. پکن همواره تا حد امکان در این زمینه کمک های لازم در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار می دهد. در این راستا، چین سازمان هایی مانند «صندوق صلح و توسعه چین- سازمان ملل» و «صندوق کمک رسانی در همکاری جنوب- جنوب» را ایجاد و همکاری های مربوط را در دیگر چارچوب ها مانند «ابتکار همکاری برای کاهش فقر در آسیای شرق» و «طرح همکاری کاهش فقر چین- آفریقا» به پیش سوق داده است.

با توجه به ابتکار «کمربند و جاده»، بانک جهانی نیز در گزارشی آورده است: اجرای این ابتکار به رهایی 7.6 میلیون نفر از فقر مطلق و رهایی 32 میلیون نفر از فقر متوسط در کشورهای مشمول این ابتکار کمک خواهد کرد.

فقرزدایی همواره یکی از مشکلات ریشه دار در مدیریت جهانی است. به این ترتیب، رهایی تمام جمعیت یک کشور از فقر مطلق را می توان نوعی معجزه دانست. با ادامه تلاش های چین برای توسعه متعادل میان مناطق مختلف کشور، مردم این کشور نیز از رفاه بیشتری برخوردار خواهند شد و توسعه چین نیز برای جهان منافع بیشتری به ارمغان می آورد.