اصطلاح "باج‌ گیری هسته ای" مسلماً برای ایران بیگانه نیست. وقتی ایران در ماه ژانویه اعلام کرد که به علت عدم توقف تحریم ها، درصد غنی سازی اورانیوم خود را تا 20 درصد افزایش می دهد، وزارت خارجه آمریکا بلافاصله ایران را به «باج‌ گیری هسته ای» متهم کرد. در حالیکه آمریکا و ایران هر کدام نظرات متفاوتی درباره مسئولیت این روند عنوان کردند اما روسیه و بسیاری از طرف های دیگر بر این باورند که آمریکا تعهدات خود در برجام را عملی نکرده و بنابراین، مسئول اصلی این رویداد است.

اگرچه اورانیوم با غنای 20 درصد ایران فاصله زیادی با اورانیوم 90 درصد مورد نیاز برای تولید سلاح هسته ای دارد، اما اینطور به نظر می رسد که آمریکا هنوز هم احساس ناامنی کرده و فریاد «باج گیری هسته ای ایران» را سر داده است و اینطور به نظر می رسد که آمریکایی ها می خواهند ظرفیت امنیت استراتژیک خود را به حداکثر میزان خود برسانند.

یک ماه بعد از آنکه آمریکا خود را «قربانی باج گیری هسته ای ایران» جلوه داد، خود آمریکا باج گیر هسته ای شد آن هم از آنجایی که «چارلز ریچارد» رئیس فرماندهی استراتژیک آمریکا اخیرا اعلام کرده است که کشورش باید برای جنگ هسته ای با چین و روسیه آماده شود و جنگ هسته ای با روسیه یا چین یک احتمال واقعی است.

چارلز ریچارد به عنوان یکی از مسئولان مهم قدرت هسته ای آمریكا با این نوع اظهار نظر، پیام خطرناک و غیر مسئولانه ای صادر کرده است به طوری که برخی از رسانه های ایرانی اخباری با محور افزایش احتمال وقوع جنگ هسته ای منتشر کرده اند.

اگرچه آمریکا مکررا دیگر کشورها را به «باج گیری هسته ای» یا «تهدید هسته ای» متهم می کند اما نکته مضحک اینجاست که خود آمریکا، تنها کشوری است که تاکنون از بمب های هسته ای برای حمله استفاده کرده و هنوز هم بزرگ ترین زرادخانه هسته ای جهان را در اختیار دارد و همه ساله موشک بالستیک پرتاب می کند و تسلیحات هسته ای خود را در خارج از این کشور مستقر کرده است.

آمریکا همچنان تنها کشوری است که از بمب های اتمی در جنگ استفاده کرده است و این تاریخچه به قدری معروف است که نیازی به توضیحات بیشتر ندارد.

از طرف دیگر،‌ این نکته نیز بدیهی است که آمریکا با وجود پایان جنگ سرد، همچنان بزرگ ترین زرادخانه هسته ای جهان را داراست.

بر اساس آمار موجود، آمریکا تا سال 2019، تقریبا 3800 کلاهک هسته ای داشته است که از این تعداد کلاهک هسته ای، 1750 کلاهک مستقر و 2050 کلاهک دیگر ذخیره شده بودند.

علاوه براین، 2000 کلاهک هسته ای دیگر آمریکا از رده خارج شده و منتظر روندهای بعدی بوده اند؛ اما در کل تعداد کل تسلیحات هسته ای آمریکا تا آن زمان حدودا 5800 کلاهک هسته ای برآورد و ثبت شده بود.

از طرف دیگر، بر اساس گزارش خبرگزاری «اسپوتیک» رسیه، آمریکا تسلیحات هسته ای خود را در 24 مکان واقع در 5 کشور اروپایی مستقر کرده است.

مسئله مهمتر این است که آمریکا با توجه به توجیه ناپذیری بکارگیری بمب های هسته ای قدیمی، همیشه به دنبال بروز رسانی و استقرار سلاح های هسته ای تاکتیکی خود بوده است.

به هر حال، این اولین بار نیست که چارلز ریچارد به بیان اظهارات اغراق آمیز خود درباره «تهدید هسته ای» پرداخته است؛ این مقام ارشد ارتش آمریکا در سپتامبر سال گذشته میلادی نیز با بیان ادعاهای نادرست مبنی بر اینکه «چین در حال گسترش زرادخانه هسته ای خود با سرعت بسیار بالایی است»، تلاش کرد تا این توهم بین المللی را که تسلیحات هسته ای چین جهان را تهدید می کند، ایجاد کند.

البته «هوا چونگ یینگ» سخنگوی وزارت امور خارجه چین نیز سریعا به اینگونه اظهارات ریچارد پاسخ داد و تاکید کرد که چین همیشه بر سیاست دفاعی غیر متجاوزانه و اصل عدم استفاده پیشتازانه از سلاح هسته ای پایبند بوده و بدون قید و شرط متعهد است که از سلاح هسته ای علیه کشورها و مناطق غیر هسته ای استفاده نخواهد کرد.

اگر بنا بر این باشد که غنی سازی 20 درصدی ایران از سوی آمریکا به عنوان یک «باج گیری هسته ای» تعبیر شود، در این صورت خود آمریکا که مالک بزرگ ترین زرادخانه هسته ای و تنها کاربر سلاح هسته ای در جنگ و تنها کشوری است که تسلیحات هسته ای اش را در خارج مستقر کرده است، با اظهار نظر درباره احتمال وقوع جنگ هسته ای، به دنبال ارسال چه پیامی است؟

سؤال دیگری که مطرح می شود این است که باج گیر هسته ای بیشتر متناسب با عملکرد کدام کشور در جهان است؟