«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا 4 سال قبل به عنوان کاندیدای حزب جمهوریخواه مدعی شد که واشنگتن را از باتلاق نجات می دهد؛ در یک چشم به هم زدن این چهار سال سپری شد و جهان نه تنها شاهد به کارگیری سیاست های بدون رونق بلکه اعمال سیاست های کثیف تر و پلیدتر توسط دولت ترامپ بود.

در این میان، می توان به فسادی اشاره کرد که توسط گروه های ذینفع و سیاسی به راه افتاد؛ این گروه ها اقدام به لابی گری در عرصه سیاست گذاری واشنگتن کردند و سیاست پول به کاتالیزگری در مسیر انحطاط و سقوط سیاست های آمریکا تبدیل شد.

نفوذ افراد و گروه های ذینفع در عرصه تصمیم گیری های دولت آمریکا و حتی اقدام این گروه به سرقت افکار عمومی از طریق لابی گری، پدیده ای آشکار است.

بر اساس آمار ارائه شده از سوی پایگاه داده ای «اوپن سیکرتس» آمریکا، از سال 2000 تا 2019 میلادی، تعداد لابی گران ثبت شده سالانه در آمریکا از 10 هزار نفر فراتر می رود؛‌ از طرف دیگر، هزینه های مربوط به لابی گری از 1.56 میلیارد دلار در سال 2000 به مبلغی معادل 3.51 میلیارد دلار در سال 2019 میلادی رسیده که این رقمی حیرت آور است!

سیاست لابی گری باعث ترجیح قائل شدن برای منافع چند گروه اندک قدرتمند نسبت به منافع بیشتر گروه های محروم در آمریکا شده است؛ در این روند، برخی از مردم قشر متوسط و کم درآمد آمریکا به دلیل عدم دسترسی به کانال های لابی گری به حاشیه رانده شده اند و به این ترتیب، فرصتی برای این گروه وجود ندارد که منافع و دیدگاه آنها توسط دولت آمریکا جدی گرفته شود.

بنابراین، طبیعی است که آن دسته از سیاستمداران آمریکایی که به حمایت گروه های ذینفع متکی هستند، بعد از رسیدن به قدرت، در راستای خدمت به این تامین کنندگان مالی خود قدم بردارند!

علاوه بر اینکه قانونگذاران آمریکایی هنگام معرفی لوایح مالی، انرژی و آموزشی از گروه های ذینفع خود حمایت می کنند، رئیس جمهور آمریکا نیز به یک نیروی محرکه مهم در مسیر تامین منافع گروه های ذینفع خود تبدیل شده است.

برای مثال، بیشتر رؤسای جمهوریخواه کاخ سفید مبلغ های هنگفتی را از سوی شرکت های انرژی دریافت کرده اند؛ بعد از روی کار آمدن «ریگان» در کاخ سفید بود که او کنترل قیمت های نفت و بنزین را لغو کرد؛ بوش پسر نیز از اجرای پروتکل «کیوتو» خودداری کرد؛ کلینتون و اوباما از حزب دموکرات نیز بعد از اینکه از سوی صنعت فناوری اطلاعات تامین بودجه شدند، فعالانه اقدام به تبلیغ طرح شاهراه اطلاعاتی و ساخت امنیت شبکه کردند.

بعد از اینکه ترامپ رئیس جمهور فعلی آمریکا نیز ریاستش در کاخ سفید را آغاز کرد، هیچ تلاشی نکرد تا تعاملش با گروه های ذینفع را پنهان کند؛ او وعده داد که واشنگتن را از لجن بیرون خواهد کشید ولی حقیقت این است که ترامپ در عوض، به بزرگ ترین عامل غرق شدن واشنگتن در لجن تبدیل شد.

هوشمندانه ترین اقدام رئیس کاخ سفید در طول 4 سال گذشته این بود که به صورت مخفیانه، از جایگاه بازرگانی خود قبل از شروع ریاست در کاخ سفید جهت کسب درآمد از طریق املاک و مستغلاتش استفاده کرد و از این طریق،‌ به سیاست گذاری و در عین حال انتقال سود مشغول بود.

بر اساس گزارش های رسانه های خبری آمریکا، گروه های ذینفع خاص از جمله پیمانکاران زندان های خصوصی، شرکت های سرمایه گذاری خرد و سایر گروه های ویژه ذینفع به منظور نزدیکی و اعمال نفوذ در تصمیم گیری های رئیس جمهور آمریکا، در راستای اجرای 137 پروژه در زمینه املاک و مستغلات ترامپ سرمایه گذاری های سنگینی کرده اند که این روند باعث سود بیش از ده ها میلیون دلاری ترامپ به عنوان یک سیاستمدار و تاجر آمریکایی شده است.

کاملا مشخص است که تحلیل و فساد تدریجی سیاست آمریکا به خاطر پول به یک فساد بنیادی در این کشور تبدیل شده که مهار آن کار دشواری است و سیاستمداران آمریکایی به این راحتی ها نمی توانند از این فساد دست بکشند.

بنابراین، اهمیتی ندارد که چه کسی رئیس جمهور بعدی آمریکا خواهد شد چرا که هیچ نوش دارو و اکسیری برای تغییر ماهیت سیاست گذاری پولی در آمریکا وجود ندارد.