کلامی درباره بایکوت، ریاکاری و روشنفکران سازمانی امپریالیسم
2021/12/29 15:47:22

در اوایل دسامبر بود که خبری فوری محافل سیاسی و دیپلماتیک سراسر جهان را غافلگیر کرد. بر اساس این خبر ایالات متحده «بایکوت دیپلماتیک» بازی‌های المپیک زمستانی 2022 پکن را اعلام کرد.

ه گفته جن ساکی، سخنگوی دولت ایالات متحده، به دلیل «جنایت‌های» صورت گرفته در منطقه خودمختار اویغور شین‌جیانگ، آمریکا با این المپیک به‌عنوان یک رویداد عادی رفتار نمی‌کند. همانـطور که انتظار می رفت، انگلیس و کانادا و استرالیا نیز پس از آمریکا چیزهای مشابهی را اعلام کردند. یک دروغ را هزار بار تکرار کنی تبدیل به حقیقت می شود؟

پس از آن، کشورهای اتحادیه اروپا تحت فشار قرار گرفتند تا موضعی مشابه اتخاذ کنند، ولی در حال حاظر فقط بلژیک این راه را دنبال کرده است، و هیچ نشانه‌ای درآمریکای لاتین درپذیرفتن این موضوع دیده نمی شود. هرچند این عمل می‌تواند نمادین باشد، اما توجه به میزان انزوای آمریکای امپریالستی در اجرای ابتکاراتش بسیار جالب است.

ما باید این نگرش را به طرق مختلف تعبیر کنیم. این «بایکوت» اگرچه منزوی و تقریباً نمادین است، اما جدی است. ایالات متحده با هدف مشروعیت‌زدایی از دولت جمهوری خلق چین در جامعه بین‌المللی و در عین حال ادامه دادن جنگ استعماری دیگری، دست به قماری دو چندان زده تا از راه گسترش دروغ‌ به اهداف سیاسی‌اش دست یابد.

اجازه دهید تا گول این توهمات را نخوریم. آنچه آمریکا علیه چین طراحی کرده، جنگی استعماری با هدف تسلیم کردن این کشور به نظمی مبتنی بر خشونت، اطاعت کورکورانه و منزاعات تنبیهی است و در مورد کسانی اعمال می شود که جرأت خروج از دامنه کنترل رادار امپریالیسم را دارند. در مورد اتهامات «نسل کشی» در شین‌جیانگ، واقعیت‌ها نشان می‌دهد که آنچه می‌بینیم یک سیاست قدیمی است، بسیار شبیه به آنچه توسط دستگاه تبلیغاتی نازی‌ها استفاده می‌شد. یک بررسی ساده کافی است تا نشان دهد که در واقعیت، این اتهامات اشتباه هستند.

به عنوان مثال، یکی از اتهامات این است که چین سیاست عقیم سازی دسته جمعی اتخاذ کرده تا بدین وسیله جمعیت اویغور شین‌جیانگ را از 15.5 تولد در هر هزار نفر به 2.5 در هر هزار نفر کاهش دهد. با این حال، طبق هفتمین گزارش سرشماری ملی که در ماه می منتشر شد، نرخ رشد جمعیت هان 4.93 درصد بود، در حالی که جمعیت اقلیت‌های‌ قومی چین 10.26 درصد نسبت به سال 2010 افزایش یافته بود.

به ویژه، جمعیت اقلیت‌های قومی در شین‌جیانگ در همان دوره 14.27 درصد افزایش یافته است. همچنین خوب است به یاد داشته باشید که سیاست‌های کنترل تولد که در اوایل دهه 1980 اجرا می‌شده است در مورد اقلیت‌های قومی چینی اعمال نمی‌شد.

دروغ دیگر مربوط به «نسل کشی فرهنگی» ادعایی است مبنی بر این که مسلمانان اویغور حق انجام آزادانه اعمال دینی خود را ندارند، یا اینکه از جمله محدودیت دیگر این است که نمی‌توانند از لباس‌های معمولی خود استفاده کنند یا مساجد آنها مورد تعرض قرار گرفته است.

با این حال، شین‌جیانگ بیش از 24 هزار مسجد دارد که معادل با عدد متوسط 530 مسلمان برای هر مسجد است. این تعداد بیش از دو برابر تعداد کل مساجد موجود در ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و فرانسه است. از سوی دیگر، سربازان آمریکایی به نام «دموکراسی» و «حقوق بشر»، آثار موزه تاریخی بغداد را در سال 2003 غارت کردند.

به همین جهت، واضح است که این «بایکوت» توسط هیچ داده‌‌ای پشتیبانی نمی‌شود، بلکه دریایی از دورویی و دروغ پشتیبان آن است. تضادهای عمیق جامعه ایالات متحده، که تحت ترکیبی از کار سخت برده‌ها و ایدئولوژی‌های ارتجاعی بوجود آمده از تزهایی مانند «ملت ضروری»، «سرنوشت آشکار» و «کنعان جدید» حمایت می‌کنند و توسط بسیاری شناخته شده است.

وضعیت حقوق بشر تا آنجا وخیم است که در یک نظرسنجی ملی در سال 2021 که توسط محققی با نام جان زوگبی انجام شد نشان داد که 46 درصد از جمعیت ایالات متحده معتقدند که یک جنگ داخلی در آینده محتمل است، 43 درصد دیگر آن را بعید و 11 درصد نیز در مورد آن نامطمئن بودند.

احتمال به وقوع پیوستن جنگ برای جوانان (53 درصد) نسبت به افراد مسن (31 درصد) و برای کسانی که در جنوب (49 درصد) و منطقه دریاچه‌های مرکزی/بزرگ زندگی می‌کنند (48 درصد) در مقایسه با ساکنان شرق (39 درصد) بیشتر به نظر می رسد.

در همین حال، فاجعه واقعی با جان باختن بیش از 817 هزار نفر بر اثر کووید-19 در این کشور در حال وقوع است. ایدئولوژی‌های دست راستی با گسترش انکار علمی، نژادپرستی و جنایات برگرفته از نفرت علیه سیاه پوستان، لاتین تبارها و سایر اقلیت‌ها، ذهن حدود نیمی از جمعیت کشور را درگیر خود کرده است.

در نهایت، ویژگی جدید این تلاش برای «بایکوت دیپلماتیک»، خیزش مجدد قوی روشنفکران در درون اردوگاه به اصطلاح مترقی در خدمت تضعیف روحیه تجارب سوسیالیستی است.

این چیزی است که در طول دوران جنگ سرد بسیار رایج بود و معمولاً به دلیل همدستی امپریالیسم با روشنفکران مارکسیست اروپایی بود که وادار به انتقاد از اتحاد جماهیر شوروی سابق شدند. اکنون، چهره‌هایی مانند فیلسوف اسلاووی ژیژک، امضا کننده طوماری هستند که دولت فرانسه را برای «بایکوت» بازی‌های المپیک زمستانی تحت فشار قرار داده است.

جنگ فرهنگی علیه چین شامل بسیج «روشنفکران» برای انتقاد از چین است. تاریخ تکرار می‌شود، اما این اتفاق اکنون به شکل مسخره‌ای در حال رخ دادن است.

  • 2021/12/29 15:47:22
  • GMT+08:00
  • /