ایالات متحده ادعا دارد «نگهبان دموکراسی» است اما این گفته به قابلیت نقض شدن دارد. مجموعه اتفاقات رخ داده در آمریکا برجسته کننده نابرابری عمیق نژادی و جنسیتی است و نشان از اختلاف روز افزون میان فقیر و غنی دارد. رویکرد ایالات متحده در خصوص مستثنی کردن رنگین پوستان از حق رای همچنان در حال گسترش است و به همین دلیل مشروعیت روند انتخابات به شکل قابل توجهی زیر سوال رفته است.

آمریکا نظام دو حزبی خود را با دموکراسی برابر می‌داند که در درون خود هم یک موضوع چندان ملموس نیست. در دولت آمریکا دو حزب دموکرات و جمهوریخواه به نوبت به قدرت می‌رسند که به معنی آن است که هر حزب می‌تواند حزب دیگر را به راحتی مقصر مشکلات کشور نشان دهد و هیچکدام هم مسئولیت کامل عملکرد خود در دولت را بر عهده نگیرند.

در واقع باید گفت نقص‌ها و کمبودهای جدی در نظام دموکراتیک آمریکا وجود دارد. این نظام سیاسی فقط در خدمت منافع ثروتمندان و افراد دارای قدرت است. در ایالات متحده روند انتخابات با پول به انحراف کشیده می‌شود. برای تصدیِ یک منصب دولتی در سطح فدرال یا ایالتی پول هنگفتی نیاز است که یا باید از جیب کاندیدا و یا افراد و شرکت‌های ثروتمند هزینه شود که آنها هم به دنبال حفظ یا ارتقای منافع خود هستند.

به همین دلیل است که بسیاری از اعضای کنگره خودشان میلیونر هستند. پول در آمریکا همچنین می‌تواند کنترل اطلاعات را در دست بگیرد. رسانه‌های خبری در ایالات متحده به طور عمده توسط گروه‌‌های ذینفع ثروتمند، شرکت‌های رسانه‌ای بزرگ و سیاستمدارانی کنترل می‌شود که از اهداکنندگان ثروتمند سود می‌برند.

گروه‌های ذینفع از رسانه مورد نظر خود برای انتقال اطلاعاتی استفاده می‌کنند که به نفع خودشان باشد تا نظم سیاسی و اقتصادی ایالات متحده را شکل دهند. رای دهندگان آمریکایی فقط می‌توانند به شکل منفعلانه‌ای این ترتیباتی که توسط این به اصطلاح «نمایندگان منتخب» چیده شده را بپذیرند.

به همین دلیل تلاش برای دستیابی به یک تغیر اجتماعی و ساخت یک جامعه منصفانه و برابر در آمریکا یک توهم در نظر گرفته می‌شود و به آن توجه نمی‌شود.

بر خلاف ایالات متحده،‌ دیگر کشورها به جای انجام اقداماتی ساده طی بازه کوتاه انتخابات به طور مداوم به دنبال ارتقا و حفظ منافع مردم عادی خود هستند.

برای مثال چین، سیستم‌های مختلفی در اختیار دارد که اطمینان دهد مردم می‌توانند نیازها و خواسته‌های خود را ابراز کنند. غرب نباید این سیستم را دست کم بگیرد یا تحریف کند. ایالات متحده مدل دموکراتیک خود را تنها راه خروج از بحران برای جهان می‌داند به این مفهوم که از مدل خود برای شکل دادن تاریخ و فرهنگ در جهت منافع خود استفاده کرده است. با این همه هر کشور سنت فرهنگی خاص خود را برای انجام کارها دارد. ایالات متحده باید به حق مردم دیگر کشورها برای اتنخاب راه توسعه و حق آنها برای سازماندهی امور سیاسی خود به شکلی که مناسبشان است،‌ احترام بگذارد.