آمریکا می‌گوید برای بازدارندگی کشورهای دارای ارزش دموکراسی و بازدارندگی در مقابل کشورهای استبدادی «اجلاس دموکراسی» را برگزار می‌کند. با توجه به تناوب استفاده از واژه «استبداد» برای توصیف فلان کشور در رسانه‌های ایران، می توان دریافت این رویداد چقدر خنده دار به نظر می‌آید.

تقریبا همزمان با برگزاری این رویداد در آمریکا، گروهی از تظاهرات‌کنندگان مقابل مقر سازمان ملل در نیویورک تجمع کرده و با همراه داشتن تابوت، شعار «مرگ دمواکسی آمریکا» را سر دادند. ظاهرا این طور نیست که همه آمریکایی‌ها با این موافقند که آمریکا دموکراسی واقعی دارد.

این نکته در سطح جهان حتی محسوس‌تر است. به مناسبت برگزاری «اجلاس سران دموکراسی»، بسیاری از رسانه‌های دنیا انتقاد کردند که دموکراسی آمریکایی نباید معیار اشکال دموکراسی در دیگر کشورها باشد.

آیا دموکراسی معیار واحدی دارد؟ قطعا نه. ما نمی توانیم کلمه «دموکراسی» را در «منشور ملل متحد» پیدا کنیم، زیرا دولت‌های کشورها حق دارند نظام سیاسی متناسب برای خود را انتخاب کنند. با این حال، آمریکا و کشورهای غربی نمی‌خواهند تنوع دموکراسی را قبول کنند و تلاش کرده اند تا حق تعریف مفهوم دموکراسی را در انحصار خود درآورده و از آن استفاده تسلیحاتی کرده و نهایتا آن را به سلاح‌هایی برای مقابله با کشورهایی که گوش به فرمان نیستند، تبدیل کنند.

اما در واقع این تنها در دهه‌های اخیر است که دموکراسی به «هاله نورانی» کشورهای غربی تبدیل شده است. «ژوزف شومپیتر» در کتاب «سرمایه داری، سوسیالیسم و دموکراسی» چاپ 1942، «اصول دموکراسی» چاپ 1962 و «نظریه جدید دموکراسی» چاپ سال 1987 معیارهای غربی برای مفهوم دموکراسی را تعیین کرده است. کشورهای غربی موفق شدند تا در سه تا چهار دهه، همانند انجام شعبده باز، هاله نورانی دموکراسی را بر سر خود نهاده و آنها را به سلاحی ایدئولوژیک تبدیل کنند.

حالا با آنکه آمریکا «اجلاس سران دموکراسی» را برگزار می کند، میزبان حتی مدعی تشکیل یک ائتلاف به نام «ائتلاف آینده اینترنت» است که می توان گفت این تازه‌ترین نماد از جریان استفاده تسلیحاتی غرب از مفهوم دموکراسی است.

آشکارا پیداست که «اجلاس سران دموکراسی» اصلا هیچ ربطی به عدالت بین‌المللی ندارد، بلکه رویدادی در خدمت منافع خصوصی آمریکا و برای حفظ هژمونی آن است. جهان در مواجهه با جریان استفاده تسلیحاتی از دموکراسی نیز باید قاطعانه به آن «نه» بگوید.