«توماس ماسِی» نماینده کنگره آمریکا از ایالت کنتاکی یک عکس خانوادگی به مناسب فرارسیدن کریسمس در صفحه توئیتر خود منتشر کرده و باعث به راه افتادن انتقادات و حواشی زیادی شده است.

او، همسر و فرزندانش در این تصویر همگی اسلحه به دست لبخند به لب دارند. در زیر این تصویر نوشته شده «بابا نوئل، لطفا برای ما مهمات بیاور».

درست چند روز قبل یک حادثه تیراندازی دیگر در یکی از مدارس ایالات متحده رخ داد و یک دانش آموز 15 ساله در میشیگان چهار نفر را به قتل رساند. نکته جالب اینجاست که اسلحه‌ای که او با آن شلیک کرد هدیه کریسمس از طرف والدینش بود.

ایالات متحده خود را «محافظ حقوق بشر» می‌انگارد و این یکی از دلایلی است که بر اساس آن سعی دارد دموکراسی آمریکایی را برای بقیه جهان ترویج کند. با این همه، حفاظت از اساسی‌ترین حق یعنی حق زندگی مردم آمریکا برای دولت این کشور کاری دشوار است.

سیاستبازان آمریکایی هنوز گستاخانه نمک به زخم خانواده‌های قربانیان تیراندازی‌ها می‌پاشند. آیا دموکراسی آمریکایی از حقوق بشر حمایت می‌کند یا آن را نقض می‌کند؟ همانطور که در گزارش موسوم به «10 سوال از دموکراسی آمریکایی» که اخیرا توسط یک اندیشکده چینی منتشر شده، اشاعه سلاح تهدیدکننده حقوق بشر اساسی همه آمریکایی‌هاست و به دردی غیرقابل درمان تحت نظام دموکراتیک آمریکا بدل گشته است.

بر اساس آمارهای مرتبط با این معضل، ایالات متحده ضعیف‌ترین قوانین اسلحه و با داشتن 393 میلیون قبضه سلاح، بیشترین سلاح را در جهان دارد. با این وصف،‌ احتمال اینکه آمریکایی‌ها قربانی تیراندازی شوند 25 برابر بیشتر نسبت به دیگر کشورهای با درآمد بالاست. تهدید اسلحه در ذهن تمام آمریکایی‌ها وجود دارد: «تقریبا تمام آمریکایی‌ها می‌دانند دستکم یک بار قربانی خشونت ناشی از سلاح در زندگیشان خواهد بود.»

سوالات مهمی در اذهان مردم آمریکا و جهان هست که یکی از آنها عبارت است از: چرا کنترل سلاح در ایالات متحده تا این اندازه دشوار است؟

از یک سو نظام سیاسی و حقوقی ایالات متحده مملو از سوءاستفاده‌هایی است که مهم‌ترین دلیل برای جلوگیری از تصویب قانون کنترل سلاح است. متمم دوم قانون اساسی آمریکا درباره حق در اختیار داشتن اسلاحه مبهم است.

به علاوه دولت‌‌ فدرال و دولت‌های ایالتی مواضع متفاوتی در خصوص مباحث کنترل سلاح دارند و حتی بر یکدیگر فشار وارد می‌کنند. این تنش‌ها را در کنار مداخله دو حزب دموکرات و جمهوریخواه که قرار دهیم شرایط بدتر هم می‌شود.

در خصوص کنترل سلاح، پول‌های کثیفی که در سیاست وارد شده‌اند هم نقش بازی می‌کنند؛ «انجمن ملی سلاح» (NRA) بزرگترین سازمان دارندگان سلاح و یک گروه حافظ منافع قدرتمند در آمریکا به حساب می‌آید. این انجمن دستکم پنج میلیون عضو و بودجه بسیار هنگفتی در اختیار دارد.

انجمن ملی سلاح نفوذ زیادی بر انتخابات ریاست جمهوری، کنگره و حتی انتصاب قضات دیوان عالی آمریکا دارد.

بر اساس گزارش سایت آمریکایی «اوپن سیکرت» که مبالغ خرج ‌شده در دنیای سیاست را رصد می‌کند انجمن ملی سلاح در مقایسه با 2016 که 54.4 میلیارد دلار خرج کرده بود در انتخابات سال گذشته 29 میلیون دلار بیشتر هزینه کرد. واضح است که این انجمن پول خود را بیهوده خرج نمی‌کند و هدف آن حمایت از سیاستمدارانی است که به نفع آن عمل کنند. آنهایی که پول جمع می‌کنند طبیعتا می‌دانند که در دنیا به کسی ناهار مجانی نمی‌دهند و طبیعی است که هوای «ارباب طلایی» را باید داشته باشند.

بنا بر این حتی اگر مردم آمریکا درخواست‌های کنترل سلاح را افزایش هم بدهند این درخواست‌ها همواره نادیده گرفته می‌شود. در اینجا این حقیقت تلخ را باید گفت که در آمریکا اسلحه‌ها همواره زندگی مردم را نشانه گرفته‌اند و سیاستبازان نه تنها بی‌تفاوت هستند بلکه به افزایش این نشانه‌گیری کمک هم می‌کنند.

مساله کنترل سلاح به تنهایی کافی است تا کمبودهای دموکراسی آمریکایی را برملا کند. اما آیا سیاستمداران آمریکایی جرات دارند درباره این موضوع که به اساسی‌ترین حق حقوق بشر یعنی حق زندگی مربوط است در نشست به اصطلاح دموکراسی پاسخ دهند؟

در پایان باید گفت این نشست جعلی چیزی نیست جز یک نمایش سیاسی برنامه‌ریزی شده از جانب واشنگتن تا شعار دموکراسی سر دهد اما در باطن ضد دموکراتیک است.